Livre de Jérémie 6

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Fuyez, fils de Benjamin, sortez de Jérusalem. Sonnez du cor à Tékoa, dressez un signal sur Beth-Ha-Kérem, car un malheur vient du Nord, une véritable catastrophe.	1 Υιοι Βενιαμιν, φυγετε μετα σπουδης εκ μεσου της Ιερουσαλημ και ηχησατε σαλπιγγα εν Θεκουε και υψωσατε σημειον εκ πυρος εν Βαιθ-ακκερεμ? διοτι κακον προκυπτει απο βορρα και συντριμμος μεγας.
2 N’étais-tu pas, fille de Sion, une prairie délicieuse?	2 Παρωμοιασα την θυγατερα της Σιων με χαριεσσαν και τρυφεραν γυναικα.
3 Des bergers y arrivent avec leurs troupeaux, ils piquent leurs tentes tout autour, et chacun y fait paître son troupeau.	3 Οι ποιμενες και τα ποιμνια αυτων θελουσιν ελθει εις αυτην? θελουσι στησει σκηνας κυκλω εναντιον αυτης? θελουσι ποιμαινει εκαστος εν τω τοπω αυτου.
4 Engagez contre elle une guerre sainte, debout, il fait jour, montons à l’assaut! Malheur à nous! Déjà le jour baisse et les ombres du soir s’allongent.	4 Ετοιμασατε πολεμον κατ' αυτης? σηκωθητε και ας αναβωμεν εν μεσημβρια. Ουαι εις ημας, διοτι κλινει η ημερα, διοτι εκτεινονται αι σκιαι της εσπερας.
5 Alors faisons l’assaut de nuit, car il nous faut détruire ses forts.	5 Σηκωθητε και ας αναβωμεν δια νυκτος και ας καταστρεψωμεν τα παλατια αυτης.
6 Voici ce que dit Yahvé Sabaot: Abattez les arbres, dressez contre Jérusalem des palissades, car cette ville doit rendre des comptes, tout en elle est oppression.	6 Διοτι ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων? Κατακοψατε δενδρα και υψωσατε περιχαρακωματα εναντιον της Ιερουσαλημ. Αυτη ειναι η πολις, εφ' ην πρεπει να γεινη επισκεψις? ειναι ολη καταδυναστεια εν μεσω αυτης.
7 Comme la source fait jaillir son eau, d’elle sort sa méchanceté. On n’y entend parler que d’abus, de violence et je n’y vois jamais que plaies et coups.	7 Καθως η πηγη αναβρυει τα υδατα αυτης, ουτως αυτη αναβρυει την κακιαν αυτης? βια και αρπαγη ακουονται εν αυτη? ενωπιον μου ακαταπαυστως ειναι πονος και πληγαι.
8 Reprends-toi, Jérusalem! Ou bien je me détacherai de toi, je ferai de toi un désert, une terre inhabitée.	8 Σωφρονισθητι, Ιερουσαλημ, μηποτε αποσυρθη η ψυχη μου απο σου? μηποτε σε καταστησω ερημον, γην ακατοικητον.
9 Voici ce que dit Yahvé Sabaot: On grappillera comme une vigne ce qui restera d’Israël, comme le vendangeur passe la main sur les pieds de sa vigne.	9 Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων? θελουσι σταφυλολογησει ολοτελως ως αμπελον τα υπολοιπα του Ισραηλ? επιστρεψον την χειρα σου ως ο τρυγητης εις τα καλαθια.
10 À qui puis-je parler? M’écoutera-t-on si j’insiste? Leurs oreilles ont besoin d’une circoncision: elles sont incapables d’attention. La parole de Yahvé est devenue pour eux un sujet de moqueries; ils n’en veulent pas.	10 Προς τινα θελω λαλησει και διαμαρτυρηθη, δια να ακουσωσιν; ιδου, το ωτιον αυτων ειναι απεριτμητον και δεν δυνανται να ακουσωσιν? ιδου, ο λογος του Κυριου ειναι προς αυτους ονειδος? δεν ηδυνονται εις αυτον.
