1 και εισηνεγκαν την κιβωτον του θεου και απηρεισαντο αυτην εν μεσω της σκηνης ης επηξεν αυτη δαυιδ και προσηνεγκαν ολοκαυτωματα και σωτηριου εναντιον του θεου | 1 Luego introdujeron el Arca de Dios y la colocaron en medio de la Carpa que David había hecho levantar para ella, y ofrecieron delante de Dios holocaustos y sacrificios de comunión. |
2 και συνετελεσεν δαυιδ αναφερων ολοκαυτωματα και σωτηριου και ευλογησεν τον λαον εν ονοματι κυριου | 2 Cuando David terminó de ofrecer los holocaustos y los sacrificios de comunión, bendijo al pueblo en nombre del Señor, |
3 και διεμερισεν παντι ανδρι ισραηλ απο ανδρος και εως γυναικος τω ανδρι αρτον ενα αρτοκοπικον και αμοριτην | 3 y distribuyó entre todos los israelitas, hombres y mujeres, una porción de pan, un pastel de dátiles y uno de pasas de uva. |
4 και εταξεν κατα προσωπον της κιβωτου διαθηκης κυριου εκ των λευιτων λειτουργουντας αναφωνουντας και εξομολογεισθαι και αινειν κυριον τον θεον ισραηλ | 4 David puso de servicio delante del Arca del Señor a algunos levitas, para conmemorar, celebrar y glorificar al Señor, el Dios de Israel. |
5 ασαφ ο ηγουμενος και δευτερευων αυτω ζαχαριας ιιηλ σεμιραμωθ ιιηλ ματταθιας ελιαβ και βαναιας και αβδεδομ και ιιηλ εν οργανοις ναβλαις και κινυραις και ασαφ εν κυμβαλοις αναφωνων | 5 Asaf era el jefe; Zacarías, el segundo; y además, Uziel, Semiramot, Iejiel, Matitías, Eliab, Benaías, Obededom y Ieiel, con instrumentos musicales, arpas y cítaras. Asaf hacía sonar los címbalos. |
6 και βαναιας και οζιηλ οι ιερεις εν ταις σαλπιγξιν δια παντος εναντιον της κιβωτου της διαθηκης του θεου | 6 Los sacerdotes Benaías y Iajaziel tocaban ininterrumpidamente las trompetas delante del Arca de la Alianza de Dios. |
7 εν τη ημερα εκεινη τοτε εταξεν δαυιδ εν αρχη του αινειν τον κυριον εν χειρι ασαφ και των αδελφων αυτου | 7 Aquel día David dispuso por primera vez que el Señor fuera alabado por Asaf y sus hermanos de esta manera: |
8 εξομολογεισθε τω κυριω επικαλεισθε αυτον εν ονοματι αυτου γνωρισατε εν λαοις τα επιτηδευματα αυτου | 8 «¡Den gracias al Señor, invoquen su Nombre, hagan conocer entre los pueblos sus proezas; |
9 ασατε αυτω και υμνησατε αυτω διηγησασθε πασιν τα θαυμασια αυτου α εποιησεν κυριος | 9 canten al Señor con instrumentos musicales, pregonen todas sus maravillas! |
10 αινειτε εν ονοματι αγιω αυτου ευφρανθησεται καρδια ζητουσα την ευδοκιαν αυτου | 10 ¡Gloríense en su santo Nombre, alégrense los que buscan al Señor! |
11 ζητησατε τον κυριον και ισχυσατε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος | 11 ¡Recurran al Señor y a su poder, busquen constantemente su rostro; |
12 μνημονευετε τα θαυμασια αυτου α εποιησεν τερατα και κριματα του στοματος αυτου | 12 recuerden las maravillas que él obró, sus portentos y los juicios de su boca! |
13 σπερμα ισραηλ παιδες αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου | 13 Descendientes de Israel, su servidor, hijos de Jacob, su elegido: |
14 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου | 14 el Señor es nuestro Dios, en toda la tierra rigen sus decretos. |
15 μνημονευων εις αιωνα διαθηκης αυτου λογον αυτου ον ενετειλατο εις χιλιας γενεας | 15 El se acuerda eternamente de su alianza, de la palabra que dio por mil generaciones, |
16 ον διεθετο τω αβρααμ και τον ορκον αυτου τω ισαακ | 16 del pacto que selló con Abraham, del juramento que hizo a Isaac: |
17 εστησεν αυτον τω ιακωβ εις προσταγμα τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον | 17 él lo confirmó como norma para Jacob, como alianza eterna para Israel, |
18 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων | 18 cuando dijo: «Yo te daré la tierra de Canaán, como porción hereditaria de todos ustedes». |
19 εν τω γενεσθαι αυτους ολιγοστους αριθμω ως εσμικρυνθησαν και παρωκησαν εν αυτη | 19 Cuando formaban un grupo muy pequeño y eran extranjeros en aquellas regiones; |
20 και επορευθησαν απο εθνους εις εθνος και απο βασιλειας εις λαον ετερον | 20 cuando iban de nación en nación y pasaban de un reino a otro pueblo, |
21 ουκ αφηκεν ανδρα του δυναστευσαι αυτους και ηλεγξεν περι αυτων βασιλεις | 21 no toleró que nadie los oprimiera, y castigó a reyes, por amor a ellos: |
22 μη αψησθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε | 22 «No toquen a mis ungidos ni maltraten a mis profetas». |
23 ασατε τω κυριω πασα η γη αναγγειλατε εξ ημερας εις ημεραν σωτηριαν αυτου | 23 Cante al Señor toda la tierra, día tras día, proclamen su victoria. |
