Ecclesiastes/Qohelet 10

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Dying flies spoil the sweetness of the ointment. Wisdom and glory is more precious than a small and shortlived folly.	1 Μυιαι αποθνησκουσαι καμνουσι το μυρον του μυρεψου να βρωμα, να αναβραζη? και μικρα αφροσυνη ατιμαζει τον εν υποληψει επι σοφια και τιμη.
2 The heart of a wise man is in his right hand, and the heart of a fool is in his left hand.	2 Η καρδια του σοφου ειναι εν τη δεξια αυτου? η δε καρδια του αφρονος εν τη αριστερα αυτου.
3 Yea, and the fool when he walketh in the way, whereas be himself is a fool, esteemeth all men fools.	3 Και ετι οταν ο αφρων περιπατη εν τη οδω, λειπει συνεσις αυτου και αναγγελλει προς παντας οτι ειναι αφρων.
4 If the spirit of him that hath power, ascend upon thee, leave not thy place: because care will make the greatest sins to cease.	4 Εαν το πνευμα του ηγεμονος εγερθη εναντιον σου, μη αφησης τον τοπον σου? διοτι η γλυκυτης καταπαυει αμαρτιας μεγαλας.
5 There is an evil that I have seen under the sun, as it were by an error proceeding from the face of the prince:	5 Ειναι κακον το οποιον ειδον υπο τον ηλιον, λαθος, λεγω, προερχομενον απο του εξουσιαστου?
6 A fool set in high dignity, and the rich sitting beneath.	6 οτι ο αφρων βαλλεται εις μεγαλας αξιας, οι δε πλουσιοι καθηνται εν ταπεινω τοπω.
7 I have seen servants upon horses: and princes walking on the ground as servants.	7 Ειδον δουλους εφ' ιππων και αρχοντας περιπατουντας ως δουλους επι της γης.
8 He that diggeth a pit, shall fall into it: and he that breaketh a hedge, a serpent shall bite him.	8 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και οστις χαλα φραγμον, οφις θελει δαγκασει αυτον.
9 He that removeth stones, shall be hurt by them: and he that cutteth trees, shall be wounded by them.	9 Ο μετακινων λιθους θελει βλαφθη υπ' αυτων? ο σχιζων ξυλα θελει κινδυνευσει εν αυτοις.
10 If the iron be blunt, and be not as before, but be made blunt, with much labour it shall be sharpened: and after industry shall follow wisdom.	10 Εαν ο σιδηρος αμβλυνθη και δεν ακονιση τις την κοψιν αυτου, πρεπει να προσθεση δυναμιν? η σοφια δε ειναι ωφελιμος προς διευθυνσιν.
11 If a serpent bite in silence, he is nothing better that backbiteth secretly.	11 Εαν ο οφις δαγκανη χωρις συριγμου, πλην και ο συκοφαντης καλητερος δεν ειναι.
12 The words of the mouth of a wise man are grace: but the lips of a fool shall throw him down headlong.	12 Οι λογοι του στοματος του σοφου ειναι χαρις? τα δε χειλη του αφρονος θελουσι καταπιει αυτον.
13 The beginning of his words is folly, and the end of his talk is a mischievous error.	13 Η αρχη των λογων του στοματος αυτου ειναι αφροσυνη? και το τελος της ομιλιας αυτου κακη μωρια.
14 A fool multiplieth words. A man cannot tell what hath been before him: and what shall be after him, who can tell him?	14 Ο αφρων προσετι πληθυνει λογους, ενω ο ανθρωπος δεν εξευρει τι μελλει γενεσθαι? και τις δυναται να απαγγειλη προς αυτον τι θελει εισθαι μετ' αυτον;
15 The labour of fools shall afflict them that know not bow to go to the city.	15 Ο μοχθος των αφρονων απαυδιζει αυτους, επειδη δεν εξευρουσι να υπαγωσιν εις την πολιν.
16 Woe to thee, O land, when thy king is a child, and when the princes eat in the morning.	16 Ουαι εις σε, γη, της οποιας ο βασιλευς ειναι νεος, και οι αρχοντες σου τρωγουσι το πρωι
17 Blessed is the land, whose king is noble, and whose princes eat in due season for refreshment, and not for riotousness.	17 Μακαρια συ, γη, της οποιας ο βασιλευς ειναι υιος ευγενων, και οι αρχοντες σου τρωγουσιν εν καιρω προς ενισχυσιν και ουχι προς μεθην
18 By slothfulness a building shall be brought down, and through the weakness of hands, the house shall drop through.	18 Δια την πολλην οκνηριαν πιπτει η στεγασις? και δια την αργιαν των χειρων σταλαζει η οικια.
19 For laughter they make bread, and wine that the living may feast: and all things obey money.	19 Δι' ευθυμιαν καμνουσι συμποσια, και ο οινος ευφραινει τους ζωντας? το δε αργυριον αποκρινεται εις παντα.
20 Detract not the king, no not in thy thought; and speak not evil of the rich man in thy private chamber: because even the birds of the air will carry thy voice, and he that hath wings will tell what thou hast said.	20 Μη καταρασθης τον βασιλεα μηδε εν τη διανοια σου? και μη καταρασθης τον πλουσιον εν τω ταμειω του κοιτωνος σου? διοτι πτηνον του ουρανου θελει φερει την φωνην, και το εχον τας πτερυγας θελει αναγγειλει το πραγμα.