Livre d'Esther 6

JERUSALEM	LXX
1 Or, cette nuit-là, comme le sommeil le fuyait, le roi réclama le livre des Mémoires ou Chroniquespour s'en faire donner lecture.	1 ο δε κυριος απεστησεν τον υπνον απο του βασιλεως την νυκτα εκεινην και ειπεν τω διδασκαλω αυτου εισφερειν γραμματα μνημοσυνα των ημερων αναγινωσκειν αυτω
2 Il s'y trouvait la dénonciation par Mardochée de Bigtân et Téresh, les deux eunuques gardes du seuil,coupables d'avoir projeté d'attenter à la vie d'Assuérus.	2 ευρεν δε τα γραμματα τα γραφεντα περι μαρδοχαιου ως απηγγειλεν τω βασιλει περι των δυο ευνουχων του βασιλεως εν τω φυλασσειν αυτους και ζητησαι επιβαλειν τας χειρας αρταξερξη
3 "Et quelle distinction, quelle dignité, s'enquit le roi, furent pour cela conférées à ce Mardochée" --"Rien n'a été fait pour lui", répondirent les courtisans de service.	3 ειπεν δε ο βασιλευς τινα δοξαν η χαριν εποιησαμεν τω μαρδοχαιω και ειπαν οι διακονοι του βασιλεως ουκ εποιησας αυτω ουδεν
4 Le roi leur demanda alors: "Qui est dans le vestibule?" C'était juste le moment où Aman arrivait dansle vestibule extérieur du palais royal pour demander au roi de faire pendre Mardochée à la potence dressée pourlui par ses soins,	4 εν δε τω πυνθανεσθαι τον βασιλεα περι της ευνοιας μαρδοχαιου ιδου αμαν εν τη αυλη ειπεν δε ο βασιλευς τις εν τη αυλη ο δε αμαν εισηλθεν ειπειν τω βασιλει κρεμασαι τον μαρδοχαιον επι τω ξυλω ω ητοιμασεν
5 si bien que les courtisans répondirent: "C'est Aman qui se tient dans le vestibule" -- "Qu'il entre!"ordonna le roi,	5 και ειπαν οι διακονοι του βασιλεως ιδου αμαν εστηκεν εν τη αυλη και ειπεν ο βασιλευς καλεσατε αυτον
6 et, sitôt entré: "Comment faut-il traiter un homme que le roi veut honorer" -- "Quel autre que moi leroi voudrait-il honorer", se dit Aman.	6 ειπεν δε ο βασιλευς τω αμαν τι ποιησω τω ανθρωπω ον εγω θελω δοξασαι ειπεν δε εν εαυτω αμαν τινα θελει ο βασιλευς δοξασαι ει μη εμε
7 "Le roi veut honorer quelqu'un? Répondit-il donc,	7 ειπεν δε προς τον βασιλεα ανθρωπον ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
8 qu'on prenne des vêtements princiers, de ceux que porte le roi; qu'on amène un cheval, de ceux quemonte le roi et sur la tête duquel on aura mis un diadème royal.	8 ενεγκατωσαν οι παιδες του βασιλεως στολην βυσσινην ην ο βασιλευς περιβαλλεται και ιππον εφ' ον ο βασιλευς επιβαινει
9 Puis vêtements et cheval seront confiés à l'un des plus nobles des grands officiers royaux. Celui-cirevêtira alors de ce costume l'homme que le roi veut honorer et le conduira à cheval sur la grand-place en criantdevant lui: Voyez comment l'on traite l'homme que le roi veut honorer" --	9 και δοτω ενι των φιλων του βασιλεως των ενδοξων και στολισατω τον ανθρωπον ον ο βασιλευς αγαπα και αναβιβασατω αυτον επι τον ιππον και κηρυσσετω δια της πλατειας της πολεως λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς δοξαζει
10 "Ne perds pas un instant, répondit le roi à Aman, prends vêtements et cheval, et tout ce que tu viensde dire, fais-le à Mardochée, le Juif, l'attaché de la Royale Porte. Surtout, n'omets rien de ce que tu as dit!"	10 ειπεν δε ο βασιλευς τω αμαν καθως ελαλησας ουτως ποιησον τω μαρδοχαιω τω ιουδαιω τω θεραπευοντι εν τη αυλη και μη παραπεσατω σου λογος ων ελαλησας
11 Prenant donc vêtements et cheval, Aman habilla Mardochée, puis le promena à cheval sur la grand-place en criant devant lui: "Voyez comment l'on traite l'homme que le roi veut honorer!"	11 ελαβεν δε αμαν την στολην και τον ιππον και εστολισεν τον μαρδοχαιον και ανεβιβασεν αυτον επι τον ιππον και διηλθεν δια της πλατειας της πολεως και εκηρυσσεν λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
12 Après quoi Mardochée s'en revint à la Porte Royale tandis qu'Aman, de son côté, rentraitprécipitamment chez lui, consterné et le visage voilé.	12 επεστρεψεν δε ο μαρδοχαιος εις την αυλην αμαν δε υπεστρεψεν εις τα ιδια λυπουμενος κατα κεφαλης
13 Il raconta à sa femme Zéresh et à tous ses amis ce qui venait d'arriver. Sa femme Zéresh et ses amislui dirent: "Tu viens de commencer à déchoir devant Mardochée: s'il est de la race des Juifs, tu ne pourras plusreprendre le dessus. Au contraire tu tomberas sans cesse plus bas devant lui."	13 και διηγησατο αμαν τα συμβεβηκοτα αυτω ζωσαρα τη γυναικι αυτου και τοις φιλοις και ειπαν προς αυτον οι φιλοι και η γυνη ει εκ γενους ιουδαιων μαρδοχαιος ηρξαι ταπεινουσθαι ενωπιον αυτου πεσων πεση ου μη δυνη αυτον αμυνασθαι οτι θεος ζων μετ' αυτου
14 La conversation n'était pas achevée qu'arrivèrent les eunuques du roi, venus chercher Aman pour leconduire en hâte au banquet offert par Esther.	14 ετι αυτων λαλουντων παραγινονται οι ευνουχοι επισπευδοντες τον αμαν επι τον ποτον ον ητοιμασεν εσθηρ