Livre d'Isaïe 16

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Envoyez l'agneau du maître du pays, de Séla, située vers le désert, à la montagne de la fille de Sion.	1 Αποστειλατε το αρνιον προς τον αρχοντα της γης, απο Σελα εν τη ερημω προς το ορος της θυγατρος της Σιων.
2 Elles seront semblables à l'oiseau qui s'enfuit, à une nichée dispersée, les filles de Moab, aux gués del'Arnon.	2 Διοτι ως πτηνον πλανωμενον, απο της φωλεας αυτου δεδιωγμενον, ουτως αι θυγατερες του Μωαβ θελουσιν εισθαι κατα τας διαβασεις του Αρνων.
3 "Tenez un conseil, prenez une décision. En plein midi, étends ton ombre comme celle de la nuit,cache les dispersés, ne trahis pas le fugitif;	3 Βουλευου, εκτελεσον το δικαιον? εν τω μεσω της ημερας καμε την σκιαν σου ως νυκτα? κρυψον τους διωκομενους? μη φανερωσης τον περιπλανωμενον.
4 qu'ils demeurent chez toi, les dispersés de Moab, sois pour eux un asile contre le dévastateur. Quandl'oppression aura cessé, que la dévastation aura pris fin, que seront partis ceux qui foulent le pays,	4 Οι δεδιωγμενοι μου ας παροικησωσι παρα σοι, Μωαβ? γενου εις αυτους σκεπη απο προσωπου του πορθητου? διοτι ο αρπακτηρ ετελειωσεν, ο πορθητης επαυσεν, οι καταδυνασται εξωλοθρευθησαν απο της γης.
5 le trône sera affermi dans la piété, et sur ce trône, dans la fidélité, sous la tente de David, siégera unjuge, soucieux du droit et zélé pour la justice."	5 Και μετα ελεους θελει συσταθη ο θρονος, και επ' αυτον θελει καθησει εν αληθεια, εν τη σκηνη του Δαβιδ, ο κρινων και εκζητων κρισιν και σπευδων δικαιοσυνην.
6 Nous avons entendu parler de l'orgueil de Moab, le très orgueilleux, de son arrogance, de son orgueilet de sa rage, de ses bavardages ineptes.	6 Ηκουσαμεν την υπερηφανιαν του Μωαβ, ειναι λιαν υπερηφανος? την υψηλοφροσυνην αυτου και την αλαζονειαν αυτου και την μανιαν αυτου? τα ψευδη αυτου θελουσι ματαιωθη.
7 C'est pourquoi Moab se lamente sur Moab, tout entier il se lamente. Au sujet des gâteaux de raisin deQir-Harésèt, vous gémissez, tout consternés.	7 Δια τουτο ο Μωαβ θελει ολολυξει? παντες θελουσιν ολολυξει δια τον Μωαβ? θελετε θρηνολογησει δια τα θεμελια της Κιρ-αρεσεθ? εκτυπηθησαν βεβαιως.
8 Car les vignobles de Heshbôn dépérissent, la vigne de Sibma, dont les raisins vermeils terrassaient lesmaîtres des nations. Elle atteignait jusqu'à Yazèr et s'infiltrait au désert, ses rejetons se multipliaient, ilsfranchissaient la mer.	8 Διοτι αι πεδιαδες της Εσεβων ειναι ητονημεναι και η αμπελος της Σιβμα? οι κυριοι των εθνων κατεσυντριψαν τα καλητερα αυτης φυτα, τα οποια ηρχοντο εως της Ιαζηρ, και περιεπλανωντο δια της ερημου? οι κλαδοι αυτης ησαν εξηπλωμενοι, διεβαινον την θαλασσαν.
9 Aussi je pleure, comme pleure Yazèr, la vigne de Sibma; je t'arrose de mes larmes, Heshbôn et toi,Eléalé, parce que sur ta récolte et sur ta moisson le cri s'est éteint.	9 Δια τουτο μετα κλαυθμου της Ιαζηρ θελω κλαυσει την αμπελον της Σιβμα θελω σε βρεξει με τα δακρυα μου, Εσεβων και Ελεαλη? διοτι επι τους θερινους καρπους σου και επι τον θερισμον σου επεπεσεν αλαλαγμος.
10 La joie et l'allégresse ont disparu des vergers, dans les vignes, plus de liesse ni de cri joyeux; lefouleur ne foule plus le vin dans les pressoirs, le cri a cessé.	10 Και αφηρεθη η ευφροσυνη και η αγαλλιασις απο της καρποφορου πεδιαδος? και εις τους αμπελωνας σου δεν θελουσιν εισθαι πλεον ασματα ουδε φωναι αγαλλιασεως? οι ληνοπαται δεν θελουσι πατει οινον εν τοις ληνοις? εγω κατεπαυσα τον αλαλαγμον του τρυγητου.
11 C'est pourquoi mes entrailles, pour Moab, frémissent comme une cithare, et mon coeur pour Qir-Hérès.	11 Οθεν τα εντοσθια μου θελουσιν ηχησει ως κιθαρα δια τον Μωαβ, και τα εσωτερικα μου δια την Κιρ-αρες.
12 On verra Moab se fatiguer sur le haut lieu et entrer dans son sanctuaire pour supplier, mais il nepourra rien.	12 Και ο Μωαβ, οταν φανη οτι απεκαμεν επι τους βωμους αυτου, θελει εισελθει εις το αγιαστηριον αυτου δια να προσευχηθη? πλην δεν θελει επιτυχει.
13 Telle est la parole qu'a adressée Yahvé à Moab jadis.	13 Ουτος ειναι ο λογος, τον οποιον εκτοτε ελαλησε Κυριος περι του Μωαβ.
14 Et maintenant Yahvé a parlé en ces termes: Dans trois ans, comme des années de mercenaire, lagloire de Moab sera humiliée, malgré sa grande multitude. Elle sera réduite à rien, un reste insignifiant.	14 Τωρα δε ο Κυριος ελαλησε λεγων, Εις τρια ετη, ως ειναι τα ετη του μισθωτου, η δοξα του Μωαβ θελει καταφρονηθη μεθ' ολου του μεγαλου πληθους αυτου? και το υπολοιπον θελει εισθαι πολυ ολιγον και αδυνατον.