Premier livre de Samuel 9

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Il y avait un homme qui s’appelait Kich, fils d’Abiel, fils de Séror, fils de Békorat, fils d’Afiah, de la tribu de Benjamin. Il vivait à Guibéa de Benjamin et c’était un homme de valeur.	1 και ην ανηρ εξ υιων βενιαμιν και ονομα αυτω κις υιος αβιηλ υιου σαρεδ υιου βαχιρ υιου αφεκ υιου ανδρος ιεμιναιου ανηρ δυνατος
2 Saül, son fils, était jeune et beau, on n’aurait pas trouvé un plus bel homme en Israël: il les dépassait tous de la hauteur d’une tête.	2 και τουτω υιος και ονομα αυτω σαουλ ευμεγεθης ανηρ αγαθος και ουκ ην εν υιοις ισραηλ αγαθος υπερ αυτον υπερ ωμιαν και επανω υψηλος υπερ πασαν την γην
3 Les ânesses de Kich, le père de Saül, s’étaient égarées, et Kich dit à son fils Saül: “Prends avec toi l’un des serviteurs et pars à la recherche des ânesses.”	3 και απωλοντο αι ονοι κις πατρος σαουλ και ειπεν κις προς σαουλ τον υιον αυτου λαβε μετα σεαυτου εν των παιδαριων και αναστητε και πορευθητε και ζητησατε τας ονους
4 Ils allèrent à la montagne d’Éphraïm et traversèrent le pays de Chalicha: ils ne trouvèrent rien. Ils traversèrent encore le pays de Chaalim, elles n’y étaient pas non plus. Ils parcoururent alors le pays de Benjamin sans rien trouver.	4 και διηλθον δι' ορους εφραιμ και διηλθον δια της γης σελχα και ουχ ευρον και διηλθον δια της γης εασακεμ και ουκ ην και διηλθον δια της γης ιακιμ και ουχ ευρον
5 Quand ils arrivèrent au pays de Souf, Saül dit à son serviteur: “Allons, retournons, notre père va maintenant s’inquiéter davantage de nous que des ânesses.”	5 αυτων ελθοντων εις την σιφ και σαουλ ειπεν τω παιδαριω αυτου τω μετ' αυτου δευρο και αναστρεψωμεν μη ανεις ο πατηρ μου τας ονους φροντιζη περι ημων
6 Le serviteur répondit: “Il y a dans cette ville un homme de Dieu. Cet homme est très estimé, tout ce qu’il prédit arrive. Allons le trouver, peut-être nous indiquera-t-il le chemin que nous devons prendre.”	6 και ειπεν αυτω το παιδαριον ιδου δη ανθρωπος του θεου εν τη πολει ταυτη και ο ανθρωπος ενδοξος παν ο εαν λαληση παραγινομενον παρεσται και νυν πορευθωμεν οπως απαγγειλη ημιν την οδον ημων εφ' ην επορευθημεν επ' αυτην
7 Saül dit au garçon: “Si nous y allons, que pourrons-nous offrir à cet homme? Nous n’avons plus de pain dans nos sacs et nous n’avons pas de cadeau à offrir à cet homme de Dieu. Que pourrons-nous lui donner?”	7 και ειπεν σαουλ τω παιδαριω αυτου τω μετ' αυτου και ιδου πορευσομεθα και τι οισομεν τω ανθρωπω του θεου οτι οι αρτοι εκλελοιπασιν εκ των αγγειων ημων και πλειον ουκ εστιν μεθ' ημων εισενεγκειν τω ανθρωπω του θεου το υπαρχον ημιν
8 Le serviteur répondit à Saül: “J’ai encore un quart de sicle d’argent, je le donnerai à cet homme de Dieu pour qu’il nous indique notre chemin.”	8 και προσεθετο το παιδαριον αποκριθηναι τω σαουλ και ειπεν ιδου ευρηται εν τη χειρι μου τεταρτον σικλου αργυριου και δωσεις τω ανθρωπω του θεου και απαγγελει ημιν την οδον ημων
