ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ´ - 1 Re - Kings III 22

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εκαθισεν τρια ετη και ουκ ην πολεμος ανα μεσον συριας και ανα μεσον ισραηλ	1 La paix entre Aram et Israël dura trois ans.
2 και εγενηθη εν τω ενιαυτω τω τριτω και κατεβη ιωσαφατ βασιλευς ιουδα προς βασιλεα ισραηλ	2 La troisième année, comme Josaphat roi de Juda était descendu chez le roi d’Israël,
3 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς τους παιδας αυτου ει οιδατε οτι ημιν ρεμμαθ γαλααδ και ημεις σιωπωμεν λαβειν αυτην εκ χειρος βασιλεως συριας	3 celui-ci dit à ses serviteurs: “Avez-vous oublié que Ramot de Galaad est à nous? Nous ne faisons rien pour la reprendre au roi d’Aram.”
4 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ αναβηση μεθ' ημων εις ρεμμαθ γαλααδ εις πολεμον και ειπεν ιωσαφατ καθως εγω ουτως και συ καθως ο λαος μου ο λαος σου καθως οι ιπποι μου οι ιπποι σου	4 Il dit alors à Josaphat: “Viendras-tu combattre avec moi à Ramot de Galaad?” Josaphat répondit au roi d’Israël: “Moi, mon peuple et mes chevaux, nous ne ferons qu’un avec toi, ton peuple et tes chevaux.”
5 και ειπεν ιωσαφατ βασιλευς ιουδα προς βασιλεα ισραηλ επερωτησατε δη σημερον τον κυριον	5 Cependant Josaphat dit au roi d’Israël: “J’aimerais consulter la parole de Yahvé.”
6 και συνηθροισεν ο βασιλευς ισραηλ παντας τους προφητας ως τετρακοσιους ανδρας και ειπεν αυτοις ο βασιλευς ει πορευθω εις ρεμμαθ γαλααδ εις πολεμον η επισχω και ειπαν αναβαινε και διδους δωσει κυριος εις χειρας του βασιλεως	6 Le roi d’Israël rassembla les prophètes - ils étaient bien 400 - et il leur dit: “Faut-il que j’attaque Ramot de Galaad ou faut-il que j’y renonce?” Ils répondirent: “Pars en campagne et le Seigneur la livrera entre les mains du roi.”
7 και ειπεν ιωσαφατ προς βασιλεα ισραηλ ουκ εστιν ωδε προφητης του κυριου και επερωτησομεν τον κυριον δι' αυτου	7 Josaphat dit alors: “N’y a-t-il pas ici un prophète de Yahvé par lequel nous puissions le consulter?”
8 και ειπεν ο βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ ετι εστιν ανηρ εις του επερωτησαι τον κυριον δι' αυτου και εγω μεμισηκα αυτον οτι ου λαλει περι εμου καλα αλλ' η κακα μιχαιας υιος ιεμλα και ειπεν ιωσαφατ βασιλευς ιουδα μη λεγετω ο βασιλευς ουτως	8 Le roi d’Israël répondit à Josaphat: “Si, il y a encore un homme par qui l’on pourrait consulter Yahvé, mais je le déteste car il ne me prophétise jamais rien de bon, seulement le mal; c’est Michée fils de Yimla.” Josaphat dit: “Que le roi ne parle pas ainsi!”
9 και εκαλεσεν ο βασιλευς ισραηλ ευνουχον ενα και ειπεν ταχος μιχαιαν υιον ιεμλα	9 Le roi d’Israël appela un serviteur et lui dit: “Va tout de suite chercher Michée fils de Yimla.”
10 και ο βασιλευς ισραηλ και ιωσαφατ βασιλευς ιουδα εκαθηντο ανηρ επι του θρονου αυτου ενοπλοι εν ταις πυλαις σαμαρειας και παντες οι προφηται επροφητευον ενωπιον αυτων	10 Le roi d’Israël et Josaphat, roi de Juda, étaient assis chacun sur son trône, en costume de cérémonie, sur l’aire qui est à l’entrée de la porte de Samarie, et tous les prophètes continuaient de prophétiser devant eux.
