1 Lettre de Paul, prisonnier du Christ Jésus, et de Timothée, votre frère, adressée à notre cher coopérateur Philémon, | 1 Παυλος, δεσμιος του Ιησου Χριστου, και Τιμοθεος ο αδελφος, προς Φιλημονα τον αγαπητον και συνεργον ημων |
2 à notre sœur Appia, à notre compagnon d’armes Archippe, et à toute l’Église qui se réunit dans leur maison. | 2 και την Απφιαν την αγαπητην και Αρχιππον τον συστρατιωτην ημων και την κατ' οικον σου εκκλησιαν? |
3 Recevez grâce et paix de Dieu notre Père et du Seigneur Jésus Christ! | 3 χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου. |
4 Tu es toujours présent dans mes prières et je rends grâce à mon Dieu | 4 Ευχαριστω τον Θεον μου και μνημονευω σε παντοτε εν ταις προσευχαις μου, |
5 car j’entends parler de la charité et de la foi avec lesquelles tu sers le Seigneur Jésus et les saints frères. | 5 ακουων την αγαπην σου και την πιστιν, την οποιαν εχεις προς τον Κυριον Ιησουν και εις παντας τους αγιους, |
6 Je voudrais que ta foi soit assez forte pour te faire découvrir tout le bien que nous pouvons faire pour le Christ. | 6 δια να γεινη η κοινωνια της πιστεως σου ενεργος δια της φανερωσεως παντος καλου του εν υμιν εις Χριστον Ιησουν. |
7 Oui, frère, grâce à toi les saints se sentent bien à l’aise et ta charité me procure beaucoup de joie et de réconfort. | 7 Διοτι χαραν πολλην εχομεν και παρηγοριαν δια την αγαπην σου, επειδη τα σπλαγχνα των αγιων ανεπαυθησαν δια σου, αδελφε. |
8 Aussi, bien que j’aie toute l’autorité pour te dire au nom du Christ ce que tu dois faire, | 8 Οθεν, αν και εχω εν Χριστω πολλην παρρησιαν να επιταττω εις σε το πρεπον, |
9 j’aime mieux faire appel à ta charité. Celui qui te prie est Paul “l’Ancien”, maintenant prisonnier pour le Christ Jésus, | 9 ομως δια την αγαπην μαλλον σε παρακαλω, τοιουτος ων ως Παυλος ο γερων, τωρα δε και δεσμιος του Ιησου Χριστου, |
10 et la pétition est pour mon enfant Onésime; car dans ma prison j’ai eu ce fils. | 10 σε παρακαλω υπερ του τεκνου μου, τον οποιον εγεννησα εν τοις δεσμοις μου, υπερ του Ονησιμου, |
11 S’il ne t’a guère servi dans le passé, il va maintenant te donner satisfaction tout comme à moi. | 11 οστις ητο ποτε αχρηστος εις σε, τωρα δε εις σε και εις εμε ειναι χρησιμος, |
12 Aussi je te l’envoie et, avec lui, le meilleur de moi-même. | 12 τον οποιον πεμπω οπισω. Συ δε αυτον, τουτεστι τα σπλαγχνα μου, δεχθητι? |
13 J’aurais voulu le garder auprès de moi pour qu’il me serve de ta part le temps que je suis en prison à cause de l’Évangile. | 13 τον οποιον εγω ηθελον να κρατω πλησιον μου, δια να με υπηρετη αντι σου εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου? |
14 Mais je n’ai pas voulu le faire sans que tu le saches, car je ne veux pas t’obliger à me faire un cadeau: il faudrait que tu sois d’accord. | 14 χωρις ομως της γνωμης σου δεν ηθελησα να καμω ουδεν, δια να μη ηναι το αγαθον σου ως κατ' αναγκην, αλλ' εκουσιως. |
15 S’il a disparu de chez toi pour un temps, c’était sûrement pour que tu le retrouves de façon définitive; | 15 Διοτι ισως δια τουτο εχωρισθη προς ωραν, δια να απολαβης αυτον διαπαντος, |
16 non plus comme un esclave, mais beaucoup mieux qu’un esclave, comme un frère bien-aimé. Il est en effet mon frère par le sang et dans le Seigneur, et il le sera bien plus encore pour toi. | 16 ουχι πλεον ως δουλον, αλλ' υπερ δουλον, αδελφον αγαπητον, μαλιστα εις εμε, ποσω δε μαλλον εις σε και κατα σαρκα και εν Κυριω. |
17 Donc, si tu ne m’as pas oublié, reçois-le comme moi-même, | 17 Εαν λοιπον εχης εμε κοινωνον, δεχθητι αυτον ως εμε. |
18 et s’il t’a fait du tort ou te doit quelque chose, mets-le à mon compte. | 18 Και εαν σε ηδικησεν εις τι η χρεωστη, λογαριαζε τουτο εις εμε? |
19 C’est moi, Paul qui signe de ma propre main, et je paierai sans même te rappeler que tu as une dette envers moi, et cette dette, c’est toi. | 19 εγω ο Παυλος εγραψα με την χειρα μου, εγω θελω πληρωσει? δια να μη σοι λεγω οτι και σεαυτον ετι μοι χρεωστεις. |
20 Donc, frère, je compte bien sur toi, donne-moi cette satisfaction au nom du Christ. | 20 Ναι, αδελφε, ειθε να λαβω εγω ταυτην την χαριν παρα σου εν Κυριω? αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν Κυριω. |
21 Je t’écris et tu m’écouteras, je le sais; tu feras même plus encore que je ne te demande. | 21 Πεποιθως εις την υπακοην σου εγραψα προς σε, εξευρων οτι και πλειοτερον αφ' ο, τι λεγω θελεις καμει. |
22 Et puis, prépare-moi un coin dans ta maison car, grâce à vos prières, j’espère bien vous être rendu. | 22 Ενταυτω δε ετοιμαζε μοι και καταλυμα? επειδη ελπιζω οτι δια των προσευχων σας θελω χαρισθη εις εσας. |
23 Reçois les saluts d’Épaphras, mon compagnon de captivité dans le Seigneur Jésus, | 23 Ασπαζονται σε Επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν Χριστω Ιησου, |
24 et aussi de Marc, d’Aristarque, de Démas et de Luc, mes coopérateurs. | 24 Μαρκος, Αρισταρχος, Δημας, Λουκας, οι συνεργοι μου. |
25 Que la grâce du Seigneur Jésus Christ soit avec vous tous. | 25 Η χαρις του Κυριου ημων Ιησου Χριστου ειη μετα του πνευματος υμων. Αμην. |