Première épître aux Corinthiens 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Moi-même, frères, quand je suis allé chez vous pour vous annoncer le mystérieux projet de Dieu, je ne suis pas venu comme un beau parleur ou un intellectuel.	1 Και εγω, αδελφοι, οτε ηλθον προς εσας, ηλθον ουχι με υπεροχην λογου η σοφιας κηρυττων εις εσας την μαρτυριαν του Θεου.
2 Avec vous, je voulais être seulement celui qui connaît Jésus, le Messie, et Messie crucifié.	2 Διοτι απεφασισα να μη εξευρω μεταξυ σας αλλο τι ειμη Ιησουν Χριστον, και τουτον εσταυρωμενον.
3 Et pour mon compte je me suis senti faible au milieu de vous, j’avais des craintes et je tremblais quelque peu.	3 Και εγω ηλθον προς εσας με ασθενειαν και με φοβον και με τρομον πολυν,
4 Je n’avais pas de grands mots, ni de discours bien arrangés pour vous dire mon message, et pourtant ce fut une démonstration d’Esprit et de puissance.	4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου δεν εγινοντο με καταπειστικους λογους ανθρωπινης σοφιας, αλλα με αποδειξιν Πνευματος και δυναμεως,
5 Car il fallait que votre foi s’appuie, non sur la sagesse humaine, mais sur la force de Dieu.	5 δια να ηναι η πιστις σας ουχι δια της σοφιας των ανθρωπων, αλλα δια της δυναμεως του Θεου.
6 Il est vrai que nous parlons sagesse avec les parfaits, mais cette sagesse n’est pas de ce monde et ne vient pas des grands de ce monde, puisqu’ils sont éliminés.	6 Λαλουμεν δε σοφιαν μεταξυ των τελειων, σοφιαν ομως ουχι του αιωνος τουτου, ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου, των φθειρομενων?
7 Nous enseignons le mystère de la sagesse divine, c’est-à-dire le plan secret que Dieu a formé dès le commencement pour nous mener jusqu’à la gloire.	7 αλλα λαλουμεν σοφιαν Θεου μυστηριωδη, την αποκεκρυμμενην, την οποιαν προωρισεν ο Θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων,
8 Cette sagesse, aucun des grands de ce monde ne l’a connue. S’ils l’avaient connue, ils n’auraient pas crucifié le Seigneur de la Gloire.	8 την οποιαν ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωρισε? διοτι αν ηθελον γνωρισει, δεν ηθελον σταυρωσει τον Κυριον της δοξης?
9 Rappelez-vous qu’il est écrit: Des choses que l’œil n’a pas vues, que pas une oreille n’a entendues, qui ne sont venues à l’esprit de personne; les choses que Dieu a préparées pour ceux qui l’aiment.	9 αλλα καθως ειναι γεγραμμενον, Εκεινα τα οποια οφθαλμος δεν ειδε και ωτιον δεν ηκουσε και εις καρδιαν ανθρωπου δεν ανεβησαν, τα οποια ο Θεος ητοιμασεν εις τους αγαπωντας αυτον.
10 Mais à nous, Dieu nous l’a révélé par l’Esprit, car l’Esprit explore tout, jusqu’aux profondeurs de Dieu.	10 Εις ημας δε ο Θεος απεκαλυψεν αυτα δια του Πνευματος αυτου? επειδη το Πνευμα ερευνα τα παντα και τα βαθη του Θεου.
11 Voyez: personne ne nous connaît comme notre propre esprit, parce qu’il est en nous. De même, personne ne connaît les choses de Dieu sinon l’Esprit de Dieu.	11 Διοτι τις των ανθρωπων γινωσκει τα του ανθρωπου, ειμη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω; Ουτω και τα του Θεου ουδεις γινωσκει ειμη το Πνευμα του Θεου.
12 Et ce n’est pas l’esprit du monde que nous avons reçu, mais l’Esprit qui vient de Dieu, de sorte qu’il nous fait connaître ce que nous avons reçu de Dieu.	12 Αλλ' ημεις δεν ελαβομεν το πνευμα του κοσμου, αλλα το πνευμα το εκ του Θεου, δια να γνωρισωμεν τα υπο του Θεου χαρισθεντα εις ημας.
13 Voilà ce dont nous parlons, non pas en termes convenus de la sagesse humaine, mais avec ceux que nous enseigne l’Esprit, et nous interprétons ce qui est spirituel pour ceux qui sont des spirituels.	13 Τα οποια και λαλουμεν ουχι με διδακτους λογους ανθρωπινης σοφιας, αλλα με διδακτους του Πνευματος του Αγιου, συγκρινοντες τα πνευματικα προς τα πνευματικα.
14 Celui qui ne connaît que la raison n’accepte pas ce qui vient de l’Esprit de Dieu. Pour lui, ce sont des bêtises, et il ne peut pas les apprécier parce qu’il faut pour cela des critères spirituels.	14 Ο φυσικος ομως ανθρωπος δεν δεχεται τα του Πνευματος του Θεου? διοτι ειναι μωρια εις αυτον, και δεν δυναται να γνωριση αυτα, διοτι πνευματικως ανακρινονται.
15 Par contre, celui qui est un spirituel peut juger de tout et personne ne peut le juger. Rappelez-vous cette parole:	15 Ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα, αυτος δε υπ' ουδενος ανακρινεται.
16 Qui connaît la façon de penser du Seigneur, qui lui donnera des conseils? Et justement, nous avons la façon de penser du Christ.	16 Διοτι τις εγνωρισε τον νουν του Κυριου, ωστε να διδαξη αυτον; ημεις ομως εχομεν νουν Χριστου.