Livre de Ruth 1

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Au temps des Juges, un homme quitta Bethléem de Juda avec sa femme et ses deux fils pour s’installer dans les campagnes de Moab, car il y avait la famine dans le pays.	1 και εγενετο εν τω κρινειν τους κριτας και εγενετο λιμος εν τη γη και επορευθη ανηρ απο βαιθλεεμ της ιουδα του παροικησαι εν αγρω μωαβ αυτος και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου
2 Cet homme s’appelait Élimélek, sa femme se nommait Noémi, et ses deux fils Mahlon et Kilyon; ils étaient d’Éfrata de Bethléem, en Juda. Ils arrivèrent donc dans les campagnes de Moab et s’y installèrent.	2 και ονομα τω ανδρι αβιμελεχ και ονομα τη γυναικι αυτου νωεμιν και ονομα τοις δυσιν υιοις αυτου μααλων και χελαιων εφραθαιοι εκ βαιθλεεμ της ιουδα και ηλθοσαν εις αγρον μωαβ και ησαν εκει
3 Élimélek, le mari de Noémi, mourut et elle resta là avec ses deux fils.	3 και απεθανεν αβιμελεχ ο ανηρ της νωεμιν και κατελειφθη αυτη και οι δυο υιοι αυτης
4 Ceux-ci se marièrent avec des Moabites; l’une s’appelait Orpa et l’autre Ruth. Ils vécurent ainsi pendant près de 10 ans.	4 και ελαβοσαν εαυτοις γυναικας μωαβιτιδας ονομα τη μια ορφα και ονομα τη δευτερα ρουθ και κατωκησαν εκει ως δεκα ετη
5 Mahlon et Kilyon moururent à leur tour et la femme resta seule, sans fils et sans mari.	5 και απεθανον και γε αμφοτεροι μααλων και χελαιων και κατελειφθη η γυνη απο του ανδρος αυτης και απο των δυο υιων αυτης
6 Elle prit donc la décision, avec ses belles-filles, de revenir des campagnes de Moab, car elle avait appris que Yahvé avait visité son peuple et lui donnait du pain.	6 και ανεστη αυτη και αι δυο νυμφαι αυτης και απεστρεψαν εξ αγρου μωαβ οτι ηκουσαν εν αγρω μωαβ οτι επεσκεπται κυριος τον λαον αυτου δουναι αυτοις αρτους
7 Elle quitta avec ses belles-filles le lieu où elle habitait, et se mit en route pour retourner au pays de Juda.	7 και εξηλθεν εκ του τοπου ου ην εκει και αι δυο νυμφαι αυτης μετ' αυτης και επορευοντο εν τη οδω του επιστρεψαι εις την γην ιουδα
8 Noémi dit alors à ses belles-filles: “Allez, retournez chacune chez votre mère et que le Seigneur, dans sa bonté, vous récompense de la bonté que vous avez eue pour nos morts et pour moi-même.	8 και ειπεν νωεμιν ταις νυμφαις αυτης πορευεσθε δη αποστραφητε εκαστη εις οικον μητρος αυτης ποιησαι κυριος μεθ' υμων ελεος καθως εποιησατε μετα των τεθνηκοτων και μετ' εμου
9 Que Yahvé accorde à chacune d’entre vous de trouver un mari avec qui elle vivra en paix.” Mais tandis qu’elle les embrassait, elles lui répondirent tout en larmes:	9 δωη κυριος υμιν και ευροιτε αναπαυσιν εκαστη εν οικω ανδρος αυτης και κατεφιλησεν αυτας και επηραν την φωνην αυτων και εκλαυσαν
10 “Non! Nous retournerons avec toi vers ton peuple!”	10 και ειπαν αυτη μετα σου επιστρεφομεν εις τον λαον σου
11 Noémi leur dit: “Repartez mes filles. Pourquoi venir avec moi? Est-ce que je peux encore avoir des fils qui deviendraient vos maris?	11 και ειπεν νωεμιν επιστραφητε δη θυγατερες μου και ινα τι πορευεσθε μετ' εμου μη ετι μοι υιοι εν τη κοιλια μου και εσονται υμιν εις ανδρας
