Deuxième épître de Pierre 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Il y a eu des faux prophètes dans le peuple d’Israël, et de même il y aura parmi vous de faux enseignants. Ils introduiront des sectes néfastes, mais sans tarder ils iront à leur perte pour avoir renié le Maître qui les avait rachetés.	1 Υπηρξαν ομως και ψευδοπροφηται μεταξυ του λαου, καθως και μεταξυ σας θελουσιν εισθαι ψευδοδιδασκαλοι, οιτινες θελουσι παρεισαξει αιρεσεις απωλειας, αρνουμενοι και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην, επισυροντες εις εαυτους ταχειαν απωλειαν?
2 Beaucoup de gens imiteront leurs vices, et par leur faute le Chemin de la vérité sera discrédité.	2 και πολλοι θελουσιν εξακολουθησει εις τας απωλειας αυτων, δια τους οποιους η οδος της αληθειας θελει βλασφημηθη?
3 Ces gens intéressés essaieront de vous avoir avec leurs boniments, mais déjà leur condamnation a été prononcée; elle ne traînera pas et leur perte les attend.	3 και δια πλεονεξιαν θελουσι σας εμπορευθη με πλαστους λογους, των οποιων η καταδικη εκπαλαι δεν μενει αργη, και η απωλεια αυτων δεν νυσταζει.
4 De fait, Dieu n’a pas épargné les anges qui avaient péché. Il les a jetés dans les sombres précipices de l’enfer en attendant le jour du jugement.	4 Διοτι εαν ο Θεος δεν εφεισθη αγγελους αμαρτησαντας, αλλα ριψας αυτους εις τον ταρταρον δεδεμενους με αλυσεις σκοτους, παρεδωκε δια να φυλαττωνται εις κρισιν,
5 Il n’a pas épargné non plus le monde antique quand il a lâché les eaux du Déluge sur le monde des méchants. Il n’a protégé que Noé, le huitième porte-parole de la vraie droiture.	5 και εαν τον παλαιον κοσμον δεν εφεισθη, αλλα φερων κατακλυσμον επι τον κοσμον των ασεβων εφυλαξεν ογδοον τον Νωε, κηρυκα της δικαιοσυνης,
6 De même il a condamné les villes de Sodome et Gomorrhe. Il les a réduites en cendres, il en a fait un exemple pour les dévoyés à venir.	6 και κατεκρινεν εις καταστροφην τας πολεις των Σοδομων και της Γομορρας και ετεφρωσε, καταστησας παραδειγμα των μελλοντων να ασεβωσι,
7 Mais il a sauvé Lot, cet homme droit qui souffrait de voir la conduite et la débauche de ce peuple pervers.	7 και ηλευθερωσε τον δικαιον Λωτ καταθλιβομενον υπο της ασελγους διαγωγης των ανομων?
8 Cet homme droit vivait au milieu d’eux et, jour après jour, sa conscience droite était choquée de tout ce qu’il voyait et entendait de leurs œuvres mauvaises.	8 διοτι ο δικαιος, κατοικων μεταξυ αυτων, δι' ορασεως και ακοης, εβασανιζεν απο ημερας εις ημεραν την δικαιαν αυτου ψυχην δια τα ανομα εργα αυτων?
9 Le Seigneur sait donc sauver de l’épreuve ceux qui le servent, et par contre il réserve les méchants pour le jour du Jugement où il les punira.	9 εξευρει ο Κυριος να ελευθερονη εκ του πειρασμου τους ευσεβεις, τους δε αδικους να φυλαττη εις την ημεραν της κρισεως, δια να κολαζωνται,
10 Il le fera tout spécialement pour certaines personnes qui obéissent aux sales désirs de leur nature et méprisent sa majesté. Ces orgueilleux sont assez téméraires pour calomnier les autorités,	10 μαλιστα δε τους οπισω της σαρκος ακολουθουντας με επιθυμιαν ακαθαρσιας και καταφρονουντας την εξουσιαν. Ειναι τολμηται, αυθαδεις, δεν τρεμουσι βλασφημουντες τα αξιωματα,
11 alors que les anges, bien plus forts et puissants, ne demandent pas contre elles au Seigneur un jugement de condamnation.	11 ενω οι αγγελοι, μεγαλητεροι οντες εις ισχυν και δυναμιν, δεν φερουσι κατ' αυτων βλασφημον κρισιν ενωπιον του Κυριου.