24 - | 24 Anuncien su gloria entre las naciones, y sus maravillas entre los pueblos. |
25 οτι μεγας κυριος και αινετος σφοδρα φοβερος εστιν επι παντας τους θεους | 25 Porque el Señor es grande y muy digno de alabanza, más temible que todos los dioses. |
26 οτι παντες οι θεοι των εθνων ειδωλα και ο θεος ημων ουρανον εποιησεν | 26 Los dioses de los pueblos no son más que apariencia, pero el Señor hizo el cielo; |
27 δοξα και επαινος κατα προσωπον αυτου ισχυς και καυχημα εν τοπω αυτου | 27 en su presencia hay esplendor y majestad, en su Santuario, poder y alegría. |
28 δοτε τω κυριω πατριαι των εθνων δοτε τω κυριω δοξαν και ισχυν | 28 Aclamen al Señor, familias de los pueblos, aclamen la gloria y el poder del Señor; |
29 δοτε τω κυριω δοξαν ονοματος αυτου λαβετε δωρα και ενεγκατε κατα προσωπον αυτου και προσκυνησατε τω κυριω εν αυλαις αγιαις αυτου | 29 aclamen la gloria del nombre del Señor, preséntense ante él, trayendo una ofrenda. |
30 φοβηθητω απο προσωπου αυτου πασα η γη κατορθωθητω η γη και μη σαλευθητω | 30 ¡Que toda la tierra tiemble ante él! El mundo está firmemente establecido: ¡no se moverá jamás! |
31 ευφρανθητω ο ουρανος και αγαλλιασθω η γη και ειπατωσαν εν τοις εθνεσιν κυριος βασιλευων | 31 Alégrese el cielo y exulte la tierra, digan entre las naciones: «¡El Señor reina!». |
32 βομβησει η θαλασσα συν τω πληρωματι και ξυλον αγρου και παντα τα εν αυτω | 32 Resuene el mar y todo lo que hay en él, regocíjese el campo con todos sus frutos. |
33 τοτε ευφρανθησεται τα ξυλα του δρυμου απο προσωπου κυριου οτι ηλθεν κριναι την γην | 33 Griten de gozo los árboles del bosque, griten de gozo delante del Señor, porque él viene a gobernar la tierra. |
34 εξομολογεισθε τω κυριω οτι αγαθον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 34 ¡Den gracias al Señor, porque es bueno, porque es eterno su amor! |
35 και ειπατε σωσον ημας ο θεος της σωτηριας ημων και εξελου ημας εκ των εθνων του αινειν το ονομα το αγιον σου και καυχασθαι εν ταις αινεσεσιν σου | 35 Díganle: «¡Sálvanos, Dios de nuestra salvación! Congréganos y líbranos de las naciones, para que demos gracias a tu santo Nombre y nos gloriemos en tu alabanza». |
36 ευλογημενος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος αμην και ηνεσαν τω κυριω | 36 ¡Bendito sea el Señor, el Dios de Israel, desde siempre y para siempre!». Y todo el pueblo respondió: «¡Amén!». «¡Alabanza al Señor!». |
37 και κατελιπον εκει εναντι της κιβωτου διαθηκης κυριου τον ασαφ και τους αδελφους αυτου του λειτουργειν εναντιον της κιβωτου δια παντος το της ημερας εις ημεραν | 37 David dejó delante del Arca de la Alianza del Señor a Asaf y a sus hermanos, para que prestaran servicio permanentemente delante del Arca, según el ritual de cada día; |
38 και αβδεδομ και οι αδελφοι αυτου εξηκοντα και οκτω και αβδεδομ υιος ιδιθων και οσσα εις πυλωρους | 38 también dejó a Obededom y a sus sesenta y ocho hermanos. Obededom, hijo de Iedutún, y Josá eran porteros. |
39 και τον σαδωκ τον ιερεα και τους αδελφους αυτου τους ιερεις εναντιον σκηνης κυριου εν βαμα τη εν γαβαων | 39 Al sacerdote Sadoc y a sus hermanos, los sacerdotes, los puso delante de la Morada del Señor, en el lugar alto de Gabaón, |
40 του αναφερειν ολοκαυτωματα τω κυριω επι του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων δια παντος το πρωι και το εσπερας και κατα παντα τα γεγραμμενα εν νομω κυριου οσα ενετειλατο εφ' υιοις ισραηλ εν χειρι μωυση του θεραποντος του θεου | 40 para que ofrecieran constantemente sacrificios al Señor en el altar de los holocaustos, por la mañana y por la tarde, según lo que está escrito en la Ley que el Señor dio a Israel. |
41 και μετ' αυτου αιμαν και ιδιθων και οι λοιποι εκλεγεντες επ' ονοματος του αινειν τον κυριον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 41 Con ellos estaban Hemán, Iedutún y los demás que habían sido elegidos nominalmente para celebrar al Señor: «¡Porque es eterno su amor!». |
42 και μετ' αυτων σαλπιγγες και κυμβαλα του αναφωνειν και οργανα των ωδων του θεου υιοι ιδιθων εις την πυλην | 42 Hemán y Iedutún tenían consigo trompetas, címbalos e instrumentos musicales para acompañar los cantos de Dios. Los hijos de Iedutún eran porteros. |
43 και επορευθη απας ο λαος εκαστος εις τον οικον αυτου και επεστρεψεν δαυιδ του ευλογησαι τον οικον αυτου | 43 Luego, todo el pueblo se fue a su casa, y David se volvió para bendecir a su casa. |