Actes des Apôtres 20

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Une fois apaisé le tumulte, Paul fit appeler les disciples pour les encourager. Il leur fit ses adieux et partit pour la Macédoine.	1 Αφου δε επαυσεν ο θορυβος, προσκαλεσας ο Παυλος τους μαθητας και ασπασθεις, εξηλθε δια να υπαγη εις την Μακεδονιαν.
2 Il parcourut cette région, multipliant ses entretiens avec les disciples, et parvint en Grèce.	2 Και διαπερασας τα μερη εκεινα και προτρεψας αυτους δια λογων πολλων, ηλθεν εις την Ελλαδα?
3 Il y resta trois mois, après quoi il pensa rentrer en Syrie par le bateau. Mais l’Esprit lui fit savoir que les Juifs préparaient quelque chose contre lui, aussi décida-t-il de rentrer par la Macédoine.	3 και αφου διετριψε τρεις μηνας, επειδη εγεινε κατ' αυτου επιβουλη υπο των Ιουδαιων, ενω εμελλε να αποπλευση εις την Συριαν, ενεκριθη να επιστρεψη δια της Μακεδονιας.
4 Puis vint le moment de quitter la province d’Asie; plusieurs l’accompagnaient: Sopatros fils de Pyrros, de Bérée; Aristarque et Secondus, deux Thessaloniciens; Gaïus de Derbé, avec Timothée; Tychique et Trophime qui étaient venus d’Asie avec lui.	4 Συνηκολουθει δε αυτον μεχρι της Ασιας Σωπατρος ο Βεροιαιος και εκ των Θεσσαλονικεων Αρισταρχος και Σεκουνδος και Γαιος ο εκ Δερβης και ο Τιμοθεος, Ασιανοι δε ο Τυχικος και ο Τροφιμος.
5 Ils partirent en avant: ils devaient nous attendre à Troas.	5 Ουτοι ελθοντες προτεροι περιεμενον ημας εις την Τρωαδα?
6 Et puis nous sommes partis de Philippes par le bateau après les jours de la Pâque, et nous les avons rejoints à Troas au bout de cinq jours. Nous y sommes restés sept jours.	6 ημεις δε εξεπλευσαμεν απο Φιλιππων μετα τας ημερας των αζυμων και εις πεντε ημερας ηλθομεν προς αυτους εις την Τρωαδα, οπου διετριψαμεν ημερας επτα.
7 Le lendemain du sabbat, nous nous sommes réunis pour la fraction du pain et Paul a commencé à converser avec eux. Comme il devait partir le lendemain, il a continué de parler jusque vers minuit.	7 Και τη πρωτη ημερα της εβδομαδος ενω οι μαθηται ησαν συνηγμενοι δια την κλασιν του αρτου, ο Παυλος διελεγετο προς αυτους, μελλων να αναχωρηση τη επαυριον, και παρετεινε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου.
8 Il y avait pas mal de lampes qui brûlaient à l’étage, là où nous étions réunis.	8 Ησαν δε λαμπαδες ικαναι εις το ανωγεον, οπου ησαν συνηγμενοι.
9 Un jeune qui s’appelait Eutykos s’est assis sur la fenêtre, et comme Paul n’en finissait pas de parler, il n’a pas résisté au sommeil. Il s’est si bien endormi qu’il est tombé du second étage et on l’a ramassé mort.	9 Και νεανιας τις ονοματι Ευτυχος, καθημενος επι του παραθυρου, κατεφερετο εις υπνον βαθυν, ενω ο Παυλος διελεγετο εκτεταμενως, και κυριευθεις υπο του υπνου επεσε κατω απο του τριτου πατωματος και εσηκωσαν αυτον νεκρον.
10 Alors Paul est descendu, il s’est penché sur lui et l’a pris dans ses bras; ensuite il a dit: "Ne vous affolez pas, son âme est en lui.”	10 Καταβας δε ο Παυλος, επεσεν επ' αυτον και εναγκαλισθεις ειπε? Μη θορυβεισθε? διοτι η ψυχη αυτου ειναι εν αυτω.
11 Paul est remonté, il a fait la fraction du pain et il a mangé. Et puis il a recommencé à parler longuement jusqu’au point du jour, après quoi il est parti.	11 Αφου δε ανεβη και εκοψεν αρτον και εγευθη και ωμιλησεν ικανως μεχρι της αυγης? μετα ταυτα ανεχωρησε.
12 De fait on a ramené le garçon vivant, ce qui a bien réconforté tout le monde.	12 Τον δε νεον εφεραν ζωντα και παρηγορηθησαν καθ' υπερβολην.
