Actes des Apôtres 17

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Après avoir traversé Amphipolis et Apollonie, ils arrivèrent à Thessalonique où les Juifs avaient une synagogue.	1 Διοδευσαντες δε την Αμφιπολιν και Απολλωνιαν, ηλθαν εις Θεσσαλονικην, οπου ητο η συναγωγη των Ιουδαιων.
2 Paul entra chez eux comme il en avait l’habitude. Trois sabbats de suite il discuta avec eux à partir des Écritures.	2 Και κατα την συνηθειαν του ο Παυλος εισηλθε προς αυτους, και τρια σαββατα διελεγετο μετ' αυτων απο των γραφων,
3 Il les interprétait, montrant que le Messie devait souffrir et ressusciter des morts. Et il ajoutait: "Ce Messie, c’est précisément Jésus que je vous annonce.”	3 εξηγων και αποδεικνυων οτι επρεπε να παθη ο Χριστος και να αναστηθη εκ νεκρων και οτι ουτος ειναι ο Χριστος Ιησους, τον οποιον εγω σας κηρυττω.
4 Quelques-uns d’entre eux se laissèrent convaincre et formèrent un groupe autour de Paul avec pas mal d’adorateurs de Dieu et un petit nombre de femmes de notables.	4 Και τινες εξ αυτων επεισθησαν και ηνωθησαν μετα του Παυλου και του Σιλα, και εκ των θεοσεβων Ελληνων πολυ πληθος και εκ των πρωτων γυναικων ουκ ολιγαι.
5 Les Juifs voulurent réagir. Ils firent appel à des mauvais garçons, des traîneurs de rues, et ils ameutèrent la population de façon à créer le désordre dans la ville. Ils firent une démonstration devant chez Jason, car ils voulaient les conduire au tribunal du peuple.	5 Φθονησαντες δε οι μη πειθομενοι Ιουδαιοι και λαβοντες μεθ' εαυτων κακους τινας ανθρωπους εκ των χυδαιων και οχλαγωγησαντες, εθορυβουν την πολιν και εφορμησαντες εις την οικιαν του Ιασονος, εζητουν αυτους δια να φερωσιν εις τον δημον?
6 Comme ils ne les trouvèrent pas, ils entraînèrent de force Jason et quelques frères jusque devant les magistrats de la ville. Ils criaient: "Ceux qui mettent le désordre par toute la terre sont arrivés ici,	6 μη ευροντες δε αυτους, εσυραν τον Ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας, βοωντες οτι οι αναστατωσαντες την οικουμενην, ουτοι ηλθον και εδω,
7 et Jason les a accueillis. Tous ces gens-là attaquent les décrets de l’empereur, ils prétendent qu’il y a un autre roi qui est Jésus!”	7 τους οποιους υπεδεχθη ο Ιασων? και παντες ουτοι πραττουσιν εναντιον των προσταγματων του Καισαρος, λεγοντες οτι ειναι βασιλευς αλλος, ο Ιησους.
8 Ils créèrent la confusion dans la foule et chez les magistrats qui les entendaient;	8 Εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα,
9 ceux-ci exigèrent une caution de Jason et des autres avant de les renvoyer.	9 και λαβοντες εγγυησιν παρα του Ιασονος και των λοιπων, απελυσαν αυτους.
10 Cette nuit même les frères mirent Paul et Silas sur le chemin de Bérée. Arrivés là, ils allèrent à la synagogue des Juifs.	10 Οι δε αδελφοι ευθυς δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε Παυλον και τον Σιλαν εις Βεροιαν, οιτινες ελθοντες υπηγον εις την συναγωγην των Ιουδαιων.
11 Ceux-ci avaient l’âme plus noble que ceux de Thessalonique. Ils accueillirent la Parole avec beaucoup de bonne volonté, et chaque jour ils vérifiaient dans les Écritures si les choses étaient bien ainsi.	11 Ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι παρα τους εν Θεσσαλονικη, καθοτι εδεχθησαν τον λογον μετα πασης προθυμιας, εξεταζοντες καθ' ημεραν τας γραφας αν ουτως εχωσι ταυτα.
12 Un bon nombre d’entre eux arriva à la foi, ainsi que des Grecs: des femmes de personnages importants et un petit groupe d’hommes.	12 Πολλοι μεν λοιπον εξ αυτων επιστευσαν, και εκ των επισημων Ελληνιδων γυναικων και εκ των ανδρων ουκ ολιγοι.