11 και εποιησεν εαυτω σεδεκιας υιος χανανα κερατα σιδηρα και ειπεν ταδε λεγει κυριος εν τουτοις κερατιεις την συριαν εως συντελεσθη	11 Sédécias fils de Kénaana s’était fait des cornes de fer, il disait: “Voici ce que dit Yahvé: Je te les donne pour frapper les Araméens jusqu’au dernier.”
12 και παντες οι προφηται επροφητευον ουτως λεγοντες αναβαινε εις ρεμμαθ γαλααδ και ευοδωσει και δωσει κυριος εις χειρας σου και τον βασιλεα συριας	12 Et tous les prophètes ne faisaient qu’un pour dire: “Pars en campagne contre Ramot de Galaad, tu seras vainqueur, Yahvé la livrera entre les mains du roi!”
13 και ο αγγελος ο πορευθεις καλεσαι τον μιχαιαν ελαλησεν αυτω λεγων ιδου δη λαλουσιν παντες οι προφηται εν στοματι ενι καλα περι του βασιλεως γινου δη και συ εις λογους σου κατα τους λογους ενος τουτων και λαλησον καλα	13 Le messager qui était allé chercher Michée lui dit: “Tous les prophètes comme un seul homme encouragent le roi. Tu as intérêt à parler comme eux: annonce le succès.”
14 και ειπεν μιχαιας ζη κυριος οτι α αν ειπη κυριος προς με ταυτα λαλησω	14 Mais Michée répondit: “Aussi vrai que Yahvé est vivant, je ne dirai que ce que Yahvé me dira.”
15 και ηλθεν προς τον βασιλεα και ειπεν αυτω ο βασιλευς μιχαια ει αναβω εις ρεμμαθ γαλααδ εις πολεμον η επισχω και ειπεν αναβαινε και ευοδωσει και δωσει κυριος εις χειρα του βασιλεως	15 Il arriva donc devant le roi, et le roi lui demanda: “Michée, faut-il que nous allions combattre à Ramot de Galaad, ou devons-nous y renoncer?” Michée répondit: “Pars en campagne et tu seras vainqueur; Yahvé la livrera entre les mains du roi!”
16 και ειπεν αυτω ο βασιλευς ποσακις εγω ορκιζω σε οπως λαλησης προς με αληθειαν εν ονοματι κυριου	16 Mais le roi lui dit: “Combien de fois faut-il que je te demande au nom de Yahvé de ne me dire que la vérité?”
17 και ειπεν μιχαιας ουχ ουτως εωρακα παντα τον ισραηλ διεσπαρμενον εν τοις ορεσιν ως ποιμνιον ω ουκ εστιν ποιμην και ειπεν κυριος ου κυριος τουτοις αναστρεφετω εκαστος εις τον οικον αυτου εν ειρηνη	17 Alors Michée répondit: “J’ai vu tout Israël dispersé sur les montagnes comme des brebis qui n’ont plus de berger, et Yahvé disait: Ils n’ont plus de maître, que chacun retourne chez soi.”
18 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ βασιλεα ιουδα ουκ ειπα προς σε ου προφητευει ουτος μοι καλα διοτι αλλ' η κακα	18 Le roi d’Israël se tourna vers Josaphat: “Je te l’avais bien dit, il ne me prophétise jamais rien de bon, seulement le mal.”
19 και ειπεν μιχαιας ουχ ουτως ουκ εγω ακουε ρημα κυριου ουχ ουτως ειδον τον κυριον θεον ισραηλ καθημενον επι θρονου αυτου και πασα η στρατια του ουρανου ειστηκει περι αυτον εκ δεξιων αυτου και εξ ευωνυμων αυτου	19 Michée ajouta: “Écoute cette parole de Yahvé: J’ai vu Yahvé qui siégeait sur son trône, avec toute l’armée des cieux à sa droite et à sa gauche.
