Deuxième livre de Samuel 22

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 David adressa à Yahvé les paroles de ce cantique, quand Yahvé l'eut délivré de tous ses ennemiset de la main de Saül.	1 Και ελαλησεν ο Δαβιδ προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ο Κυριος ηλευθερωσεν αυτον εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος του Σαουλ?
2 Il dit: Yahvé est mon roc et ma forteresse, et mon libérateur,	2 και ειπεν, Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου?
3 c'est mon Dieu. Je m'abrite en lui, mon rocher, mon bouclier et ma corne de salut, ma citadelle etmon refuge. Mon sauveur, tu m'as sauvé de la violence.	3 ο Θεος ειναι ο βραχος μου? επ' αυτον θελω ελπιζει? η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου, ο υψηλος πυργος μου και η καταφυγη μου, ο σωτηρ μου? συ εσωσας με εκ της αδικιας.
4 Il est digne de louanges, j'invoque Yahvé et je suis sauvé de mes ennemis.	4 Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.
5 Les flots de la Mort m'enveloppaient, les torrents de Bélial m'épouvantaient;	5 Οτε του θανατου τα κυματα με περιεκυκλωσαν, χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν,
6 les filets du shéol me cernaient, les pièges de la mort m'attendaient.	6 οι πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, αι παγιδες του θανατου με εφθασαν,
7 Dans mon angoisse j'invoquai Yahvé et vers mon Dieu je lançai mon cri; il entendit de sontemple ma voix et mon cri parvint à ses oreilles.	7 εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα? και ηκουσε της φωνης μου εκ του ναου αυτου, και η κραυγη μου ηλθεν εις τα ωτα αυτου.
8 Et la terre s'ébranla et chancela, les assises des cieux frémirent (sous sa colère elles furentébranlées);	8 Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη? τα θεμελια του ουρανου εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.
9 une fumée monta à ses narines, et de sa bouche un feu dévorait (des braises s'y enflammèrent).	9 Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου? ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.
10 Il inclina les cieux et descendit, une sombre nuée sous ses pieds;	10 Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.
11 il chevaucha un chérubin et vola, il plana sur les ailes du vent.	11 Και επεβη επι χερουβειμ και επεταξε, και εφανη επι πτερυγων ανεμων.
12 Il fit des ténèbres son entourage, sa tente, ténèbre d'eau, nuée sur nuée;	12 Και εθεσε σκηνην περιξ αυτου το σκοτος, υδατα ζοφερα, νεφη πυκνα των αερων.
13 un éclat devant lui enflammait grêle et braises de feu.	13 Ανθρακες πυρος εξεκαυθησαν εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου.
14 Yahvé tonna des cieux, le Très-Haut donna de la voix;	14 Εβροντησεν ο Κυριος εξ ουρανου, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου.
15 il décocha des flèches et les dispersa il fit briller l'éclair et les chassa.	15 Και απεστειλε βελη και εσκορπισεν αυτους? αστραπας, και συνεταραξεν αυτους.
16 Et le lit des mers apparut, les assises du monde se découvrirent, au grondement de la menace deYahvé, au vent du souffle de ses narines.	16 Και εφανησαν οι πυθμενες της θαλασσης, ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, εις την επιτιμησιν του Κυριου, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων αυτου.
17 Il envoie d'en haut et me prend, il me retire des grandes eaux,	17 Εξαπεστειλεν εξ υψους? ελαβε με? ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.
18 il me délivre d'un puissant ennemi, d'adversaires plus forts que moi.	18 Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.
19 Ils m'attendaient au jour de mon malheur, mais Yahvé fut pour moi un appui;	19 Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου? αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου?
20 il m'a dégagé, mis au large, il m'a sauvé, car il m'aime.	20 Και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν? ηλευθερωσε με, διοτι ηυδοκησεν εις εμε.
21 Yahvé me rend selon ma justice, selon la pureté de mes mains il me rétribue,	21 Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου? κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.
22 car j'ai gardé les voies de Yahvé sans faillir loin de mon Dieu.	22 Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.
23 Ses jugements sont tous devant moi, ses décrets, je ne les ai pas écartés;	23 Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου? και απο των διαταγματων αυτου δεν απεμακρυνθην.
24 mais je suis irréprochable avec lui, je me garde contre le péché.	24 Και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.
