Livre des Nombres 24

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Balaam vit que Dieu se plaisait à bénir Israël, aussi n’alla-t-il pas comme les autres fois à la recherche de signes, mais il tourna son visage vers le désert.	1 και ιδων βαλααμ οτι καλον εστιν εναντι κυριου ευλογειν τον ισραηλ ουκ επορευθη κατα το ειωθος εις συναντησιν τοις οιωνοις και απεστρεψεν το προσωπον αυτου εις την ερημον
2 Quand Balaam leva les yeux, il vit Israël groupé par tribus, et l’esprit de Dieu s’empara de lui.	2 και εξαρας βαλααμ τους οφθαλμους αυτου καθορα τον ισραηλ εστρατοπεδευκοτα κατα φυλας και εγενετο πνευμα θεου εν αυτω
3 Alors il proclama son poème: “Parole de Balaam, fils de Béor, parole de l’homme qui perce le mystère,	3 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν φησιν βαλααμ υιος βεωρ φησιν ο ανθρωπος ο αληθινως ορων
4 oracle de celui qui entend les paroles de Dieu, qui voit ce que le Dieu de la Steppe fait voir, qui se prosterne, et Dieu lui ouvre les yeux.	4 φησιν ακουων λογια θεου οστις ορασιν θεου ειδεν εν υπνω αποκεκαλυμμενοι οι οφθαλμοι αυτου
5 Que tes tentes sont belles, Jacob, tes demeures, Ô Israël!	5 ως καλοι σου οι οικοι ιακωβ αι σκηναι σου ισραηλ
6 Elles s’étirent comme des vallées, comme des jardins sur le bord d’un fleuve, comme des aloès que Yahvé a plantés, comme des cèdres au bord des eaux!	6 ωσει ναπαι σκιαζουσαι και ωσει παραδεισοι επι ποταμων και ωσει σκηναι ας επηξεν κυριος ωσει κεδροι παρ' υδατα
7 L’eau déborde de ses deux seaux, sa semence est bien irriguée; son roi est plus puissant qu’Agag, et son règne grandit encore!	7 εξελευσεται ανθρωπος εκ του σπερματος αυτου και κυριευσει εθνων πολλων και υψωθησεται η γωγ βασιλεια αυτου και αυξηθησεται η βασιλεια αυτου
8 Dieu le fait sortir d’Égypte, et lui donne les cornes du buffle! Il dévore les nations ennemies, il leur brise les os, il les perce de ses flèches.	8 θεος ωδηγησεν αυτον εξ αιγυπτου ως δοξα μονοκερωτος αυτω εδεται εθνη εχθρων αυτου και τα παχη αυτων εκμυελιει και ταις βολισιν αυτου κατατοξευσει εχθρον
9 Il s’accroupit, se couche comme un lion, comme une lionne: qui le fera lever? Bénis soient ceux qui te bénissent, maudits soient ceux qui te maudissent.”	9 κατακλιθεις ανεπαυσατο ως λεων και ως σκυμνος τις αναστησει αυτον οι ευλογουντες σε ευλογηνται και οι καταρωμενοι σε κεκατηρανται
10 Balak s’emporta contre Balaam; il frappa des mains, puis il lui dit: “Je t’avais fait venir pour maudire mes ennemis, et toi, par trois fois tu les as bénis!	10 και εθυμωθη βαλακ επι βαλααμ και συνεκροτησεν ταις χερσιν αυτου και ειπεν βαλακ προς βαλααμ καταρασθαι τον εχθρον μου κεκληκα σε και ιδου ευλογων ευλογησας τριτον τουτο
11 Maintenant file chez toi. J’avais promis de te combler d’honneurs, mais Yahvé t’en a privé!”	11 νυν ουν φευγε εις τον τοπον σου ειπα τιμησω σε και νυν εστερησεν σε κυριος της δοξης
12 Balaam répondit à Balak: “J’avais dit quelque chose aux hommes que tu m’as envoyés; je leur avais dit:	12 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ ουχι και τοις αγγελοις σου ους απεστειλας προς με ελαλησα λεγων