12 Ces gens-là salissent ce qu’ils ne comprennent pas. Ils sont comme des animaux sans raison qui n’existent que pour être pris et tués. Quand ils auront bien sali ce qu’ils sont incapables de comprendre, ils disparaîtront de la même façon,	12 Ουτοι ομως, ως αλογα φυσικα ζωα γεγεννημενα δια αλωσιν και φθοραν, βλασφημουσι περι πραγματων τα οποια αγνοουσι, και θελουσι καταφθαρη εν τη ιδια αυτων διαφθορα,
13 recevant ainsi la peine due au péché. Leur bonheur, c’est le plaisir d’un jour. Hommes souillés et vicieux qui s’amusent à profiter de vous et faire bombance à vos repas!	13 και θελουσι λαβει τον μισθον της αδικιας αυτων? στοχαζονται ηδονην την καθημερινην τρυφην, ειναι σπιλοι και μωμοι, εντρυφωσιν εν ταις απαταις αυτων, συμποσιαζουσι με σας,
14 Ils ne peuvent regarder une femme sans la désirer; ils n’arrêtent pas de pécher et de séduire les caractères faibles; ce sont des maudits exercés à la convoitise.	14 εχουσιν οφθαλμους μεστους μοιχειας και μη παυομενους απο της αμαρτιας, δελεαζουσι ψυχας αστηρικτους, εχουσι την καρδιαν γεγυμνασμενην εις πλεονεξιας, ειναι τεκνα καταρας?
15 Ils ont abandonné le droit chemin pour se mettre à l’école de Balaam, fils de Béor, qui aimait gagner de l’argent en faisant le mal.	15 αφησαντες την ευθειαν οδον, επλανηθησαν και ηκολουθησαν την οδον του Βαλααμ υιου του Βοσορ, οστις ηγαπησε τον μισθον της αδικιας,
16 Et vous savez qui lui a dit en face son péché: son ânesse s’est mise à parler avec une voix humaine et elle a obligé le prophète à cesser ses folies.	16 ηλεγχθη ομως δια την ιδιαν αυτου παρανομιαν, αφωνον υποζυγιον με φωνην ανθρωπου λαλησαν ημποδισε την παραφροσυνην του προφητου.
17 Ce sont des sources sans eau, des nuages d’ouragan emportés par le vent qui vont se perdre dans les ténèbres!	17 Ουτοι ειναι πηγαι ανυδροι, νεφελαι υπο ανεμοστροβιλου ελαυνομεναι, δια τους οποιους το ζοφερον σκοτος φυλαττεται εις τον αιωνα.
18 Leurs discours vides et prétentieux encouragent les désirs impurs de ceux qui venaient tout juste de se libérer, et ils les font retomber dans l’erreur.	18 Διοτι λαλουντες υπερηφανα λογια ματαιοτητος, δελεαζουσι με τας επιθυμιας της σαρκος, με τας ασελγειας εκεινους οιτινες τωοντι απεφυγον τους εν πλανη ζωντας,
19 Ils leur parlent de liberté alors qu’ils sont esclaves de la corruption - car on est esclave de ce qui vous tient enchaîné.	19 επαγγελλομενοι εις αυτους ελευθεριαν, ενω αυτοι ειναι δουλοι της διαφθορας? διοτι απο οντινα νικαται τις, τουτου και δουλος γινεται.
20 Alors qu’ils venaient d’échapper aux vices de ce monde grâce à la connaissance du Seigneur et Sauveur Jésus Christ, voilà qu’ils s’y replongent et se laissent dominer par eux.	20 Επειδη εαν αφου απεφυγον τα μολυσματα του κοσμου δια της επιγνωσεως του Κυριου και Σωτηρος Ιησου Χριστου, ενεπλεχθησαν παλιν εις ταυτα και νικωνται, εγειναν εις αυτους τα εσχατα χειροτερα των πρωτων.
21 Il aurait mieux valu pour eux ne jamais connaître les chemins de la sainteté, que de la reconnaître et puis de renoncer à la sainte discipline qui leur avait été donnée.	21 Επειδη καλητερον ητο εις αυτους να μη γνωρισωσι την οδον της δικαιοσυνης, παρα αφου εγνωρισαν να επιστρεψωσιν εκ της παραδοθεισης εις αυτους αγιας εντολης.
22 Pour eux vaut le proverbe qui dit: Le chien est retourné à son vomissement; et cet autre proverbe: “À peine lavé, le cochon s’est roulé dans la boue.”	22 Συνεβη δε εις αυτους το της αληθινης παροιμιας, Ο κυων επεστρεψεν εις το ιδιον αυτου εξερασμα, και, Ο χοιρος λουσθεις επεστρεψεν εις το κυλισμα του βορβορου.