ΙΩΒ - Giobbe - Job 33
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου | 1 Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta. |
2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου | 2 Ecce aperui os meum : loquatur lingua mea in faucibus meis. |
3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει | 3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur. |
4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με | 4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me. |
5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε | 5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste. |
6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα | 6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum. |
7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι | 7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis. |
8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα | 8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi : |
9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα | 9 Mundus sum ego, et absque delicto : immaculatus, et non est iniquitas in me. |
10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον | 10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi. |
11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους | 11 Posuit in nervo pedes meos ; custodivit omnes semitas meas. |
12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων | 12 Hoc est ergo in quo non es justificatus : respondebo tibi, quia major sit Deus homine. |
13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα | 13 Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi ? |
14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον | 14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit. |
15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης | 15 Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo, |
16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν | 16 tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina, |
17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο | 17 ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia, |
18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω | 18 eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium. |
19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν | 19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit. |
20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει | 20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis. |
21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα | 21 Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur. |
22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη | 22 Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis. |
23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη | 23 Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem, |
24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου | 24 miserebitur ejus, et dicet : Libera eum, ut non descendat in corruptionem : inveni in quo ei propitier. |
25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις | 25 Consumpta est caro ejus a suppliciis : revertatur ad dies adolescentiæ suæ. |
26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην | 26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit : et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam. |
27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον | 27 Respiciet homines, et dicet : Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi. |
28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται | 28 Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret. |
29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος | 29 Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos, |
30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον | 30 ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium. |
31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω | 31 Attende, Job, et audi me : et tace, dum ego loquor. |
32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε | 32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi : loquere, volo enim te apparere justum. |
33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν | 33 Quod si non habes, audi me : tace, et docebo te sapientiam. |