1 και εισηνεγκαν την κιβωτον του θεου και απηρεισαντο αυτην εν μεσω της σκηνης ης επηξεν αυτη δαυιδ και προσηνεγκαν ολοκαυτωματα και σωτηριου εναντιον του θεου | 1 Così l'arca di Dio fu introdotta e collocata in mezzo alla tenda che Davide aveva eretto per essa, poi furono offerti olocausti e sacrifici pacifici dinanzi a Dio. |
2 και συνετελεσεν δαυιδ αναφερων ολοκαυτωματα και σωτηριου και ευλογησεν τον λαον εν ονοματι κυριου | 2 Quando Davide ebbe finito di offrire gli olocausti e i sacrifici pacifici, benedisse il popolo nel nome del Signore |
3 και διεμερισεν παντι ανδρι ισραηλ απο ανδρος και εως γυναικος τω ανδρι αρτον ενα αρτοκοπικον και αμοριτην | 3 e distribuì singolarmente a tutti gli Israeliti, uomini e donne, una pagnotta di pane, carne arrostita e una schiacciata di uva passa. |
4 και εταξεν κατα προσωπον της κιβωτου διαθηκης κυριου εκ των λευιτων λειτουργουντας αναφωνουντας και εξομολογεισθαι και αινειν κυριον τον θεον ισραηλ | 4 Egli stabilì che alcuni leviti stessero davanti all'arca di Dio, come ministri per celebrare, glorificare e lodare il Signore, Dio d'Israele: |
5 ασαφ ο ηγουμενος και δευτερευων αυτω ζαχαριας ιιηλ σεμιραμωθ ιιηλ ματταθιας ελιαβ και βαναιας και αβδεδομ και ιιηλ εν οργανοις ναβλαις και κινυραις και ασαφ εν κυμβαλοις αναφωνων | 5 Asaf, il capo, Zaccaria, il suo secondo, Uzzièl, Semiramot, Iechièl, Mattatia, Eliàb, Benaià, Obed-Edom e Ieièl, che suonavano strumenti musicali, arpe e cetre; Asaf suonava i cembali. |
6 και βαναιας και οζιηλ οι ιερεις εν ταις σαλπιγξιν δια παντος εναντιον της κιβωτου της διαθηκης του θεου | 6 I sacerdoti Benaià e Iacaziel suonavano continuamente le trombe davanti all'arca dell'alleanza di Dio. |
7 εν τη ημερα εκεινη τοτε εταξεν δαυιδ εν αρχη του αινειν τον κυριον εν χειρι ασαφ και των αδελφων αυτου | 7 Proprio in quel giorno Davide affidò per la prima volta ad Asaf ed ai suoi fratelli questa lode al Signore: |
8 εξομολογεισθε τω κυριω επικαλεισθε αυτον εν ονοματι αυτου γνωρισατε εν λαοις τα επιτηδευματα αυτου | 8 "Celebrate il Signore, invocate il suo nome; fate conoscere tra i popoli le sue gesta! |
9 ασατε αυτω και υμνησατε αυτω διηγησασθε πασιν τα θαυμασια αυτου α εποιησεν κυριος | 9 Cantate a lui, inneggiate in suo onore, narrate tutte le sue meraviglie. |
10 αινειτε εν ονοματι αγιω αυτου ευφρανθησεται καρδια ζητουσα την ευδοκιαν αυτου | 10 Gloriatevi nel suo nome santo, si rallegri il cuore di quanti cercano il Signore. |
11 ζητησατε τον κυριον και ισχυσατε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος | 11 Cercate il Signore e la sua potenza, ricercate il suo volto continuamente. |
12 μνημονευετε τα θαυμασια αυτου α εποιησεν τερατα και κριματα του στοματος αυτου | 12 Ricordate le meraviglie che egli operò, i prodigi e le sentenze della sua bocca, |
13 σπερμα ισραηλ παιδες αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου | 13 progenie di Israele, suo servo, figli di Giacobbe, suoi eletti! |
14 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου | 14 Egli, il Signore, è il nostro Dio, su tutta la terra sono i suoi giudizi. |
15 μνημονευων εις αιωνα διαθηκης αυτου λογον αυτου ον ενετειλατο εις χιλιας γενεας | 15 Ricordatevi sempre della sua alleanza, della parola che ordinò per mille generazioni, |
16 ον διεθετο τω αβρααμ και τον ορκον αυτου τω ισαακ | 16 dell'alleanza stipulata con Abramo, del suo giuramento fatto ad Isacco, |
17 εστησεν αυτον τω ιακωβ εις προσταγμα τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον | 17 che stabilì per Giacobbe come uno statuto e per Israele come un'alleanza eterna, |
18 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων | 18 dicendo: "A te darò il paese di Canaan come porzione della vostra eredità, |
19 εν τω γενεσθαι αυτους ολιγοστους αριθμω ως εσμικρυνθησαν και παρωκησαν εν αυτη | 19 per quanto siate pochi di numero, pochi e inoltre stranieri nel paese". |
20 και επορευθησαν απο εθνους εις εθνος και απο βασιλειας εις λαον ετερον | 20 Passarono da una nazione all'altra e da un regno a un altro popolo. |
21 ουκ αφηκεν ανδρα του δυναστευσαι αυτους και ηλεγξεν περι αυτων βασιλεις | 21 Non permise che alcuno li opprimesse, anzi per causa loro punì dei re: |
22 μη αψησθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε | 22 "Non toccate i miei consacrati, e non fate del male ai miei profeti". |
23 ασατε τω κυριω πασα η γη αναγγειλατε εξ ημερας εις ημεραν σωτηριαν αυτου | 23 Canta al Signore, terra intera, annuncia di giorno in giorno la sua salvezza! |