11 Et moi je suis rempli de la colère de Yahvé, je n’en peux plus de la retenir! “Déverse-la sur les enfants dans la rue, ou sur le groupe des jeunes! Le mari et sa femme seront pris ensemble, et le plus âgé avec celui qui ne l’est pas.	11 Δια τουτο ειμαι πληρης απο θυμου του Κυριου? απεκαμον κρατων εμαυτον? θελω εκχεει αυτον επι τα νηπια εξωθεν και επι την συναξιν των νεων ομου? διοτι και ο ανηρ θελει πιασθη μετα της γυναικος και ο ηλικιωμενος μετα του πληρους ημερων.
12 Leurs maisons, leurs champs et leurs femmes passeront à d’autres, car je vais lever ma main contre les habitants du pays - parole de Yahvé.”	12 Και αι οικιαι αυτων θελουσι περασει εις αλλους, οι αγροι και αι γυναικες ομου, διοτι θελω εκτεινει την χειρα μου επι τους κατοικους της γης, λεγει Κυριος.
13 Tous sont des malhonnêtes, du plus petit jusqu’au plus grand; prophètes ou prêtres, tous mentent.	13 Διοτι απο μικρου αυτων εως μεγαλου αυτων πας τις εδοθη εις την πλεονεξιαν? και απο προφητου εως ιερεως πας τις πραττει ψευδος.
14 Ils ne font que couvrir la blessure de mon peuple et promettent la paix, alors qu’il n’y a pas de paix.	14 Και ιατρευσαν το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου επιπολαιως, λεγοντες, Ειρηνη, ειρηνη? και δεν υπαρχει ειρηνη.
15 Ils ne rougissent pas de commettre ces horreurs, car ils ne savent même plus rougir, ils ne savent plus ce que c’est que la honte! C’est pourquoi ils seront au nombre des victimes, ils tomberont le jour où je les visiterai - parole de Yahvé.”	15 Μηπως ησχυνθησαν, οτε επραξαν βδελυγμα; μαλιστα παντελως δεν ησχυνθησαν ουδε ηρυθριασαν? δια τουτο θελουσι πεσει μεταξυ των πιπτοντων? οταν επισκεφθω αυτους, θελουσιν απολεσθη, ειπε Κυριος.
16 Voici ce que dit Yahvé: “Revenez au point de départ et renseignez-vous sur les chemins d’autrefois: quel est le chemin du salut? Et puis suivez-le, et vous trouverez du repos pour vos âmes.” Mais voici qu’ils répondent: “Non, nous ne le prendrons pas!”	16 Ουτω λεγει Κυριος? Στητε επι τας οδους και ιδετε και ερωτησατε περι των αιωνιων τριβων, που ειναι η αγαθη οδος, και περιπατειτε εν αυτη, και θελετε ευρει αναπαυσιν εις τας ψυχας σας. Αλλ' αυτοι ειπον, δεν θελομεν περιπατησει εν αυτη.
17 J’ai placé à côté de vous des sentinelles: “Faites attention si la trompette sonne!” Mais ils ont répondu: “Non, nous n’y ferons pas attention!”	17 Και κατεστησα σκοπους εφ' υμας, λεγων, Ακουσατε τον ηχον της σαλπιγγος. Αλλ' ειπον, δεν θελομεν ακουσει.
18 C’est pourquoi nations, écoutez, que l’assemblée des peuples le sache,	18 Δια τουτο ακουσατε, εθνη, και συ, συναγωγη, γνωρισον τι ειναι μεταξυ αυτων.
19 et toi, terre, écoute: Je vais faire venir un malheur sur ce peuple, et ce sera le fruit de leur infidélité; car ils n’ont pas été attentifs à ma parole et ils ont rejeté ma loi.	19 Ακουε, γη? ιδου, εγω θελω φερει κακον επι τον λαον τουτον, τον καρπον των διαλογισμων αυτων, διοτι δεν επροσεξαν εις τους λογους μου και εις τον νομον μου, αλλ' απερριψαν αυτον.