9 9:10 Saül dit à son serviteur: “Tu as raison, allons-y.” Et ils se dirigèrent vers la ville où se trouvait l’homme de Dieu.	9 και εμπροσθεν εν ισραηλ ταδε ελεγεν εκαστος εν τω πορευεσθαι επερωταν τον θεον δευρο πορευθωμεν προς τον βλεποντα οτι τον προφητην εκαλει ο λαος εμπροσθεν ο βλεπων
10 9:11Sur le chemin qui montait à la ville, ils rencontrèrent des jeunes filles qui sortaient pour puiser de l’eau. Ils leur demandèrent: “Le voyant est-il là?”	10 και ειπεν σαουλ προς το παιδαριον αυτου αγαθον το ρημα δευρο και πορευθωμεν και επορευθησαν εις την πολιν ου ην εκει ο ανθρωπος του θεου
11 9:9 Car autrefois en Israël on disait: “Allons chez le voyant” pour dire qu’on allait consulter Dieu. Car on ne parlait pas de prophètes comme aujourd’hui, mais de voyants.	11 αυτων αναβαινοντων την αναβασιν της πολεως και αυτοι ευρισκουσιν τα κορασια εξεληλυθοτα υδρευσασθαι υδωρ και λεγουσιν αυταις ει εστιν ενταυθα ο βλεπων
12 Elles répondirent: “Oui, il est là. Il est arrivé un peu avant vous; il vient d’arriver en ville, car il y a aujourd’hui un sacrifice pour le peuple sur le Haut-Lieu.	12 και απεκριθη τα κορασια αυτοις και λεγουσιν αυτοις εστιν ιδου κατα προσωπον υμων νυν δια την ημεραν ηκει εις την πολιν οτι θυσια σημερον τω λαω εν βαμα
13 Dès que vous entrerez dans la ville, allez le trouver avant qu’il ne monte au Haut-Lieu pour le repas, car le peuple ne mangera pas avant son arrivée. C’est lui qui doit offrir le sacrifice et les invités mangeront après. Montez donc tout de suite, vous le trouverez.”	13 ως αν εισελθητε την πολιν ουτως ευρησετε αυτον εν τη πολει πριν αναβηναι αυτον εις βαμα του φαγειν οτι ου μη φαγη ο λαος εως του εισελθειν αυτον οτι ουτος ευλογει την θυσιαν και μετα ταυτα εσθιουσιν οι ξενοι και νυν αναβητε οτι δια την ημεραν ευρησετε αυτον
14 Ils prirent le chemin de la ville et, comme ils entraient, Samuel vint à leur rencontre: il sortait pour gagner le Haut-Lieu.	14 και αναβαινουσιν την πολιν αυτων εισπορευομενων εις μεσον της πολεως και ιδου σαμουηλ εξηλθεν εις απαντησιν αυτων του αναβηναι εις βαμα
15 Or, la veille de la venue de Saül, Yahvé avait fait une révélation à Samuel:	15 και κυριος απεκαλυψεν το ωτιον σαμουηλ ημερα μια εμπροσθεν του ελθειν προς αυτον σαουλ λεγων
16 “Demain à cette heure je t’enverrai un homme du pays de Benjamin, tu le consacreras comme chef de mon peuple Israël. Cet homme va sauver mon peuple de la main des Philistins, car j’ai vu la misère de mon peuple et son cri est monté jusqu’à moi.”	16 ως ο καιρος αυριον αποστελω προς σε ανδρα εκ γης βενιαμιν και χρισεις αυτον εις αρχοντα επι τον λαον μου ισραηλ και σωσει τον λαον μου εκ χειρος αλλοφυλων οτι επεβλεψα επι την ταπεινωσιν του λαου μου οτι ηλθεν βοη αυτων προς με
17 Lorsque Samuel aperçut Saül, Yahvé lui dit: “Voici l’homme dont je t’ai parlé, c’est lui qui gouvernera mon peuple.”	17 και σαμουηλ ειδεν τον σαουλ και κυριος απεκριθη αυτω ιδου ο ανθρωπος ον ειπα σοι ουτος αρξει εν τω λαω μου
18 Saül s’avança vers Samuel au milieu de la porte et lui demanda: “Pourrais-tu m’indiquer où est la maison du voyant?”	18 και προσηγαγεν σαουλ προς σαμουηλ εις μεσον της πολεως και ειπεν απαγγειλον δη ποιος ο οικος του βλεποντος
