Livre des Psaumes 55

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au maître de chant. Avec les instruments à cordes. Méditation. De David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ? Μασχιλ του Δαβιδ.>> Δος ακροασιν, Θεε, εις την προσευχην μου, και μη αποσυρθης απο της δεησεως μου.
2 Ô Dieu, prête l’oreille à ma prière, ne te dérobe pas à mes supplications.	2 Προσεξον εις εμε και εισακουσον μου? λυπουμαι εν τη μελετη μου και ταραττομαι,
3 Tu vois: je suis dans tous mes états, écoute-moi, réponds-moi. Je frémis	3 απο της φωνης του εχθρου, απο της καταθλιψεως του ασεβους? διοτι ριπτουσιν επ' εμε ανομιαν και μετ' οργης με μισουσιν.
4 car j’entends l’ennemi, les menaces des méchants. Ils m’assourdissent de leurs cris, et me persécutent avec rage.	4 Η καρδια μου καταθλιβεται εντος μου, και φοβος θανατου επεσεν επ' εμε.
5 Mon cœur se met à battre, une angoisse mortelle m’étreint,	5 Φοβος και τρομος ηλθεν επ' εμε, και φρικη με εκαλυψε.
6 crainte et tremblements s’emparent de moi, la frayeur me paralyse	6 Και ειπα, Τις να μοι εδιδε πτερυγας ως περιστερας? ηθελον πεταξει και αναπαυθη.
7 et je dis: “Si j’avais seulement l’aile de la colombe, je volerais jusqu’où je puisse me poser.	7 Ιδου, ηθελον απομακρυνθη φευγων, ηθελον διατριβει εν τη ερημω. Διαψαλμα.
8 Je m’enfuirais au loin, je passerais la nuit au désert.	8 Ηθελον ταχυνει την φυγην μου απο της ορμης του ανεμου, απο της θυελλης.
9 Je me trouverais en hâte, dans la tempête, un abri contre le vent déchaîné,	9 Καταποντισον αυτους, Κυριε? διαιρεσον τας γλωσσας αυτων? διοτι ειδον καταδυναστειαν και εριδα εν τη πολει.
10 quand leur langue, Seigneur, dévore et divise. Je ne vois dans la ville que violence et querelles,	10 Ημεραν και νυκτα περικυκλουσιν αυτην περι τα τειχη αυτης? και ανομια και υβρις ειναι εν τω μεσω αυτης?
11 jour et nuit elles en occupent les murailles; au-dedans c’est l’injustice et le crime,	11 πονηρια εν τω μεσω αυτης? και απατη και δολος δεν λειπουσιν απο των πλατειων αυτης.
12 astuce et tromperie sont à demeure sur la place.	12 Επειδη δεν με ωνειδισεν εχθρος, το οποιον ηθελον υποφερει? δεν ηγερθη επ' εμε ο μισων με? τοτε ηθελον κρυφθη απ' αυτου?
13 Si l’offense venait d’un adversaire, je le supporterais, si un ennemi se dressait contre moi, je me cacherais de lui.	13 Αλλα συ, ανθρωπε ομοψυχε, οδηγε μου και γνωστε μου?
14 Mais c’est toi, un homme de ma condition, un compagnon, un familier.	14 οιτινες συνωμιλουμεν μετα γλυκυτητος, συνεπορευομεθα εις τον οικον του Θεου.
15 Ensemble nous allions à la maison de Dieu, la confidence au cœur.	15 Ας ελθη θανατος επ' αυτους? ας καταβωσι ζωντες εις τον αδην? διοτι μεταξυ αυτων, εν ταις κατοικιαις αυτων, ειναι κακιαι.
16 Qu’une mort subite les surprenne, qu’ils descendent pleins de vie au séjour d’en bas.	16 Εγω προς τον Θεον θελω κραζει, και ο Κυριος θελει με σωσει.
17 Pour moi je crie vers Dieu, le Seigneur me sauvera.	17 Εσπερας και πρωι και μεσημβριαν θελω παρακαλει και φωναζει? και θελει ακουσει της φωνης μου.
18 Le soir, le matin, à midi, je me plains et m’afflige: lui m’entendra.	18 Θελει λυτρωσει εν ειρηνη την ψυχην μου απο της μαχης της κατ' εμου? διοτι πολλοι ειναι εναντιον μου.
19 Oui, il m’a retiré de la bataille et m’a donné la paix: ils étaient nombreux pourtant contre moi.	19 Ο Θεος, ο υπαρχων προ των αιωνων, θελει εισακουσει και θελει ταπεινωσει αυτους? Διαψαλμα? διοτι δεν μεταβαλλουσι τροπον ουδε φοβουνται τον Θεον.
20 Dieu entendra, lui qui règne depuis toujours, il les rabaissera. Pourraient-ils se convertir? ils ne craignent pas Dieu.	20 Εκαστος εκτεινει τας χειρας αυτου επι τους ειρηνευοντας μετ' αυτου? αθετει την συνθηκην αυτου.
21 On lève la main contre ses amis, on ne respecte pas ses engagements,	21 Το στομα αυτου ειναι απαλωτερον βουτυρου, αλλ' εν τη καρδια αυτου ειναι πολεμος? τα λογια αυτου ειναι μαλακωτερα ελαιου, πλην ειναι ξιφη γυμνα.
22 la bouche se fait douce comme une crème, mais le cœur est armé. Les paroles sont douces, pommadées, mais l’épée est au clair.	22 Επιρριψον επι τον Κυριον το φορτιον σου, και αυτος θελει σε ανακουφισει? δεν θελει ποτε συγχωρησει να σαλευθη ο δικαιος.
23 Décharge ton fardeau sur le Seigneur, lui répondra pour toi; il ne laisse pas le juste à terre pour toujours.	23 Αλλα συ, Θεε, θελεις καταβιβασει αυτους εις φρεαρ απωλειας? ανδρες αιματων και δολιοτητος δεν θελουσι φθασει εις το ημισυ των ημερων αυτων? αλλ' εγω θελω ελπιζει επι σε.
24 Tu les jetteras, Seigneur, au puits de la mort: violents ou fourbes, ils n’atteindront pas la moitié de leurs jours! Mais moi, je me fie en toi.