13 Nous sommes partis en bateau pour Assos; nous devions y arriver avant Paul, car il avait décidé de faire le voyage à pied, et c’est là que nous devions le reprendre.	13 ημεις δε καταβαντες προτεροι εις το πλοιον, απεπλευσαμεν εις την Ασσον, μελλοντες να αναλαβωμεν εκειθεν τον Παυλον? επειδη ουτως ειχε διαταξει, μελλων αυτος να υπαγη πεζος.
14 Il nous a bien retrouvés à Assos, nous l’avons emmené et sommes partis pour Mitylène.	14 Και καθως συνηντησεν ημας εις την Ασσον, αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις Μιτυληνην?
15 Nous en sommes repartis à la voile et le lendemain nous passions face à l’île de Chios; le lendemain nous avons touché Samos et le jour suivant nous sommes arrivés à Milet.	15 και εκειθεν αποπλευσαντες κατηντησαμεν την επιουσαν αντικρυ Χιου? την δε αλλην εφθασαμεν εις Σαμον, και μειναντες εν τω Τρωγυλλιω την ακολουθον ημεραν ηλθομεν εις Μιλητον.
16 Paul avait décidé de ne pas faire escale à Éphèse et de ne pas s’attarder en Asie, car il faisait tout pour être à Jérusalem pour la fête de la Pentecôte.	16 Διοτι ο Παυλος εκρινε να παραπλευση την Εφεσον, δια να μη συμβη εις αυτον να χρονοτριβηση εν τη Ασια? διοτι εσπευδεν, αν ητο δυνατον εις αυτον, να ευρεθη την ημεραν της Πεντηκοστης εις Ιεροσολυμα.
17 C’est donc de Milet que Paul a envoyé un courrier à Éphèse pour convoquer les Anciens de l’Église.	17 Πεμψας δε απο της Μιλητου εις Εφεσον, προσεκαλεσε τους πρεσβυτερους της εκκλησιας.
18 Lorsqu’ils sont arrivés, il leur a dit: "Vous avez été témoins de ma façon d’agir tout le temps que j’ai passé avec vous, depuis le premier jour où j’ai débarqué en Asie.	18 Και οτε ηλθον προς αυτον, ειπε προς αυτους? Σεις εξευρετε, απο της πρωτης ημερας αφ' ης επατησα εις την Ασιαν, πως επερασα μεθ' υμων ολον τον χρονον,
19 J’ai servi le Seigneur sans me faire valoir, au milieu des larmes et des épreuves que m’ont attirées les complots des Juifs.	19 δουλευων τον Κυριον μετα πασης ταπεινοφροσυνης και μετα πολλων δακρυων και πειρασμων, οιτινες μοι συνεβησαν εν ταις επιβουλαις των Ιουδαιων,
20 Vous savez que je n’ai reculé devant rien lorsque quelque chose pouvait vous être utile. J’ai prêché et enseigné en public et dans les maisons,	20 οτι δεν υπεκρυψα ουδεν των συμφεροντων, ωστε να μη αναγγειλω αυτο προς εσας και να σας διδαξω δημοσια και κατ' οικους,
21 insistant auprès des Juifs comme des Grecs sur la conversion à Dieu et la foi en Jésus notre Seigneur.	21 διαμαρτυρομενος προς Ιουδαιους τε και Ελληνας την εις τον Θεον μετανοιαν και την πιστιν την εις τον Κυριον ημων Ιησουν Χριστον.
22 “Maintenant je pars à Jérusalem, enchaîné par l’Esprit. Je ne sais pas ce qui m’arrivera là-bas,	22 Και τωρα ιδου, εγω δεδεμενος τω πνευματι υπαγω εις Ιερουσαλημ, μη γνωριζων τα μελλοντα να συμβωσιν εις εμε εν αυτη,
23 bien que dans chaque ville l’Esprit Saint me réaffirme que la prison et les épreuves m’attendent.	23 πλην οτι το Πνευμα το Αγιον μαρτυρει εν παση πολει λεγον, οτι δεσμα και θλιψεις με περιμενουσι.
24 Mais ma vie ne compte pas pour moi si je peux courir jusqu’au bout et mener à bien la mission que le Seigneur Jésus m’a confiée: annoncer la Bonne Nouvelle de la grâce de Dieu.	24 Δεν φροντιζω ομως περι ουδενος τουτων ουδε εχω πολυτιμον την ζωην μου, ως το να τελειωσω τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν, την οποιαν ελαβον παρα του Κυριου Ιησου, να διακηρυξω το ευαγγελιον της χαριτος του Θεου.