20 και ειπεν κυριος τις απατησει τον αχααβ βασιλεα ισραηλ και αναβησεται και πεσειται εν ρεμμαθ γαλααδ και ειπεν ουτος ουτως και ουτος ουτως	20 Et Yahvé a dit: ‘Qui trompera le roi d’Israël pour qu’il parte en campagne et se fasse tuer à Ramot de Galaad?’ L’un répondait d’une façon, l’autre d’une autre.
21 και εξηλθεν πνευμα και εστη ενωπιον κυριου και ειπεν εγω απατησω αυτον και ειπεν προς αυτον κυριος εν τινι	21 “Alors l’Esprit s’est avancé et il s’est tenu devant Yahvé: ‘Moi, a-t-il dit, je le tromperai.’ Yahvé lui a demandé: ‘Comment cela?’
22 και ειπεν εξελευσομαι και εσομαι πνευμα ψευδες εν στοματι παντων των προφητων αυτου και ειπεν απατησεις και γε δυνησει εξελθε και ποιησον ουτως	22 Il a répondu: ‘Je vais aller et je me ferai esprit de mensonge dans la bouche de tous ses prophètes.’ Alors Yahvé lui a répondu: ‘Tu réussiras, tu arriveras à le tromper: pars et fais comme tu l’as dit.’
23 και νυν ιδου εδωκεν κυριος πνευμα ψευδες εν στοματι παντων των προφητων σου τουτων και κυριος ελαλησεν επι σε κακα	23 Sache donc que Yahvé a mis un esprit de mensonge dans la bouche de tous les prophètes qui sont ici, parce que lui, Yahvé, a décidé ta perte.”
24 και προσηλθεν σεδεκιου υιος χανανα και επαταξεν τον μιχαιαν επι την σιαγονα και ειπεν ποιον πνευμα κυριου το λαλησαν εν σοι	24 À ce moment Sédécias, fils de Kénaana, s’avança et gifla Michée; il dit: “Par où l’esprit de Yahvé est-il sorti de moi pour te parler?”
25 και ειπεν μιχαιας ιδου συ οψη εν τη ημερα εκεινη οταν εισελθης ταμιειον του ταμιειου του κρυβηναι	25 Michée lui répondit: “Tu le sauras le jour où tu fuiras de chambre en chambre pour te cacher.”
26 και ειπεν ο βασιλευς ισραηλ λαβετε τον μιχαιαν και αποστρεψατε αυτον προς εμηρ τον αρχοντα της πολεως και τω ιωας υιω του βασιλεως	26 Alors le roi prit la parole: “Arrête cet homme et confie-le à Amon, le gouverneur de la ville, et à Yoach, fils du roi.
27 ειπον θεσθαι τουτον εν φυλακη και εσθιειν αυτον αρτον θλιψεως και υδωρ θλιψεως εως του επιστρεψαι με εν ειρηνη	27 Vous leur direz: Voici l’ordre du roi: Mettez cet homme en prison, vous ne lui donnerez qu’une maigre ration de pain et d’eau jusqu’à ce que je revienne victorieux.”
28 και ειπεν μιχαιας εαν επιστρεφων επιστρεψης εν ειρηνη ουκ ελαλησεν κυριος εν εμοι	28 Michée lui dit alors: “Si tu reviens victorieux, ce sera le signe que Yahvé n’a pas parlé par moi.”
29 και ανεβη βασιλευς ισραηλ και ιωσαφατ βασιλευς ιουδα μετ' αυτου εις ρεμμαθ γαλααδ	29 Le roi d’Israël et le roi de Juda, Josaphat, partirent en campagne contre Ramot de Galaad.
30 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ βασιλεα ιουδα συγκαλυψομαι και εισελευσομαι εις τον πολεμον και συ ενδυσαι τον ιματισμον μου και συνεκαλυψατο ο βασιλευς ισραηλ και εισηλθεν εις τον πολεμον	30 Le roi d’Israël dit à Josaphat: “Je vais me déguiser pour aller combattre, mais toi, porte ton costume.” Et le roi d’Israël se déguisa pour aller au combat.