25 Et Yahvé me rétribue selon ma justice, ma pureté qu'il voit de ses yeux.	25 Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, Κατα την καθαροτητα μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
26 Tu es fidèle avec le fidèle, sans reproche avec l'irréprochable,	26 Μετα οσιου, οσιος θελεις εισθαι, μετα ανδρος τελειου, τελειος θελεις εισθαι?
27 pur avec qui est pur mais rusant avec le fourbe,	27 μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι? και μετα διεστραμμενου διεστραμμενα θελεις φερθη.
28 toi qui sauves le peuple des humbles et rabaisses les yeux hautains.	28 Και θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον? επι δε τους υπερηφανους οι οφθαλμοι σου ειναι, δια να ταπεινωσης αυτους,
29 C'est toi, Yahvé, ma lampe, mon Dieu éclaire ma ténèbre;	29 διοτι συ εισαι ο λυχνος μου, Κυριε? και ο Κυριος θελει φωτισει το σκοτος μου.
30 avec toi je force l'enceinte, avec mon Dieu je saute la muraille.	30 Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα? δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.
31 Dieu, sa voie est sans reproche, et la parole de Yahvé sans alliage. Il est, lui, le bouclier dequiconque s'abrite en lui.	31 Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος, ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος? ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
32 Qui donc est Dieu, hors Yahvé, qui est Rocher, sinon notre Dieu?	32 Διοτι τις Θεος, πλην του Κυριου; και τις φρουριον, πλην του Θεου ημων?
33 Ce Dieu qui me ceint de force et rend ma voie irréprochable,	33 ο Θεος ειναι το κραταιον οχυρωμα μου? και καθιστων αμωμον την οδον μου.
34 qui égale mes pieds à ceux des biches et me tient debout sur les hauteurs,	34 Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.
35 qui instruit mes mains au combat, mes bras à bander l'arc d'airain.	35 Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.
36 Tu me donnes ton bouclier de salut et tu ne cesses de m'exaucer,	36 Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου? και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.
37 tu élargis mes pas sous moi et mes chevilles n'ont point fléchi.	37 Συ επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.
38 Je poursuis mes ennemis et les extermine et je ne reviens pas qu'ils ne soient achevés;	38 Κατεδιωξα τους εχθρους μου και ηφανισα αυτους? και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.
39 je les frappe, ils ne peuvent se relever, ils tombent, ils sont sous mes pieds.	39 Και συνετελεσα αυτους, και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν? και επεσον υπο τους ποδας μου.
40 Tu m'as ceint de force pour le combat, tu fais ployer sous moi mes agresseurs;	40 Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον? συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.
41 mes ennemis, tu me fais voir leur dos, et ceux qui me haïssent, je les extermine.	41 Και εκαμες τους εχθρους μου να στρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.
42 Ils crient, et pas de sauveur, vers Yahvé, mais pas de réponse;	42 Περιεβλεψαν, αλλ' ουδεις ο σωζων? εβοησαν προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.
43 je les broie comme la poussière des places, je les foule comme la boue des ruelles.	43 Και κατελεπτυνα αυτους ως την σκονην της γης? συνετριψα αυτους ως τον πηλον της οδου και κατεπατησα αυτους.
44 Tu me délivres des querelles des peuples, tu me mets à la tête des nations; le peuple quej'ignorais m'est asservi,	44 Και ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου μου? κατεστησας με κεφαλην εθνων? λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.
45 les fils d'étrangers me font leur cour, ils sont tout oreille et m'obéissent,	45 Ξενοι υπεταχθησαν εις εμε? μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε.
46 les fils d'étrangers faiblissent, ils quittent en tremblant leurs réduits.	46 Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.
47 Vive Yahvé, et béni soit mon Rocher, exalté, le Dieu de mon salut,	47 Ζη Κυριος? και ευλογημενον το φρουριον μου? και ας υψωθη ο Θεος, το φρουριον της σωτηριας μου.
48 le Dieu qui me donne les vengeances et broie les peuples sous moi,	48 Ο Θεος, ο εκδικων με και υποταττων τους λαους υποκατω μου?
49 qui me soustrait à mes ennemis. Tu m'exaltes par-dessus mes agresseurs, tu me libères del'homme de violence.	49 Και ο εξαγαγων με εκ των εχθρων μου? συ, ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε? ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.
50 Aussi je te louerai, Yahvé, chez les païens, et je veux jouer pour ton nom.	50 Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.
51 Il multiplie pour son roi les délivrances et montre de l'amour pour son oint, pour David et sadescendance à jamais.	51 Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου? και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.