Livre des Nombres 17

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Yahvé dit à Moïse:	1 και ειπεν κυριος προς μωυσην
2 “Voici ce que tu diras à Éléazar, fils d’Aaron le prêtre: Retire les encensoirs d’entre les flammes et jettes-en le feu au loin, car ils sont consacrés.	2 και προς ελεαζαρ τον υιον ααρων τον ιερεα ανελεσθε τα πυρεια τα χαλκα εκ μεσου των κατακεκαυμενων και το πυρ το αλλοτριον τουτο σπειρον εκει οτι ηγιασαν
3 Les encensoirs de ces hommes qui ont péché et qui en sont morts, te serviront pour faire les plaques du revêtement de l’autel. Ces encensoirs sont saints, puisqu’ils ont été en contact avec Yahvé. Ils seront un signe pour les Israélites.”	3 τα πυρεια των αμαρτωλων τουτων εν ταις ψυχαις αυτων και ποιησον αυτα λεπιδας ελατας περιθεμα τω θυσιαστηριω οτι προσηνεχθησαν εναντι κυριου και ηγιασθησαν και εγενοντο εις σημειον τοις υιοις ισραηλ
4 Éléazar, le prêtre, prit donc les encensoirs de cuivre qui appartenaient à ceux qui avaient été brûlés, et on en fit des plaques pour le revêtement de l’autel.	4 και ελαβεν ελεαζαρ υιος ααρων του ιερεως τα πυρεια τα χαλκα οσα προσηνεγκαν οι κατακεκαυμενοι και προσεθηκαν αυτα περιθεμα τω θυσιαστηριω
5 Elles sont là pour rappeler aux Israélites que personne qui soit étranger à la race d’Aaron, ne peut s’approcher pour faire fumer l’encens devant Yahvé. Sinon, il aura le sort de Coré et de sa bande que Yahvé avait avertis par la voix de Moïse.	5 μνημοσυνον τοις υιοις ισραηλ οπως αν μη προσελθη μηθεις αλλογενης ος ουκ εστιν εκ του σπερματος ααρων επιθειναι θυμιαμα εναντι κυριου και ουκ εσται ωσπερ κορε και η επισυστασις αυτου καθα ελαλησεν κυριος εν χειρι μωυση
6 Le lendemain, toute la communauté des Israélites murmura contre Moïse et Aaron: “C’est vous, dirent-ils, qui avez fait mourir le peuple de Yahvé!”	6 και εγογγυσαν οι υιοι ισραηλ τη επαυριον επι μωυσην και ααρων λεγοντες υμεις απεκταγκατε τον λαον κυριου
7 Tandis que la communauté s’attroupait contre Moïse et Aaron, ils se tournèrent vers la Tente du Rendez-Vous: la nuée l’avait couverte et la Gloire de Yahvé apparut.	7 και εγενετο εν τω επισυστρεφεσθαι την συναγωγην επι μωυσην και ααρων και ωρμησαν επι την σκηνην του μαρτυριου και τηνδε εκαλυψεν αυτην η νεφελη και ωφθη η δοξα κυριου
8 Alors Moïse et Aaron s’approchèrent de la Tente	8 και εισηλθεν μωυσης και ααρων κατα προσωπον της σκηνης του μαρτυριου
9 et Yahvé dit à Moïse:	9 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
10 “Retirez-vous du milieu de cette communauté, et je vais l’exterminer sur-le-champ!” Ils tombèrent la face contre terre.	10 εκχωρησατε εκ μεσου της συναγωγης ταυτης και εξαναλωσω αυτους εις απαξ και επεσον επι προσωπον αυτων
11 Moïse dit alors à Aaron: “Prends ton encensoir, mets dedans du feu de l’autel, dispose l’encens par-dessus et cours vers la communauté avec ton encensoir. Tu feras l’expiation pour eux, car la colère de Yahvé s’est déchaînée et le châtiment commence.”	11 και ειπεν μωυσης προς ααρων λαβε το πυρειον και επιθες επ' αυτο πυρ απο του θυσιαστηριου και επιβαλε επ' αυτο θυμιαμα και απενεγκε το ταχος εις την παρεμβολην και εξιλασαι περι αυτων εξηλθεν γαρ οργη απο προσωπου κυριου ηρκται θραυειν τον λαον
12 Aaron fit comme Moïse avait dit, et il courut vers la communauté. Déjà le fléau frappait le peuple. Aaron disposa l’encens et fit l’expiation sur le peuple;	12 και ελαβεν ααρων καθαπερ ελαλησεν αυτω μωυσης και εδραμεν εις την συναγωγην και ηδη ενηρκτο η θραυσις εν τω λαω και επεβαλεν το θυμιαμα και εξιλασατο περι του λαου
13 il se tint debout entre les morts et les vivants, et le fléau s’arrêta.	13 και εστη ανα μεσον των τεθνηκοτων και των ζωντων και εκοπασεν η θραυσις