13 Mais voici que les Juifs de Thessalonique apprennent la nouvelle: Paul annonce à Bérée la parole de Dieu! Ils accourent et commencent à faire du tapage et à ameuter la foule.	13 Ως δε εμα0ον οι απο της Θεσσαλονικης Ιουδαιοι οτι και εν τη Βεροια εκηρυχθη υπο του Παυλου ο λογος του Θεου, ηλθον και εκει και εταραττον τους οχλους.
14 Immédiatement les frères font partir Paul jusqu’à la mer par la route, tandis que Silas et Timothée restent sur place.	14 Και ευθυς τοτε οι αδελφοι εξαπεστειλαν τον Παυλον να υπαγη εως εις την θαλασσαν? ο Σιλας δε και ο Τιμοθεος εμειναν εκει.
15 Ceux qui escortent Paul le conduisent à Athènes, puis ils reviennent avec un message pour Silas et Timothée de venir le rejoindre au plus vite.	15 Οι δε συνοδευοντες τον Παυλον εφεραν αυτον εως Αθηνων, και αφου ελαβον παραγγελιαν προς τον Σιλαν και Τιμοθεον να ελθωσι προς αυτον οσον ταχιστα, ανεχωρησαν.
16 Paul les attendait à Athènes et son esprit ne tenait pas en place en voyant cette ville pleine d’idoles.	16 Ενω δε περιεμενεν αυτους ο Παυλος εν ταις Αθηναις, το πνευμα αυτου παρωξυνετο εν αυτω, επειδη εβλεπε την πολιν γεμουσαν ειδωλων.
17 Il commença à converser dans la synagogue avec des Juifs et des adorateurs de Dieu; il conversait aussi tous les jours sur la place avec ceux qui se présentaient.	17 Διελεγετο λοιπον εν τη συναγωγη μετα των Ιουδαιων και μετα των θεοσεβων και εν τη αγορα καθ' εκαστην ημεραν μετα των τυχοντων.
18 Quelques philosophes épicuriens et stoïciens acceptaient le dialogue, d’autres disaient: "Que cherche ce grand parleur?”, ou encore: "Ce doit être un prédicateur de divinités étrangères.” Tout cela parce que Paul parlait de Jésus et de la Résurrection.	18 Τινες δε των Επικουριων και των Στωικων φιλοσοφων συνηρχοντο εις λογους μετ' αυτου, και οι μεν ελεγον? Τι θελει ταχα ο σπερμολογος ουτος να ειπη; οι δε? Ξενων θεων κηρυξ φαινεται οτι ειναι? διοτι εκηρυττε προς αυτους τον Ιησουν και την αναστασιν.
19 Alors ils le conduisent avec eux à l’Aréopage et lui posent la question: "Pouvons-nous connaître cette doctrine nouvelle que tu prêches?	19 Και πιασαντες αυτον εφεραν εις τον Αρειον Παγον, λεγοντες? Δυναμεθα να μαθωμεν τις αυτη η νεα διδαχη, ητις κηρυττεται υπο σου;
20 Tu nous lances aux oreilles des choses bien étranges et nous aimerions savoir à quoi rime tout cela.”	20 διοτι φερεις εις τας ακοας ημων παραδοξα τινα? θελομεν λοιπον να μαθωμεν τι σημαινουσι ταυτα.
21 Il faut dire que les Athéniens et les étrangers qui sont là de passage n’ont pas de plus grand plaisir que de dire ou d’entendre la dernière nouveauté.	21 Παντες δε οι Αθηναιοι και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν αλλο ηυκαιρουν παρα εις το να λεγωσι και να ακουωσι τι νεωτερον.
22 Paul prend donc la parole au milieu de l’Aréopage et commence à leur dire: "Athéniens, j’admire jusqu’où va votre sens religieux.	22 Σταθεις δε ο Παυλος εν μεσω του Αρειου Παγου, ειπεν? Ανδρες Αθηναιοι, κατα παντα σας βλεπω εις ακρον θεολατρας.