25 “Et maintenant je sais que vous ne reverrez plus mon visage, vous tous parmi lesquels je suis venu prêcher le Royaume.	25 Και τωρα ιδου, εγω εξευρω οτι πλεον δεν θελετε ιδει το προσωπον μου σεις παντες, μεταξυ των οποιων διηλθον κηρυττων την βασιλειαν του Θεου.
26 C’est pourquoi aujourd’hui je veux dire bien haut que je ne suis pas responsable de ce qui peut vous arriver,	26 Οθεν μαρτυρομαι προς εσας εν τη σημερον ημερα, οτι εγω ειμαι καθαρος απο του αιματος παντων?
27 puisque je n’ai rien négligé pour vous annoncer toute la volonté de Dieu.	27 διοτι δεν συνεσταλην να αναγγειλω προς εσας πασαν την βουλην του Θεου.
28 Mais veillez sur vous-mêmes et sur tout le troupeau à la tête duquel l’Esprit Saint vous a placés: vous êtes gardiens pour prendre soin de cette Église du Seigneur qu’il s’est acquise par son propre sang.	28 Προσεχετε λοιπον εις εαυτους και εις ολον το ποιμνιον, εις το οποιον το Πνευμα το Αγιον σας εθεσεν επισκοπους, δια να ποιμαινητε την εκκλησιαν του Θεου, την οποιαν απεκτησε δια του ιδιου αυτου αιματος.
29 “Je sais qu’après mon départ des loups rapaces viendront chez vous et mettront à mal le troupeau.	29 Διοτι εγω εξευρω τουτο, οτι μετα την αναχωρησιν μου θελουσιν εισελθει εις εσας λυκοι βαρεις μη φειδομενοι του ποιμνιου?
30 Certains d’entre vous se mettront à enseigner une doctrine falsifiée, dans le seul but de détacher les disciples pour qu’ils les suivent.	30 και εξ υμων αυτων θελουσι σηκωθη ανθρωποι λαλουντες διεστραμμενα, δια να αποσπωσι τους μαθητας οπισω αυτων.
31 Restez donc en éveil. Rappelez-vous que durant trois ans, de jour et de nuit, je n’ai pas cessé de reprendre chacun de vous dans les larmes.	31 Δια τουτο αγρυπνειτε, ενθυμουμενοι οτι τρια ετη νυκτα και ημεραν δεν επαυσα νουθετων μετα δακρυων ενα εκαστον.
32 “Maintenant je vous confie à Dieu et à la parole porteuse de sa grâce: elle est capable de construire vos personnes et de vous assurer l’héritage, avec tous ceux qui ont été sanctifiés.	32 Και τωρα, αδελφοι, σας αφιερονω εις τον Θεον και εις τον λογον της χαριτος αυτου, οστις δυναται να εποικοδομηση και να δωση εις εσας κληρονομιαν μεταξυ παντων των ηγιασμενων.
33 “Je n’ai attendu de personne argent, or ou vêtements.	33 Αργυριον η χρυσιον η ιματιον ουδενος επεθυμησα?
34 Voyez mes mains: vous savez qu’elles m’ont assuré le nécessaire pour moi et pour ceux qui étaient avec moi.	34 σεις δε αυτοι εξευρετε οτι εις τας χρειας μου και εις τους οντας μετ' εμου αι χειρες αυται υπηρετησαν.
35 Je vous ai ainsi montré clairement comment vous donner du mal pour aider ceux qui sont en difficulté; rappelez-vous les paroles du Seigneur Jésus, qui a dit: ‘C’est une chance de donner, plus que de recevoir’. ”	35 Κατα παντα υπεδειξα εις εσας οτι ουτω κοπιαζοντες πρεπει να βοηθητε τους ασθενεις και να ενθυμησθε τους λογους του Κυριου Ιησου, οτι αυτος ειπε? Μακαριον ειναι να διδη τις μαλλον παρα να λαμβανη.
36 Lorsque Paul a eu terminé, il s’est mis à genoux avec tous pour prier.	36 Και αφου ειπε ταυτα, γονατισας προσηυχηθη μετα παντων αυτων.
37 Tous pleuraient et se jetaient à son cou pour l’embrasser;	37 Εγεινε δε πολυς κλαυθμος παντων, και πεσοντες επι τον τραχηλον του Παυλου κατεφιλουν αυτον,
38 ils étaient très peinés de ce qu’il avait dit, qu’ils ne le reverraient pas. Ensuite ils l’ont conduit au bateau.	38 υπερλυπουμενοι μαλιστα δια τον λογον τον οποιον ειπεν, οτι δεν θελουσιν ιδει πλεον το προσωπον αυτου. Και προεπεμπον αυτον εις το πλοιον.