Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

Secondo libro di Samuele 22


font
DIODATINOVA VULGATA
1 E DAVIDE proferì al Signore le parole di questo cantico, al giorno che il Signore l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici, e dalla mano di Saulle;1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul,
2 e disse: Il Signore è la mia rocca, e la mia fortezza, e il mio liberatore;2 et ait:
“ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus;
3 Egli è l’Iddio della mia rupe, io spererò in lui; Egli è il mio scudo, e il corno della mia salute; Il mio alto ricetto, il mio rifugio; Il mio Salvatore, che mi salva di violenza.3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam,
scutum meum et cornu salutis meae!
Munimentum meum et refugium meum.
Salvator meus, de violentia liberabis me.
4 Io invocai il Signore, al quale appartiene ogni lode, E fui salvato da’ miei nemici.4 Laudabilem invocabo Dominum
et ab inimicis meis salvus ero.
5 Perciocchè onde di morte mi aveano intorniato, Torrenti di scellerati mi aveano spaventato.5 Quia circumdederunt me fluctus mortis,
torrentes Belial terruerunt me;
6 Legami di sepolcro, mi aveano circondato, Lacci di morte mi aveano incontrato.6 praeoccupaverunt me laquei mortis.
7 Mentre io era distretto, io invocai il Signore, E gridai all’Iddio mio; Ed egli udì la mia voce dal suo Tempio, E il mio grido pervenne a’ suoi orecchi.7 In tribulatione mea invocavi Dominum
et ad Deum meum clamavi;
et exaudivit de templo suo vocem meam,
et clamor meus venit ad aures eius.
8 Allora la terra fu smossa, e tremò; I fondamenti de’ cieli furono crollati e scossi; Perciocchè egli era acceso nell’ira.8 Commota est et contremuit terra;
fundamenta caelorum concussa sunt
et conquassata, quoniam iratus est.
9 Fumo gli saliva per le nari, E fuoco consumante per la bocca; Da lui procedevano brace accese.9 Ascendit fumus de naribus eius,
et ignis de ore eius vorabat;
carbones incensi sunt ab eo.
10 Ed egli abbassò i cieli, e discese, Avendo una caligine sotto a’ suoi piedi.10 Et inclinavit caelos et descendit,
et caligo sub pedibus eius.
11 E cavalcava sopra Cherubini, e volava, Ed appariva sopra le ale del vento.11 Et ascendit super cherub et volavit
et devolavit super pennas venti.
12 Ed avea poste d’intorno a sè, per tabernacoli, tenebre, Viluppi d’acque, e nubi dell’aria,12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum,
tenebrosas aquas, nubes densissimas.
13 Dallo splendore che scoppiava davanti a lui, Procedevano brace accese.13 Prae fulgore in conspectu eius
incensi sunt carbones ignis.
14 Il Signore tonò dal cielo, E l’Altissimo mandò fuori la sua voce;14 Intonuit de caelo Dominus,
et Excelsus dedit vocem suam.
15 Ed avventò saette, e disperse coloro; Folgore, e li mise in rotta.15 Misit sagittas et dissipavit eos,
fulguravit fulmina et conturbavit eos.
16 E, per lo sgridare del Signore, E per lo soffiar dell’alito delle sue nari, I canali del mare furon veduti, I fondamenti del mondo furono scoperti.16 Et apparuerunt effusiones maris,
et revelata sunt fundamenta orbis
ab increpatione Domini,
ab inspiratione spiritus furoris eius.
17 Egli da alto distese la mano, Mi prese, mi trasse fuori di grandi acque.17 Misit de excelso et assumpsit me,
traxit me de aquis multis;
18 Egli mi riscosse dal mio potente nemico, Da quelli che mi odiavano; perciocchè erano più forti di me.18 liberavit me ab inimico meo potentissimo,
ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant.
19 Essi mi erano venuti incontro al giorno della mia calamità; Ma il Signore fu il mio sostegno.19 Praevenerunt me in die afflictionis meae,
et factus est Dominus firmamentum meum;
20 E mi trasse fuori in luogo largo; Egli mi liberò; perciocchè egli mi gradisce.20 et eduxit me in latitudinem,
liberavit me, quia complacui ei.
21 Il Signore mi ha fatta la retribuzione secondo la mia giustizia; Egli mi ha renduto secondo la purità delle mie mani.21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi,
22 Perciocchè io ho osservate le vie del Signore, E non mi sono empiamente rivolto dall’Iddio mio.22 quia custodivi vias Domini
et non egi impie a Deo meo.
23 Perciocchè io ho tenute davanti agli occhi tutte le sue leggi, E non mi son rivolto da’ suoi statuti.23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo,
et a praeceptis eius non recessi;
24 E sono stato intiero inverso lui, E mi son guardato dalla mia iniquità.24 et fui immaculatus cum eo
et custodivi me ab iniquitate mea.
25 E il Signore mi ha fatta la retribuzione secondo la mia giustizia, Secondo la purità che io ho guardata davanti agli occhi suoi.25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum.