24 - | 24 Proclama fra le nazioni la sua gloria, fra tutti i popoli i suoi prodigi. |
25 οτι μεγας κυριος και αινετος σφοδρα φοβερος εστιν επι παντας τους θεους | 25 Sì, il Signore è grande e degnissimo di lode, tremendo sopra tutti gli dèi, |
26 οτι παντες οι θεοι των εθνων ειδωλα και ο θεος ημων ουρανον εποιησεν | 26 poiché tutti gli dèi delle genti sono un nulla, mentre il Signore ha fatto i cieli. |
27 δοξα και επαινος κατα προσωπον αυτου ισχυς και καυχημα εν τοπω αυτου | 27 Splendore e maestà stanno davanti a lui, potenza e gioia nel suo santuario. |
28 δοτε τω κυριω πατριαι των εθνων δοτε τω κυριω δοξαν και ισχυν | 28 Rendete al Signore, o famiglie dei popoli, rendete al Signore gloria e potenza! |
29 δοτε τω κυριω δοξαν ονοματος αυτου λαβετε δωρα και ενεγκατε κατα προσωπον αυτου και προσκυνησατε τω κυριω εν αυλαις αγιαις αυτου | 29 Rendete al Signore la gloria del suo nome, portate offerte e venite al suo cospetto! Adorate il Signore in ornamenti sacri! |
30 φοβηθητω απο προσωπου αυτου πασα η γη κατορθωθητω η γη και μη σαλευθητω | 30 Trema davanti a lui, o terra tutta, egli rende stabile il mondo così che non vacilli. |
31 ευφρανθητω ο ουρανος και αγαλλιασθω η γη και ειπατωσαν εν τοις εθνεσιν κυριος βασιλευων | 31 Si rallegrino i cieli ed esulti la terra, e dicano fra le nazioni: "Il Signore regna!". |
32 βομβησει η θαλασσα συν τω πληρωματι και ξυλον αγρου και παντα τα εν αυτω | 32 Frema il mare e ciò che lo riempie, tripudi la campagna con quanto contiene! |
33 τοτε ευφρανθησεται τα ξυλα του δρυμου απο προσωπου κυριου οτι ηλθεν κριναι την γην | 33 Allora giubileranno gli alberi della foresta di fronte al Signore che viene, per giudicare la terra. |
34 εξομολογεισθε τω κυριω οτι αγαθον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 34 Celebrate il Signore, perché egli è buono, perché eterna è la sua bontà. |
35 και ειπατε σωσον ημας ο θεος της σωτηριας ημων και εξελου ημας εκ των εθνων του αινειν το ονομα το αγιον σου και καυχασθαι εν ταις αινεσεσιν σου | 35 Dite: "Salvaci, o Dio della nostra salvezza; raccoglici e liberaci dalle nazioni, perché possiamo celebrare il santo tuo nome, e gloriarci della tua lode. |
36 ευλογημενος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος αμην και ηνεσαν τω κυριω | 36 Benedetto il Signore Dio d'Israele di eternità in eternità". E tutto il popolo disse: "Amen, alleluia". |
37 και κατελιπον εκει εναντι της κιβωτου διαθηκης κυριου τον ασαφ και τους αδελφους αυτου του λειτουργειν εναντιον της κιβωτου δια παντος το της ημερας εις ημεραν | 37 Quindi Davide lasciò lì, davanti all'arca dell'alleanza del Signore, Asaf ed i suoi fratelli, perché officiassero davanti all'arca continuamente secondo il rito quotidiano; |
38 και αβδεδομ και οι αδελφοι αυτου εξηκοντα και οκτω και αβδεδομ υιος ιδιθων και οσσα εις πυλωρους | 38 lasciò anche Obed-Edom con i suoi fratelli, in numero di sessantotto. Obed-Edom, figlio di Idutun, e Cosà come portieri. |
39 και τον σαδωκ τον ιερεα και τους αδελφους αυτου τους ιερεις εναντιον σκηνης κυριου εν βαμα τη εν γαβαων | 39 Al sacerdote Zadòk insieme ai suoi fratelli sacerdoti affidò il servizio della dimora del Signore che era sull'altura di Gabaon, |
40 του αναφερειν ολοκαυτωματα τω κυριω επι του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων δια παντος το πρωι και το εσπερας και κατα παντα τα γεγραμμενα εν νομω κυριου οσα ενετειλατο εφ' υιοις ισραηλ εν χειρι μωυση του θεραποντος του θεου | 40 perché offrissero olocausti al Signore sull'altare degli olocausti, continuamente mattina e sera, secondo quanto è scritto nella legge che il Signore aveva ordinato ad Israele. |
41 και μετ' αυτου αιμαν και ιδιθων και οι λοιποι εκλεγεντες επ' ονοματος του αινειν τον κυριον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 41 Con loro erano Eman, Idutun e gli altri eletti che erano stati designati per nome per lodare il Signore, "perché eterna è la sua bontà". |
42 και μετ' αυτων σαλπιγγες και κυμβαλα του αναφωνειν και οργανα των ωδων του θεου υιοι ιδιθων εις την πυλην | 42 Essi avevano trombe e cembali per suonare ed altri strumenti per il canto divino, mentre i figli di Idutun si trovavano alla porta. |
43 και επορευθη απας ο λαος εκαστος εις τον οικον αυτου και επεστρεψεν δαυιδ του ευλογησαι τον οικον αυτου | 43 Infine tutto il popolo fece ritorno nella propria casa; e Davide ritornò per benedire la sua casa. |