Livre des Proverbes 26

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 De la neige en été, de la pluie à la moisson: il est tout aussi déplacé de rendre honneur à un sot.	1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.
2 Comme un moineau s’échappe, comme l’hirondelle prend son vol, de même quand on a maudit sans raison: cela ne sera pas.	2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.
3 Le fouet pour le cheval, la bride pour l’âne, et le bâton pour le dos des imbéciles!	3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.
4 Ne réponds pas aux sottises d’un imbécile: tu deviendrais comme lui.	4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.
5 Réponds aux sottises d’un imbécile: autrement il se prendrait pour un sage.	5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.
6 Il se coupe le pied, il devra avaler la pilule, celui qui confie ses messages à un imbécile.	6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.
7 Des jambes de boiteux, mal assurées, telle est la parole sage dans la bouche d’un sot.	7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
8 Donner de l’importance à un sot, ce n’est pas mieux que d’attacher la pierre à la fronde.	8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.
9 Une branche d’épines dans la main d’un ivrogne, telle est la parole sage dans la bouche d’un sot.	9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
10 Un tireur à l’arc qui blesse les passants: ce sera pareil si tu emploies un imbécile.	10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.
11 Le chien revient à son vomissement, et l’insensé retourne à sa folie.	11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.
12 Vois-tu un homme qui se prend pour un sage? Il y a plus à espérer d’un sot que de lui.	12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
13 Le paresseux dit: “Il y a une bête féroce sur le chemin! Il y a un lion dans la rue!”	13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.
14 La porte tourne sur ses gonds, et le paresseux sur son lit.	14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.
15 Quand le paresseux tend la main vers le plat, il est trop fatigué pour la ramener à la bouche.	15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.
16 Le paresseux se croit plus sage que sept personnes qui répondent bien.	16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.
17 Se mêler des querelles d’autrui? Autant attraper par les oreilles un chien qui passe!	17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.
18 Un fou qui lance des braises ou des flèches meurtrières:	18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,
19 tel est celui qui ment à son prochain avant de lui dire: “C’était pour rire!”	19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;
20 Plus de bois: le feu s’éteint; plus de médisant: la querelle s’apaise.	20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.
21 Le charbon et le bois activent le feu, et l’homme querelleur enflamme les disputes.	21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.
22 Les paroles du médisant sont comme des friandises; elles glissent doucement jusqu’au fond des entrailles.	22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.
23 Une garniture d’argent sur un pot de terre: telles sont les bonnes paroles d’un mauvais cœur.	23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.
24 Celui qui a de la haine déguise son langage et cache en lui sa méchanceté.	24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.
25 S’il exprime de bons sentiments, ne t’y fie pas: sept méchancetés occupent son cœur.	25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.
26 Mais il a beau cacher sa haine sous des airs rusés, sa malice ressortira en public.	26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.
27 Qui creuse une fosse y tombera; qui roule une pierre, elle reviendra sur lui.	27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.
28 Celui qui ment hait celui qu’il blesse; il parle gentiment, mais c’est pour ruiner.	28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.