19 Samuel répondit à Saül: “Je suis le voyant, monte donc devant moi vers le Haut-Lieu. Vous mangerez aujourd’hui avec moi, et demain je te dirai tout ce qui te préoccupe; ensuite je te laisserai partir.	19 και απεκριθη σαμουηλ τω σαουλ και ειπεν εγω ειμι αυτος αναβηθι εμπροσθεν μου εις βαμα και φαγε μετ' εμου σημερον και εξαποστελω σε πρωι και παντα τα εν τη καρδια σου απαγγελω σοι
20 Ne t’inquiète surtout pas des ânesses que tu as perdues depuis trois jours: elles sont retrouvées. Mais quel est celui que tous attendent en Israël? C’est toi, sûrement, avec la famille de tes pères?”	20 και περι των ονων σου των απολωλυιων σημερον τριταιων μη θης την καρδιαν σου αυταις οτι ευρηνται και τινι τα ωραια του ισραηλ ου σοι και τω οικω του πατρος σου
21 Saül répondit: “Je suis de la tribu de Benjamin, la plus petite des tribus d’Israël, et dans la tribu de Benjamin ma famille est la plus petite. Pourquoi me dis-tu de telles paroles?”	21 και απεκριθη σαουλ και ειπεν ουχι ανδρος υιος ιεμιναιου εγω ειμι του μικρου σκηπτρου φυλης ισραηλ και της φυλης της ελαχιστης εξ ολου σκηπτρου βενιαμιν και ινα τι ελαλησας προς εμε κατα το ρημα τουτο
22 Samuel fit entrer Saül et son serviteur dans la salle où se trouvaient une trentaine d’invités, et là il leur donna la première place.	22 και ελαβεν σαμουηλ τον σαουλ και το παιδαριον αυτου και εισηγαγεν αυτους εις το καταλυμα και εθετο αυτοις τοπον εν πρωτοις των κεκλημενων ωσει εβδομηκοντα ανδρων
23 Puis Samuel dit au cuisinier: “La part que je t’avais donnée en te disant de la mettre de côté, sers-la maintenant.”	23 και ειπεν σαμουηλ τω μαγειρω δος μοι την μεριδα ην εδωκα σοι ην ειπα σοι θειναι αυτην παρα σοι
24 Le cuisinier préleva donc le gigot et tout ce qui l’entourait et le plaça devant Saül. Samuel lui dit: “Tu as devant toi la part que l’on a mise de côté, mange-la.” Et ce jour-là Saül mangea avec Samuel.	24 και υψωσεν ο μαγειρος την κωλεαν και παρεθηκεν αυτην ενωπιον σαουλ και ειπεν σαμουηλ τω σαουλ ιδου υπολειμμα παραθες αυτο ενωπιον σου και φαγε οτι εις μαρτυριον τεθειται σοι παρα τους αλλους αποκνιζε και εφαγεν σαουλ μετα σαμουηλ εν τη ημερα εκεινη
25 Quand ils redescendirent du Haut-Lieu vers la ville, on prépara un lit pour Saül sur la terrasse	25 και κατεβη εκ της βαμα εν τη πολει και διεστρωσαν τω σαουλ επι τω δωματι
26 et il se coucha. Au petit matin Samuel appela Saül sur la terrasse et lui dit: “Lève-toi, je vais te mettre sur ta route.” Saül se leva et tous deux, lui et Samuel, sortirent dehors.	26 και εκοιμηθη και εγενετο ως ανεβαινεν ο ορθρος και εκαλεσεν σαμουηλ τον σαουλ επι τω δωματι λεγων αναστα και εξαποστελω σε και ανεστη σαουλ και εξηλθεν αυτος και σαμουηλ εως εξω
27 Comme ils approchaient de la sortie de la ville, Samuel dit à Saül: “Dis à ton serviteur de passer devant nous, mais toi, reste là pour que je te fasse entendre la parole de Dieu.”	27 αυτων καταβαινοντων εις μερος της πολεως και σαμουηλ ειπεν τω σαουλ ειπον τω νεανισκω και διελθετω εμπροσθεν ημων και συ στηθι ως σημερον και ακουσον ρημα θεου