13 ‘Même si Balak me donnait plein sa maison d’argent et d’or, je ne désobéirais pas à l’ordre de Yahvé. Bien ou mal, je ne ferai rien de moi-même, mais je dirai ce que Yahvé dira.’	13 εαν μοι δω βαλακ πληρη τον οικον αυτου αργυριου και χρυσιου ου δυνησομαι παραβηναι το ρημα κυριου ποιησαι αυτο πονηρον η καλον παρ' εμαυτου οσα εαν ειπη ο θεος ταυτα ερω
14 Maintenant je m’en retourne dans mon pays! Mais laisse-moi te dire ce que ce peuple fera à ton peuple dans les jours qui viennent.”	14 και νυν ιδου αποτρεχω εις τον τοπον μου δευρο συμβουλευσω σοι τι ποιησει ο λαος ουτος τον λαον σου επ' εσχατου των ημερων
15 Alors il proclama son poème: “Parole de Balaam, fils de Béor, parole de l’homme qui perce le mystère,	15 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν φησιν βαλααμ υιος βεωρ φησιν ο ανθρωπος ο αληθινως ορων
16 oracle de celui qui entend les paroles de Dieu et qui possède la science du Très-Haut, qui voit ce que le Dieu de la Steppe fait voir, qui se prosterne, et Dieu lui ouvre les yeux.	16 ακουων λογια θεου επισταμενος επιστημην παρα υψιστου και ορασιν θεου ιδων εν υπνω αποκεκαλυμμενοι οι οφθαλμοι αυτου
17 Je le vois, mais non pour maintenant, je le contemple, mais non de près: un astre se lève de Jacob, un sceptre se dresse en Israël. Il frappe les deux tempes de Moab, et le crâne de tous les fils de Seth.	17 δειξω αυτω και ουχι νυν μακαριζω και ουκ εγγιζει ανατελει αστρον εξ ιακωβ και αναστησεται ανθρωπος εξ ισραηλ και θραυσει τους αρχηγους μωαβ και προνομευσει παντας υιους σηθ
18 Édom devient sa conquête, il enlève Séïr à ses ennemis, Israël fait de grandes choses,	18 και εσται εδωμ κληρονομια και εσται κληρονομια ησαυ ο εχθρος αυτου και ισραηλ εποιησεν εν ισχυι
19 Jacob impose sa force et fait périr les survivants d’Ar.”	19 και εξεγερθησεται εξ ιακωβ και απολει σωζομενον εκ πολεως
20 Balaam vit Amalec et il dit son poème: “Amalec, la première des nations, ta postérité disparaîtra!”	20 και ιδων τον αμαληκ και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν αρχη εθνων αμαληκ και το σπερμα αυτων απολειται
21 Voyant les Kénites, il dit son poème: “Solide est ta demeure, ton nid est établi sur un roc!	21 και ιδων τον καιναιον και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν ισχυρα η κατοικια σου και εαν θης εν πετρα την νοσσιαν σου
22 Le feu pourtant dévorera Kayin, et l’Assyrien à la fin l’emmènera captif.”	22 και εαν γενηται τω βεωρ νεοσσια πανουργιας ασσυριοι σε αιχμαλωτευσουσιν
23 Il proclama encore ce poème: “Hélas! qui sera là quand Dieu le décidera?	23 και ιδων τον ωγ και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν ω ω τις ζησεται οταν θη ταυτα ο θεος
24 Voici des navires du côté des Kittim, ils soumettent l’Assyrien, ils soumettent l’Hébreu, mais eux aussi courent à la ruine.”	24 και εξελευσεται εκ χειρος κιτιαιων και κακωσουσιν ασσουρ και κακωσουσιν εβραιους και αυτοι ομοθυμαδον απολουνται
25 Balaam se mit en route pour rentrer chez lui, et Balak aussi s’en alla par son chemin.	25 και αναστας βαλααμ απηλθεν αποστραφεις εις τον τοπον αυτου και βαλακ απηλθεν προς εαυτον