31 και βασιλευς συριας ενετειλατο τοις αρχουσι των αρματων αυτου τριακοντα και δυσιν λεγων μη πολεμειτε μικρον και μεγαν αλλ' η τον βασιλεα ισραηλ μονωτατον	31 Or le roi d’Aram avait donné cet ordre à ses 32 chefs de chars: “N’attaquez ni petit ni grand, mais seulement le roi d’Israël.”
32 και εγενετο ως ειδον οι αρχοντες των αρματων τον ιωσαφατ βασιλεα ιουδα και αυτοι ειπον φαινεται βασιλευς ισραηλ ουτος και εκυκλωσαν αυτον πολεμησαι και ανεκραξεν ιωσαφατ	32 Lorsque les chefs de chars aperçurent Josaphat, ils se dirent: “Sûrement c’est le roi d’Israël.” Et ils se dirigèrent vers lui pour l’attaquer. Mais Josaphat poussa un cri;
33 και εγενετο ως ειδον οι αρχοντες των αρματων οτι ουκ εστιν βασιλευς ισραηλ ουτος και απεστρεψαν απ' αυτου	33 lorsque les chefs de chars virent que ce n’était pas le roi d’Israël, ils se détournèrent de lui.
34 και ενετεινεν εις το τοξον ευστοχως και επαταξεν τον βασιλεα ισραηλ ανα μεσον του πνευμονος και ανα μεσον του θωρακος και ειπεν τω ηνιοχω αυτου επιστρεψον τας χειρας σου και εξαγαγε με εκ του πολεμου οτι τετρωμαι	34 Au même moment un soldat tira avec son arc sans savoir sur qui, et il atteignit le roi d’Israël entre les attaches et la cuirasse. Le roi dit à son conducteur de char: “Fais demi-tour et fais-moi sortir de la mêlée, je suis blessé.”
35 και ετροπωθη ο πολεμος εν τη ημερα εκεινη και ο βασιλευς ην εστηκως επι του αρματος εξ εναντιας συριας απο πρωι εως εσπερας και απεχυννε το αιμα εκ της πληγης εις τον κολπον του αρματος και απεθανεν εσπερας και εξεπορευετο το αιμα της τροπης εως του κολπου του αρματος	35 Mais le combat était très rude ce jour-là, il fallut maintenir le roi debout sur son char face aux Araméens, et le soir il mourut. Le sang de sa blessure avait coulé à l’intérieur du char.
36 και εστη ο στρατοκηρυξ δυνοντος του ηλιου λεγων εκαστος εις την εαυτου πολιν και εις την εαυτου γην	36 Au coucher du soleil, un cri parcourut le camp: “Que chacun rentre dans sa ville, que chacun retourne à sa terre:
37 οτι τεθνηκεν ο βασιλευς και ηλθον εις σαμαρειαν και εθαψαν τον βασιλεα εν σαμαρεια	37 le roi est mort!” On le ramena à Samarie, et là on l’enterra.
38 και απενιψαν το αρμα επι την κρηνην σαμαρειας και εξελειξαν αι υες και οι κυνες το αιμα και αι πορναι ελουσαντο εν τω αιματι κατα το ρημα κυριου ο ελαλησεν	38 On lava le char à l’étang de Samarie; les chiens léchèrent le sang et les prostituées s’y baignèrent, comme Yahvé l’avait annoncé.
39 και τα λοιπα των λογων αχααβ και παντα α εποιησεν και οικον ελεφαντινον ον ωκοδομησεν και πασας τας πολεις ας εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραπται εν βιβλιω λογων των ημερων των βασιλεων ισραηλ	39 Le reste des actes d’Akab, tout ce qu’il a fait, le palais d’ivoire qu’il s’est construit, les villes qu’il a bâties, cela n’est-il pas écrit dans le livre des Chroniques des rois d’Israël?
40 και εκοιμηθη αχααβ μετα των πατερων αυτου και εβασιλευσεν οχοζιας υιος αυτου αντ' αυτου	40 Akab se coucha avec ses pères et son fils Okozias régna à sa place.
