Livre de Michée 4

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Après de nombreux jours, la montagne de la Maison de Yahvé sera placée plus haut que les montagnes et s’élèvera au-dessus des collines. Alors les peuples se presseront vers elle.	1 και εσται επ' εσχατων των ημερων εμφανες το ορος του κυριου ετοιμον επι τας κορυφας των ορεων και μετεωρισθησεται υπερανω των βουνων και σπευσουσιν προς αυτο λαοι
2 Les nations viendront nombreuses et diront: “Venez, montons à la montagne de Yahvé, au Temple du Dieu de Jacob; il nous enseignera ses voies et nous suivrons ses sentiers, car l’enseignement sortira de Sion, et de Jérusalem, la Parole de Yahvé.	2 και πορευσονται εθνη πολλα και ερουσιν δευτε αναβωμεν εις το ορος κυριου και εις τον οικον του θεου ιακωβ και δειξουσιν ημιν την οδον αυτου και πορευσομεθα εν ταις τριβοις αυτου οτι εκ σιων εξελευσεται νομος και λογος κυριου εξ ιερουσαλημ
3 Il gouvernera des peuples nombreux et jugera des nations puissantes; de leurs épées ils feront des socs de charrue, et de leurs lances des faucilles; on ne lèvera plus l’épée nation contre nation, on n’apprendra plus à faire la guerre.	3 και κρινει ανα μεσον λαων πολλων και εξελεγξει εθνη ισχυρα εως εις γην μακραν και κατακοψουσιν τας ρομφαιας αυτων εις αροτρα και τα δορατα αυτων εις δρεπανα και ουκετι μη ανταρη εθνος επ' εθνος ρομφαιαν και ουκετι μη μαθωσιν πολεμειν
4 Ils pourront s’asseoir chacun sous sa vigne ou sous son figuier sans que personne ne les tourmente. La bouche de Yahvé Sabaot a parlé.”	4 και αναπαυσεται εκαστος υποκατω αμπελου αυτου και εκαστος υποκατω συκης αυτου και ουκ εσται ο εκφοβων διοτι το στομα κυριου παντοκρατορος ελαλησεν ταυτα
5 Oui, tous les peuples marchent, chacun au nom de son dieu, mais nous, nous marchons au nom de Yahvé notre Dieu, pour toujours et à jamais.	5 οτι παντες οι λαοι πορευσονται εκαστος την οδον αυτου ημεις δε πορευσομεθα εν ονοματι κυριου θεου ημων εις τον αιωνα και επεκεινα
6 En ce jour-là, parole de Yahvé, je réunirai les brebis qui boitent, je rassemblerai les égarées et celles que j’ai maltraitées.	6 εν τη ημερα εκεινη λεγει κυριος συναξω την συντετριμμενην και την εξωσμενην εισδεξομαι και ους απωσαμην
7 De celles qui boitent je ferai un reste, et des égarées, une nation puissante. Je vais régner sur elles à la montagne de Sion, dès à présent et pour toujours.	7 και θησομαι την συντετριμμενην εις υπολειμμα και την απωσμενην εις εθνος ισχυρον και βασιλευσει κυριος επ' αυτους εν ορει σιων απο του νυν και εως εις τον αιωνα
8 Et toi, tour du troupeau, Ophel de la fille de Sion, tu retrouveras ta majesté d’autrefois; le pouvoir reviendra à Jérusalem.	8 και συ πυργος ποιμνιου αυχμωδης θυγατερ σιων επι σε ηξει και εισελευσεται η αρχη η πρωτη βασιλεια εκ βαβυλωνος τη θυγατρι ιερουσαλημ
9 Pourquoi maintenant pousses-tu des cris? N’y a-t-il plus de roi chez toi, tes conseillers ont-ils disparu? Te voilà soudain saisie de douleurs comme la femme qui enfante!	9 και νυν ινα τι εγνως κακα μη βασιλευς ουκ ην σοι η η βουλη σου απωλετο οτι κατεκρατησαν σου ωδινες ως τικτουσης
10 Eh bien, tords-toi de douleur et crie, fille de Sion, comme la femme qui enfante, car maintenant tu vas sortir de la ville et demeurer au milieu des champs. Tu iras jusqu’à Babylone et c’est là que tu seras délivrée, c’est là que Yahvé te rachètera de la main de tes ennemis.	10 ωδινε και ανδριζου και εγγιζε θυγατερ σιων ως τικτουσα διοτι νυν εξελευση εκ πολεως και κατασκηνωσεις εν πεδιω και ηξεις εως βαβυλωνος εκειθεν ρυσεται σε και εκειθεν λυτρωσεται σε κυριος ο θεος σου εκ χειρος εχθρων σου
11 Voici que des nations nombreuses se sont rassemblées contre toi: “Saccageons-la, disent-ils, que nos yeux se réjouissent de sa ruine!”	11 και νυν επισυνηχθη επι σε εθνη πολλα οι λεγοντες επιχαρουμεθα και εποψονται επι σιων οι οφθαλμοι ημων
12 Mais elles ne connaissent pas les plans de Yahvé, elles n’ont pas compris son projet; il les a rassemblées comme les gerbes sur l’aire à battre le grain.	12 αυτοι δε ουκ εγνωσαν τον λογισμον κυριου και ου συνηκαν την βουλην αυτου οτι συνηγαγεν αυτους ως δραγματα αλωνος
13 Alors debout, foule le grain, fille de Sion! Voici que je te fais des cornes de fer et des sabots de bronze, tu piétineras des peuples nombreux et tu consacreras à Yahvé leurs dépouilles; leurs richesses iront au Seigneur de toute la terre.	13 αναστηθι και αλοα αυτους θυγατερ σιων οτι τα κερατα σου θησομαι σιδηρα και τας οπλας σου θησομαι χαλκας και κατατηξεις εν αυτοις εθνη και λεπτυνεις λαους πολλους και αναθησεις τω κυριω το πληθος αυτων και την ισχυν αυτων τω κυριω πασης της γης
14 Maintenant courage, forteresse! Ils ont dressé un retranchement contre nous, ils frappent à coups de baguette la joue du gouverneur d’Israël.	14 νυν εμφραχθησεται θυγατηρ εφραιμ εν φραγμω συνοχην εταξεν εφ' ημας εν ραβδω παταξουσιν επι σιαγονα τας φυλας του ισραηλ