Livre d'Isaïe 44

JERUSALEM	LXX
1 Et maintenant, écoute, Jacob mon serviteur, Israël que j'ai choisi.	1 νυν δε ακουσον παις μου ιακωβ και ισραηλ ον εξελεξαμην
2 Ainsi parle Yahvé, qui t'a fait, qui t'a modelé dès le sein maternel, qui te soutient. Sois sans crainte,Jacob mon serviteur, Yeshurûn que j'ai choisi.	2 ουτως λεγει κυριος ο θεος ο ποιησας σε και ο πλασας σε εκ κοιλιας ετι βοηθηθηση μη φοβου παις μου ιακωβ και ο ηγαπημενος ισραηλ ον εξελεξαμην
3 Car je vais répandre de l'eau sur le sol assoiffé et des ruisseaux sur la terre desséchée; je répandraimon esprit sur ta race et ma bénédiction sur tes descendants.	3 οτι εγω δωσω υδωρ εν διψει τοις πορευομενοις εν ανυδρω επιθησω το πνευμα μου επι το σπερμα σου και τας ευλογιας μου επι τα τεκνα σου
4 Ils germeront comme parmi les herbages, comme les saules au bord de l'eau.	4 και ανατελουσιν ωσει χορτος ανα μεσον υδατος και ως ιτεα επι παραρρεον υδωρ
5 Celui-ci dira: Je suis à Yahvé, et cet autre se réclamera du nom de Jacob. Celui-là écrira sur sa main:"à Yahvé", et on lui donnera le nom d'Israël.	5 ουτος ερει του θεου ειμι και ουτος βοησεται επι τω ονοματι ιακωβ και ετερος επιγραψει του θεου ειμι επι τω ονοματι ισραηλ
6 Ainsi parle Yahvé, roi d'Israël, Yahvé Sabaot, son rédempteur: Je suis le premier et je suis le dernier,à part moi, il n'y a pas de dieu.	6 ουτως λεγει ο θεος ο βασιλευς του ισραηλ ο ρυσαμενος αυτον θεος σαβαωθ εγω πρωτος και εγω μετα ταυτα πλην εμου ουκ εστιν θεος
7 Qui est comme moi? Qu'il crie, qu'il le proclame et me l'expose; depuis que j'ai constitué un peupleéternel, ce qui se passe, qu'il le dise, et ce qui doit arriver, qu'il le leur annonce.	7 τις ωσπερ εγω στητω καλεσατω και ετοιμασατω μοι αφ' ου εποιησα ανθρωπον εις τον αιωνα και τα επερχομενα προ του ελθειν αναγγειλατωσαν υμιν
8 Ne vous effrayez pas, soyez sans crainte, dès longtemps ne vous l'ai-je pas annoncé et révélé? Vousêtes mes témoins. Y aurait-il un dieu à part moi? Il n'y a pas de Rocher, je n'en connais pas!	8 μη παρακαλυπτεσθε ουκ απ' αρχης ηνωτισασθε και απηγγειλα υμιν μαρτυρες υμεις εστε ει εστιν θεος πλην εμου και ουκ ησαν τοτε
9 Néant, tous ceux qui modèlent des idoles, leurs meilleures oeuvres ne servent à rien! Elles sont leurstémoins, qui ne voient ni ne savent rien, en sorte qu'ils seront couverts de honte.	9 οι πλασσοντες και γλυφοντες παντες ματαιοι οι ποιουντες τα καταθυμια αυτων α ουκ ωφελησει αυτους αλλα αισχυνθησονται
10 Qui a façonné un dieu et fondu une idole qui ne peuvent servir à rien?	10 παντες οι πλασσοντες θεον και γλυφοντες ανωφελη
11 Voici que tous ses fidèles seront couverts de honte, ainsi que ses artisans qui ne sont que deshommes. Qu'ils se rassemblent tous, qu'ils comparaissent; qu'ils soient remplis à la fois d'épouvante et de honte!	11 και παντες οθεν εγενοντο εξηρανθησαν και κωφοι απο ανθρωπων συναχθητωσαν παντες και στητωσαν αμα εντραπητωσαν και αισχυνθητωσαν αμα
12 Le forgeron fabrique une hache sur des braises, il la façonne au marteau, il la travaille à la force deson bras. Et puis il a faim et perd sa force, n'ayant pas bu d'eau il est épuisé.	12 οτι ωξυνεν τεκτων σιδηρον σκεπαρνω ειργασατο αυτο και εν τερετρω ετρησεν αυτο ειργασατο αυτο εν τω βραχιονι της ισχυος αυτου και πεινασει και ασθενησει και ου μη πιη υδωρ εκλεξαμενος
13 Le sculpteur sur bois tend le cordeau, trace l'image à la craie, l'exécute au ciseau et la dessine aucompas, il l'exécute à l'image de l'homme, selon la beauté humaine, pour qu'elle habite une maison.	13 τεκτων ξυλον εστησεν αυτο εν μετρω και εν κολλη ερρυθμισεν αυτο εποιησεν αυτο ως μορφην ανδρος και ως ωραιοτητα ανθρωπου στησαι αυτο εν οικω
14 Il a coupé des cèdres, il a choisi un chêne et un térébinthe qu'il a laissés croître pour lui parmi lesarbres de la forêt. Il a planté un pin que la pluie a fait grandir.	14 ο εκοψεν ξυλον εκ του δρυμου ο εφυτευσεν κυριος και υετος εμηκυνεν
15 Les hommes le destinent au feu: il en a pris pour se chauffer, il l'a allumé et a cuit du pain. Maisaussi il a fait un dieu pour l'adorer, il a fabriqué une idole pour se prosterner devant elle.	15 ινα η ανθρωποις εις καυσιν και λαβων απ' αυτου εθερμανθη και καυσαντες επεψαν αρτους επ' αυτων το δε λοιπον ειργασαντο εις θεους και προσκυνουσιν αυτους