41 και ιωσαφατ υιος ασα εβασιλευσεν επι ιουδα ετει τεταρτω τω αχααβ βασιλεως ισραηλ εβασιλευσεν	41 Josaphat, fils d’Aza, devint roi de Juda l’an quatre du règne d’Akab d’Israël.
42 ιωσαφατ υιος τριακοντα και πεντε ετων εν τω βασιλευειν αυτον και εικοσι και πεντε ετη εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ και ονομα τη μητρι αυτου αζουβα θυγατηρ σελει	42 Josaphat avait 35 ans lorsqu’il devint roi et il régna 25 ans à Jérusalem; sa mère Azouba était fille de Chilhi.
43 και επορευθη εν παση οδω ασα του πατρος αυτου ουκ εξεκλινεν απ' αυτης του ποιησαι το ευθες εν οφθαλμοις κυριου	43 Il suivit pas à pas les traces de son père Aza, il ne s’en détourna pas: il fit ce qui est juste aux yeux de Yahvé.
44 πλην των υψηλων ουκ εξηρεν ετι ο λαος εθυσιαζεν και εθυμιων εν τοις υψηλοις	44 Cependant les Hauts-Lieux ne disparurent pas, le peuple continuait d’offrir des sacrifices et de l’encens sur les Hauts-Lieux.
45 και ειρηνευσεν ιωσαφατ μετα βασιλεως ισραηλ	45 Josaphat fut en paix avec le roi d’Israël.
46 και τα λοιπα των λογων ιωσαφατ και αι δυναστειαι αυτου οσα εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραμμενα εν βιβλιω λογων των ημερων των βασιλεων ιουδα	46 Le reste des actes de Josaphat, ses exploits, les guerres qu’il fit, tout cela n’est-il pas écrit dans le livre des Chroniques des rois de Juda?
47 -	47 Il fit disparaître du pays les prostitués sacrés qui étaient restés au temps de son père Aza.
48 -	48 En ce temps-là il n’y avait pas de roi en Édom, mais seulement un gouverneur royal.
49 -	49 Josaphat avait construit 10 vaisseaux de Tarsis pour aller chercher de l’or à Ofir, mais on n’y alla pas, car ses vaisseaux se brisèrent à Ézyon-Guéber.
50 -	50 À cette occasion Okozias, fils d’Akab, dit à Josaphat: “Laisse mes serviteurs s’embarquer avec les tiens sur les vaisseaux.” Mais Josaphat refusa.
51 και εκοιμηθη ιωσαφατ μετα των πατερων αυτου και εταφη παρα τοις πατρασιν αυτου εν πολει δαυιδ του πατρος αυτου και εβασιλευσεν ιωραμ υιος αυτου αντ' αυτου	51 Lorsque Josaphat se coucha avec ses pères, on l’enterra avec ses pères dans la cité de David son ancêtre. Joram, son fils, régna à sa place.
52 και οχοζιας υιος αχααβ εβασιλευσεν επι ισραηλ εν σαμαρεια εν ετει επτακαιδεκατω ιωσαφατ βασιλει ιουδα και εβασιλευσεν εν ισραηλ ετη δυο	52 Okozias fils d’Akab devint roi d’Israël à Samarie l’an 17 du règne de Josaphat de Juda; il régna deux ans sur Israël.
53 και εποιησεν το πονηρον εναντιον κυριου και επορευθη εν οδω αχααβ του πατρος αυτου και εν οδω ιεζαβελ της μητρος αυτου και εν ταις αμαρτιαις οικου ιεροβοαμ υιου ναβατ ος εξημαρτεν τον ισραηλ	53 Il fit ce qui est mal aux yeux de Yahvé et suivit les traces de son père et de sa mère; il imita la conduite de Jéroboam, fils de Nabat, qui avait fait pécher Israël. Il mit en colère Yahvé, Dieu d’Israël, comme l’avait fait son père, car il servait Baal et se prosternait devant lui.
54 και εδουλευσεν τοις βααλιμ και προσεκυνησεν αυτοις και παρωργισεν τον κυριον θεον ισραηλ κατα παντα τα γενομενα εμπροσθεν αυτου .