14 Ceux qui moururent frappés par le châtiment étaient au nombre de 14 700, sans compter ceux qui étaient morts à cause de Coré.	14 και εγενοντο οι τεθνηκοτες εν τη θραυσει τεσσαρες και δεκα χιλιαδες και επτακοσιοι χωρις των τεθνηκοτων ενεκεν κορε
15 Lorsque Aaron revint vers Moïse, à l’entrée de la Tente du Rendez-Vous, le fléau avait cessé.	15 και επεστρεψεν ααρων προς μωυσην επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και εκοπασεν η θραυσις
16 Yahvé dit à Moïse:	16 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
17 “Dis aux Israélites de t’apporter une baguette par tribu, une baguette de la part de chacun des chefs de tribu. Cela fera donc douze baguettes et tu écriras le nom de chacun sur sa baguette.	17 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και λαβε παρ' αυτων ραβδον ραβδον κατ' οικους πατριων παρα παντων των αρχοντων αυτων κατ' οικους πατριων αυτων δωδεκα ραβδους και εκαστου το ονομα αυτου επιγραψον επι της ραβδου αυτου
18 Sur la baguette de Lévi, tu écriras le nom d’Aaron, car il n’y aura qu’une baguette par tribu.	18 και το ονομα ααρων επιγραψον επι της ραβδου λευι εστιν γαρ ραβδος μια κατα φυλην οικου πατριων αυτων δωσουσιν
19 Tu les déposeras dans la Tente devant le Témoignage, là où je vous donne rendez-vous,	19 και θησεις αυτας εν τη σκηνη του μαρτυριου κατεναντι του μαρτυριου εν οις γνωσθησομαι σοι εκει
20 et celui dont la baguette fleurira, c’est lui que j’ai choisi. Ainsi j’en finirai avec toutes ces plaintes des Israélites contre moi - je parle de leurs plaintes contre vous.”	20 και εσται ο ανθρωπος ον εαν εκλεξωμαι αυτον η ραβδος αυτου εκβλαστησει και περιελω απ' εμου τον γογγυσμον των υιων ισραηλ α αυτοι γογγυζουσιν εφ' υμιν
21 Moïse transmit ces paroles aux Israélites et chacun des chefs lui donna une baguette. Chaque tribu avait sa baguette, que portait son chef, soit douze baguettes. La baguette d’Aaron était avec les autres.	21 και ελαλησεν μωυσης τοις υιοις ισραηλ και εδωκαν αυτω παντες οι αρχοντες αυτων ραβδον τω αρχοντι τω ενι ραβδον κατα αρχοντα κατ' οικους πατριων αυτων δωδεκα ραβδους και η ραβδος ααρων ανα μεσον των ραβδων αυτων
22 Moïse déposa ces baguettes devant Yahvé dans la Tente du Témoignage.	22 και απεθηκεν μωυσης τας ραβδους εναντι κυριου εν τη σκηνη του μαρτυριου
23 Le lendemain, lorsque Moïse entra dans la Tente du Témoignage, la baguette de la tribu de Lévi apportée par Aaron avait fleuri: des boutons étaient apparus, des fleurs étaient écloses et les amandes avaient mûri.	23 και εγενετο τη επαυριον και εισηλθεν μωυσης και ααρων εις την σκηνην του μαρτυριου και ιδου εβλαστησεν η ραβδος ααρων εις οικον λευι και εξηνεγκεν βλαστον και εξηνθησεν ανθη και εβλαστησεν καρυα
24 Moïse retira donc toutes les baguettes de devant Yahvé et les apporta aux Israélites. Ils les virent et chacun reprit sa baguette.	24 και εξηνεγκεν μωυσης πασας τας ραβδους απο προσωπου κυριου προς παντας υιους ισραηλ και ειδον και ελαβον εκαστος την ραβδον αυτου
25 Yahvé dit alors à Moïse: “Remets la baguette d’Aaron devant le Témoignage; elle y restera et ce sera un avertissement pour les rebelles. Ainsi tu éloigneras de moi leurs murmures et ils ne mourront pas.”	25 και ειπεν κυριος προς μωυσην αποθες την ραβδον ααρων ενωπιον των μαρτυριων εις διατηρησιν σημειον τοις υιοις των ανηκοων και παυσασθω ο γογγυσμος αυτων απ' εμου και ου μη αποθανωσιν
26 Moïse fit comme Yahvé le lui avait ordonné.	26 και εποιησεν μωυσης και ααρων καθα συνεταξεν κυριος τω μωυση ουτως εποιησαν
27 Les Israélites dirent à Moïse: “Nous mourons, nous sommes perdus! Nous allons tous mourir!	27 και ειπαν οι υιοι ισραηλ προς μωυσην λεγοντες ιδου εξανηλωμεθα απολωλαμεν παρανηλωμεθα
28 En effet, quiconque s’approche de la Demeure de Yahvé en meurt. Allons-nous tous mourir ainsi?”	28 πας ο απτομενος της σκηνης κυριου αποθνησκει εως εις τελος αποθανωμεν