23 Je me promenais, je regardais vos monuments sacrés, et je découvre un autel avec cette inscription: ‘Au Dieu inconnu’. Or je viens précisément vous annoncer ce que vous vénérez sans le connaître.	23 Διοτι ενω διηρχομην και ανεθεωρουν τα σεβασματα σας, ευρον και βωμον, εις τον οποιον ειναι επιγεγραμμενον, Αγνωστω Θεω. Εκεινον λοιπον, τον οποιον αγνοουντες λατρευετε, τουτον εγω κηρυττω προς εσας.
24 “Le Dieu qui a fait l’univers avec tout ce qui s’y trouve ne réside pas dans des temples de notre fabrication, puisqu’il est Seigneur du ciel et de la terre.	24 Ο Θεος, οστις εκαμε τον κοσμον και παντα τα εν αυτω, ουτος Κυριος ων του ουρανου και της γης, δεν κατοικει εν χειροποιητοις ναοις,
25 Il n’a que faire de mains humaines pour le servir: de quoi a-t-il besoin, lui qui donne à tous la vie, le souffle, et tout le reste?	25 ουδε λατρευεται υπο χειρων ανθρωπων ως εχων χρειαν τινος, επειδη αυτος διδει εις παντας ζωην και πνοην και τα παντα?
26 “Il avait tiré d’un même sang toute le genre humain; il a voulu qu’il occupe toute la face de la terre, puis il a fixé pour chaque peuple un territoire déterminé et un temps de l’histoire.	26 και εκαμεν εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων, δια να κατοικωσιν εφ' ολου του προσωπου της γης, και διωρισε τους προδιατεταγμενους καιρους και τα οροθεσια της κατοικιας αυτων,
27 Il leur fallait chercher l’être divin: peut-être trouveraient-ils à force de tâtonnements. “Car de fait il n’est pas loin de nous,	27 δια να ζητωσι τον Κυριον, ισως δυνηθωσι να ψηλαφησωσιν αυτον και να ευρωσιν, αν και δεν ειναι μακραν απο ενος εκαστου ημων.
28 c’est en lui que nous avons la vie, le mouvement et l’être, comme l’ont dit quelques-uns de vos poètes: Nous sommes aussi de sa race.	28 Διοτι εν αυτω ζωμεν και κινουμεθα και υπαρχομεν, καθως και τινες των ποιητων σας ειπον? Διοτι και γενος ειμεθα τουτου.
29 Mais si nous sommes, nous, de la race de Dieu, n’allons pas croire que l’être divin ressemble aux créations de l’art et de la fantaisie humaine, qu’elles soient de pierre ou d’or ou d’argent.	29 Γενος λοιπον οντες του Θεου, δεν πρεπει να νομιζωμεν τον Θεον οτι ειναι ομοιος με χρυσον η αργυρον η λιθον, κεχαραγμενα δια τεχνης και επινοιας ανθρωπου.
30 “Justement, Dieu veut maintenant dépasser les temps de l’ignorance et il demande que tous les hommes en tous lieux se reprennent totalement.	30 Τους καιρους λοιπον της αγνοιας παραβλεψας ο Θεος, τωρα παραγγελλει εις παντας τους ανθρωπους πανταχου να μετανοωσι,
31 Il a fixé une date où il jugera selon la justice toute la terre habitée; pour cela il aura recours à un homme choisi par lui, que tous reconnaîtront de façon sûre, car il l’a ressuscité des morts.”	31 διοτι προσδιωρισεν ημεραν εν η μελλει να κρινη την οικουμενην εν δικαιοσυνη, δια ανδρος τον οποιον διωρισε, και εδωκεν εις παντας βεβαιωσιν περι τουτου, αναστησας αυτον εκ νεκρων.
32 En entendant parler de résurrection des morts, un certain nombre commencèrent à se moquer de lui. Les autres lui dirent: "Pour cela nous t’écouterons une autre fois.”	32 Ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων, οι μεν εχλευαζον, οι δε ειπον? Περι τουτου θελομεν σε ακουσει παλιν.
33 C’est ainsi que Paul quitta l’endroit.	33 Και ουτως ο Παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων.
34 Quelques hommes s’attachèrent à lui et crurent: parmi eux, Denys, qui était de l’Aréopage, ainsi qu’une femme du nom de Damaris, et quelques autres.	34 Τινες δε ανδρες προσεκολληθησαν εις αυτον και επιστευσαν, μεταξυ των οποιων ητο και Διονυσιος ο Αρεοπαγιτης και γυνη τις ονοματι Δαμαρις και αλλοι μετ' αυτων.