12 Allez, retournez, mes filles. Je suis trop vieille pour me remarier. Et même si je pensais qu’il me reste encore un espoir, si je me disais: Cette nuit je me donnerai à un homme et j’enfanterai encore des fils	12 επιστραφητε δη θυγατερες μου διοτι γεγηρακα του μη ειναι ανδρι οτι ειπα οτι εστιν μοι υποστασις του γενηθηναι με ανδρι και τεξομαι υιους
13 auriez-vous la patience d’attendre qu’ils soient grands? Est-ce pour cela que vous renonceriez à vous remarier? Non mes filles, mon amertume est trop lourde à porter pour vous maintenant que la main de Yahvé m’a frappée.”	13 μη αυτους προσδεξεσθε εως ου αδρυνθωσιν η αυτοις κατασχεθησεσθε του μη γενεσθαι ανδρι μη δη θυγατερες μου οτι επικρανθη μοι υπερ υμας οτι εξηλθεν εν εμοι χειρ κυριου
14 Alors elles poussèrent des cris et pleurèrent de nouveau; puis Orpa embrassa sa belle-mère et repartit vers son peuple, mais Ruth resta attachée à Noémi.	14 και επηραν την φωνην αυτων και εκλαυσαν ετι και κατεφιλησεν ορφα την πενθεραν αυτης και επεστρεψεν εις τον λαον αυτης ρουθ δε ηκολουθησεν αυτη
15 Celle-ci lui dit: “Regarde, ta belle-sœur est repartie vers son peuple et vers son Dieu. Toi aussi retourne, suis-la.”	15 και ειπεν νωεμιν προς ρουθ ιδου ανεστρεψεν η συννυμφος σου προς λαον αυτης και προς τους θεους αυτης επιστραφητι δη και συ οπισω της συννυμφου σου
16 Mais Ruth répondit: “N’insiste pas pour que je t’abandonne et que je m’éloigne de toi, car là où tu iras j’irai, là où tu resteras je resterai. Ton peuple sera mon peuple et ton Dieu sera mon Dieu.	16 ειπεν δε ρουθ μη απαντησαι εμοι του καταλιπειν σε η αποστρεψαι οπισθεν σου οτι συ οπου εαν πορευθης πορευσομαι και ου εαν αυλισθης αυλισθησομαι ο λαος σου λαος μου και ο θεος σου θεος μου
17 Là où tu mourras je mourrai, et là je serai enterrée. Que Yahvé me maudisse et me maudisse encore si ce n’est pas la mort qui nous sépare.”	17 και ου εαν αποθανης αποθανουμαι κακει ταφησομαι ταδε ποιησαι μοι κυριος και ταδε προσθειη οτι θανατος διαστελει ανα μεσον εμου και σου
18 Noémi cessa d’insister auprès d’elle car elle voyait que Ruth était décidée à l’accompagner.	18 ιδουσα δε νωεμιν οτι κραταιουται αυτη του πορευεσθαι μετ' αυτης εκοπασεν του λαλησαι προς αυτην ετι
19 Elles partirent donc toutes les deux et arrivèrent à Bethléem. Toute la ville était retournée en les voyant arriver: “Est-ce bien Noémi?” s’écriaient les femmes.	19 επορευθησαν δε αμφοτεραι εως του παραγενεσθαι αυτας εις βαιθλεεμ και ηχησεν πασα η πολις επ' αυταις και ειπον αυτη εστιν νωεμιν
20 “Ne m’appelez plus Noémi, répondit-elle, appelez-moi Mara, car le Dieu des Steppes m’a remplie d’amertume.	20 και ειπεν προς αυτας μη δη καλειτε με νωεμιν καλεσατε με πικραν οτι επικρανθη εν εμοι ο ικανος σφοδρα
21 J’étais partie comblée de richesses, et Yahvé me ramène les mains vides. Pourquoi m’appeler encore Noémi alors que Yahvé s’est dressé contre moi et que le Dieu des Steppes m’a rendue malheureuse?”	21 εγω πληρης επορευθην και κενην απεστρεψεν με ο κυριος και ινα τι καλειτε με νωεμιν και κυριος εταπεινωσεν με και ο ικανος εκακωσεν με
22 C’est ainsi que Noémi revint, ayant avec elle Ruth la Moabite, sa belle-fille, qui arrivait des champs de Moab. Elles arrivèrent à Bethléem au début de la moisson des orges.	22 και επεστρεψεν νωεμιν και ρουθ η μωαβιτις η νυμφη αυτης επιστρεφουσα εξ αγρου μωαβ αυται δε παρεγενηθησαν εις βαιθλεεμ εν αρχη θερισμου κριθων