20 Que m’importe l’encens importé de Chéba et le roseau parfumé importé d’un pays lointain? Vos holocaustes ne me plaisent pas, vos sacrifices ne me sont pas agréables.	20 Τι προς εμε ο φερομενος λιβανος απο Σεβα και το απο γης μακρας ευωδες κινναμωμον; τα ολοκαυτωματα σας δεν ειναι δεκτα ουδε αι θυσιαι σας ευαρεστοι εις εμε.
21 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé: Je vais mettre des pierres sur leur chemin, ils trébucheront et périront tous ensemble, le père avec son fils, l’homme et son compagnon.	21 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος? Ιδου, εγω θελω βαλει προσκομματα εμπροσθεν του λαου τουτου και οι πατερες και οι υιοι ομου θελουσι προσκοψει επ' αυτα, ο γειτων και ο φιλος αυτου θελουσιν απολεσθη.
22 Ainsi parle Yahvé: Un peuple arrive du nord, une grande nation se lève des extrémités de la terre.	22 Ουτω λεγει ο Κυριος? Ιδου, λαος ερχεται απο της γης του βορρα, και εθνος μεγα θελει εγερθη απο των ακρων της γης.
23 Ce sont des barbares sans pitié, qui savent manier l’arc et le javelot. On dirait le grondement de la mer: ils arrivent sur leurs chevaux comme un seul homme, prêts à combattre, fille de Sion.	23 Τοξον και λογχην θελουσι κρατει? ειναι σκληροι και ανιλεοι? φωνη αυτων εκει ως θαλασσα, και επιβαινουσιν επι ιππους, παρατεταγμενοι ως ανδρες εις πολεμον εναντιον σου, θυγατηρ της Σιων.
24 Quand nous avons appris la nouvelle, nos mains sont restées sans force, l’inquiétude nous a saisis, une douleur comme celle de la femme qui enfante.	24 Ηκουσαμεν την φημην αυτων? αι χειρες ημων παρελυθησαν? στενοχωρια κατελαβεν ημας, ωδινες ως τικτουσης.
25 Ne sortez pas dans les champs, ne vous aventurez pas sur les routes, car l’épée de l’ennemi est là: c’est la terreur de tous côtés.	25 Μη εξελθητε εις τον αγρον και εν οδω μη περιπατειτε? διοτι η ρομφαια του εχθρου ειναι τρομος πανταχοθεν.
26 Habille-toi d’un sac, fille de mon peuple, roule-toi dans la cendre et porte le deuil comme pour un fils unique, pousse des lamentations déchirantes, car d’un seul coup le dévastateur est là sur nous.	26 Θυγατηρ του λαου μου, περιζωσθητι σακκον και κυλισθητι εις στακτην? πενθος μονογενους καμε εις σεαυτην? θρηνησον πικρως? διοτι ο εξολοθρευτης θελει ελθει εξαιφνης εφ' ημας.
27 Je t’ai demandé de passer au creuset mon peuple, de connaître et d’éprouver leur conduite.	27 Σε εθεσα σκοπιαν, φρουριον μεταξυ του λαου μου, δια να γνωρισης και να εξερευνησης την οδον αυτων.
28 Ce sont tous des rebelles, ils ont la tête dure comme le bronze ou le fer; ils ne font tous que détruire.	28 Παντες ειναι ολως απειθεις, περιπατουσι κακολογουντες? ειναι χαλκος και σιδηρος? παντες ειναι διεφθαρμενοι.
29 Le soufflet a soufflé si fort que le plomb a disparu dans le feu; mais le fondeur a perdu ses efforts car les impuretés ne sont pas parties.	29 Το φυσητηριον εκαυθη? ο μολυβδος κατηναλωθη υπο του πυρος? ο χωνευτης διαλυει εις ματην? διοτι οι κακοι δεν εχωρισθησαν.
30 On les appellera “argent de balayures” car Yahvé les a mis aux ordures.	30 Αργυριον αποδεδοκιμασμενον θελουσιν ονομασει αυτους, διοτι ο Κυριος απεδοκιμασεν αυτους.