26 Tu ti mostri pietoso inverso il pio, Intiero inverso l’uomo intiero.26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocente innocens eris;
27 Puro inverso il puro, E ritroso inverso il perverso;27 cum electo electus eris
et cum perverso callidus eris.
28 E salvi la gente afflitta, E bassi gli occhi in su gli altieri.28 Et populum pauperem salvum facies
et oculos superborum humiliabis,
29 Perciocchè tu sei la mia lampana, o Signore; E il Signore allumina le mie tenebre.29 quia tu lucerna mea, Domine,
et Deus meus illuminat tenebras meas.
30 Perciocchè per te io rompo tutta una schiera; Per l’Iddio mio io salgo sopra il muro.30 In te enim aggrediar hostium turmas,
in Deo meo transiliam murum.
31 La via di Dio è intiera; La parola del Signore è purgata col fuoco; Egli è scudo a tutti coloro che sperano in lui.31 Deus, immaculata via eius,
eloquium Domini igne examinatum;
scutum est omnium sperantium in se.
32 Perciocchè, chi è Dio, fuor che il Signore? E chi è Rocca, fuor che l’Iddio nostro?32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum?
Et quae rupes praeter Deum nostrum?
33 Iddio è la mia forza; e il mio valore; Ed ha renduta spedita e appianata la mia via.33 Deus, qui accinxit me fortitudine
et complanavit perfectam viam meam,
34 Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve, E mi fa star ritto in su i miei alti luoghi.34 coaequans pedes meos cervis
et super excelsa statuens me;
35 Egli ammaestra le mie mani alla battaglia, E con le mie braccia un arco di rame è spezzato.35 docens manus meas ad proelium,
et tendunt arcum aereum brachia mea.
36 Tu mi hai ancora dato lo scudo della tua salvezza, E la tua benignità mi ha accresciuto.36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae,
et exauditio tua magnificavit me.
37 Tu hai allargati i miei passi sotto me, E le mie calcagna non son vacillate.37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmati tali mei.
38 Io ho perseguiti i miei nemici, e li ho sterminati; E non me ne son tornato indietro, finchè non li avessi distrutti.38 Persequebar inimicos meos et conterebam
et non convertebar, donec consumerem eos.
39 Io li ho distrutti, e li ho trafitti, e non son potuti risorgere; E mi son caduti sotto a’ piedi.39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent:
ceciderunt sub pedibus meis.
40 E tu mi hai cinto di prodezza per la guerra; Tu hai abbassati sotto me quelli che si levavano contro a me.40 Accinxisti me fortitudine ad proelium,
incurvasti insurgentes in me subtus me.
41 Ed hai fatte voltar le spalle a’ miei nemici, Ed a coloro che mi odiavano, davanti a me; Ed io li ho sterminati.41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum,
odientes me, et disperdidi eos.
42 Essi riguardavano in qua ed in là, ma non vi fu chi li salvasse; Riguardarono al Signore, ma egli non rispose loro.42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret,
ad Dominum, et non exaudivit eos.
43 Ed io li ho stritolati minuto come polvere della terra; Io li ho calpestati, schiacciati, come il fango delle strade.43 Contrivi eos ut pulverem terrae,
quasi lutum platearum comminui eos.
44 Tu mi hai ancora scampato dalle brighe del mio popolo; Tu mi hai guardato per esser capo di genti; Il popolo che io non conosceva, mi è divenuto servo.44 Salvasti me a contradictionibus populi mei,
constituisti me in caput gentium.
Populus, quem ignorabam, servit mihi,
45 Gli stranieri si sono infinti inverso me; Al solo udire degli orecchi, si son renduti ubbidienti a me.45 filii alieni blandiuntur mihi,
auditu auris oboediunt mihi.
46 Gli stranieri son divenuti fiacchi, Ed hanno tremato di paura fin dentro i lor ricetti chiusi.46 Filii alieni defluunt
et contremiscunt ex arcibus suis.
47 Viva il Signore, e benedetta sia la mia Rocca; E sia esaltato Iddio, ch’è la Rocca della mia salvezza.47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea,
et exaltetur Deus, petra salutis meae.
48 Iddio è quel che mi dà modo di far le mie vendette, E che abbassa i popoli sotto me.48 Deus, qui das vindictas mihi
et deicis populos sub me.
49 Ed è quel che mi trae fuori da’ miei nemici; Tu mi levi ad alto d’infra coloro che mi assaltano, E mi riscuoti dagli uomini violenti.49 Qui educis me ab inimicis meis
et ab insurgentibus in me elevas me;
a viro iniquo liberas me.
50 Perciò, o Signore, io ti celebrerò fra le nazioni, E salmeggerò al tuo Nome;50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,
et nomini tuo cantabo:
51 Il quale rende magnifiche le vittorie del suo re, Ed usa benignità inverso Davide, suo Unto, E inverso la sua progenie, in sempiterno51 Magnificat salutes regis sui
et facit misericordiam christo suo David
et semini eius in sempiternum ”.