16 Il en avait brûlé la moitié au feu, sur cette moitié il fait rôtir de la viande, la mange et se rassasie; enmême temps il se chauffe et dit: "Ah! je me suis bien chauffé et j'ai vu la flamme."	16 ου το ημισυ αυτου κατεκαυσαν εν πυρι και καυσαντες επεψαν αρτους επ' αυτων και επ' αυτου κρεας οπτησας εφαγεν και ενεπλησθη και θερμανθεις ειπεν ηδυ μοι οτι εθερμανθην και ειδον πυρ
17 Avec le reste il fait un dieu, son idole, et il se prosterne devant lui, l'adore et le prie et dit: "Sauve-moi, car tu es mon dieu."	17 το δε λοιπον εποιησεν εις θεον γλυπτον και προσκυνει αυτω και προσευχεται λεγων εξελου με οτι θεος μου ει συ
18 Ils ne savent pas, ils ne comprennent pas, car leurs yeux sont incapables de voir, et leur coeur deréfléchir.	18 ουκ εγνωσαν φρονησαι οτι απημαυρωθησαν του βλεπειν τοις οφθαλμοις αυτων και του νοησαι τη καρδια αυτων
19 Pas un ne rentre en lui-même, pas un n'a la connaissance et l'intelligence de se dire: "J'en ai brûlé lamoitié au feu et j'ai cuit du pain sur ses braises, je rôtis de la viande et je la mange; avec le reste je ferais unechose abominable, me prosterner devant un bout de bois!"	19 και ουκ ελογισατο τη καρδια αυτου ουδε ανελογισατο εν τη ψυχη αυτου ουδε εγνω τη φρονησει οτι το ημισυ αυτου κατεκαυσεν εν πυρι και επεψεν επι των ανθρακων αυτου αρτους και οπτησας κρεας εφαγεν και το λοιπον αυτου εις βδελυγμα εποιησεν και προσκυνουσιν αυτω
20 Il est attaché à de la cendre, son coeur abusé l'a égaré, il ne sauvera pas sa vie, il ne dira pas: "Ce quej'ai dans la main, n'est-ce pas un leurre?"	20 γνωτε οτι σποδος η καρδια αυτων και πλανωνται και ουδεις δυναται εξελεσθαι την ψυχην αυτου ιδετε ουκ ερειτε οτι ψευδος εν τη δεξια μου
21 Souviens-toi de cela, Jacob, et toi Israël, car tu es mon serviteur. Je t'ai modelé, tu es pour moi unserviteur, Israël, je ne t'oublierai pas.	21 μνησθητι ταυτα ιακωβ και ισραηλ οτι παις μου ει συ επλασα σε παιδα μου και συ ισραηλ μη επιλανθανου μου
22 J'ai dissipé tes crimes comme un nuage et tes péchés comme une nuée; reviens à moi, car je t'airacheté.	22 ιδου γαρ απηλειψα ως νεφελην τας ανομιας σου και ως γνοφον τας αμαρτιας σου επιστραφητι προς με και λυτρωσομαι σε
23 Criez de joie, cieux, car Yahvé a agi, hurlez, profondeurs de la terre, poussez, montagnes, des cris dejoie, forêt, et tous les arbres qu'elle contient! car Yahvé a racheté Jacob, il s'est glorifié en Israël.	23 ευφρανθητε ουρανοι οτι ηλεησεν ο θεος τον ισραηλ σαλπισατε θεμελια της γης βοησατε ορη ευφροσυνην οι βουνοι και παντα τα ξυλα τα εν αυτοις οτι ελυτρωσατο ο θεος τον ιακωβ και ισραηλ δοξασθησεται
24 Ainsi parle Yahvé, ton rédempteur, celui qui t'a modelé dès le sein maternel, c'est moi, Yahvé, qui aifait toutes choses, qui seul ai déployé les cieux, affermi la terre, sans personne avec moi;	24 ουτως λεγει κυριος ο λυτρουμενος σε και ο πλασσων σε εκ κοιλιας εγω κυριος ο συντελων παντα εξετεινα τον ουρανον μονος και εστερεωσα την γην τις ετερος
25 qui réduis à néant les signes des augures et fais délirer les devins, qui fais reculer les sages et tourneleur science en folie;	25 διασκεδασει σημεια εγγαστριμυθων και μαντειας απο καρδιας αποστρεφων φρονιμους εις τα οπισω και την βουλην αυτων μωρευων
26 qui confirme la parole de mon serviteur et fais réussir les desseins de mes envoyés; qui dis àJérusalem: "Tu seras habitée", et aux villes de Juda: "Vous serez rebâties et je relèverai les ruines de Jérusalem";	26 και ιστων ρηματα παιδος αυτου και την βουλην των αγγελων αυτου αληθευων ο λεγων ιερουσαλημ κατοικηθηση και ταις πολεσιν της ιουδαιας οικοδομηθησεσθε και τα ερημα αυτης ανατελει
27 qui dis à l'abîme: "Dessèche-toi, je vais tarir tes fleuves";	27 ο λεγων τη αβυσσω ερημωθηση και τους ποταμους σου ξηρανω
28 qui dis à Cyrus: "Mon berger." Il accomplira toute ma volonté, en disant à Jérusalem: "Tu serasreconstruite", et au Temple: "Tu seras rétabli."	28 ο λεγων κυρω φρονειν και παντα τα θεληματα μου ποιησει ο λεγων ιερουσαλημ οικοδομηθηση και τον οικον τον αγιον μου θεμελιωσω