1 Le vingt-deuxième jour du premier mois, en la dix-huitième année de son règne, on parla dans le palais de Nabukodonozor, roi des Assyriens, de tirer vengeance de toute la terre, selon la promesse qu’il avait faite. | 1 και εστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν εφ' ημας και επι τους δικαστας ημων τους δικασαντας τον ισραηλ και επι τους βασιλεις ημων και επι τους αρχοντας ημων και επι ανθρωπον ισραηλ και ιουδα |
2 Il rassembla donc tous ses généraux, tous les chefs, et leur exposa le projet qu’il avait décidé en lui-même. Il voulait en finir, d’une parole de sa bouche, avec ce mauvais vouloir de la terre entière. | 2 ουκ εποιηθη υποκατω παντος του ουρανου καθα εποιησεν εν ιερουσαλημ κατα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυση |
3 Et tous furent d’accord pour exterminer tous ceux qui n’avaient pas obéi à sa parole. | 3 του φαγειν ημας ανθρωπον σαρκας υιου αυτου και ανθρωπον σαρκας θυγατρος αυτου |
4 À la fin du conseil, Nabukodonozor roi des Assyriens appela Holoferne, général en chef de son armée, son adjoint, et il lui dit: | 4 και εδωκεν αυτους υποχειριους πασαις ταις βασιλειαις ταις κυκλω ημων εις ονειδισμον και εις αβατον εν πασι τοις λαοις τοις κυκλω ου διεσπειρεν αυτους κυριος εκει |
5 “Ainsi parle le grand roi, le seigneur de toute la terre: Dès que tu m’auras quitté, tu prendras avec toi des hommes sûrs de leur force, environ 120 000 fantassins, une grande quantité de chevaux avec 12 000 cavaliers, | 5 και εγενηθησαν υποκατω και ουκ επανω οτι ημαρτομεν κυριω θεω ημων προς το μη ακουειν της φωνης αυτου |
6 et tu iras combattre tous les pays de l’Occident, car ils ont désobéi à mon ordre. | 6 τω κυριω θεω ημων η δικαιοσυνη ημιν δε και τοις πατρασιν ημων η αισχυνη των προσωπων ως η ημερα αυτη |
7 Tu leur ordonneras de se préparer à l’esclavage, car dans ma colère, je vais marcher contre eux. Les pas de mes soldats fouleront toute la terre et je la livrerai au pillage. | 7 α ελαλησεν κυριος εφ' ημας παντα τα κακα ταυτα ηλθεν εφ' ημας |
8 Les blessés rempliront les ravins, tous les torrents et tous les fleuves seront remplis de cadavres jusqu’à déborder. | 8 και ουκ εδεηθημεν του προσωπου κυριου του αποστρεψαι εκαστον απο των νοηματων της καρδιας αυτων της πονηρας |
9 Je déporterai les prisonniers jusqu’aux extrémités de la terre. | 9 και εγρηγορησεν κυριος επι τοις κακοις και επηγαγε κυριος εφ' ημας οτι δικαιος ο κυριος επι παντα τα εργα αυτου α ενετειλατο ημιν |
10 Va donc et prépare-moi le terrain. S’ils se livrent à toi, tu me les garderas pour le jour du châtiment; s’ils ne t’écoutent pas, | 10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου πορευεσθαι τοις προσταγμασιν κυριου οις εδωκεν κατα προσωπον ημων |
11 tu seras sans pitié pour eux, tu les livreras au massacre et tout le pays au pillage. | 11 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ ος εξηγαγες τον λαον σου εκ γης αιγυπτου εν χειρι κραταια και εν σημειοις και εν τερασιν και εν δυναμει μεγαλη και εν βραχιονι υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη |
12 Car aussi vrai que je suis vivant et que mon royaume est puissant, ce que ma bouche a dit, mes mains le feront. | 12 ημαρτομεν ησεβησαμεν ηδικησαμεν κυριε ο θεος ημων επι πασιν τοις δικαιωμασιν σου |
13 Quant à toi, ne désobéis à aucun des ordres de ton seigneur! Exécute point par point tout ce que je t’ai ordonné et exécute-le sans retard!” | 13 αποστραφητω ο θυμος σου αφ' ημων οτι κατελειφθημεν ολιγοι εν τοις εθνεσιν ου διεσπειρας ημας εκει |
14 Holoferne se retira donc de la présence de son seigneur. Il appela les chefs, les généraux, les officiers de l’armée d’Assyrie. | 14 εισακουσον κυριε της προσευχης ημων και της δεησεως ημων και εξελου ημας ενεκεν σου και δος ημιν χαριν κατα προσωπον των αποικισαντων ημας |
15 Il dénombra les hommes de guerre pour la bataille, comme son seigneur le lui avait ordonné; il y avait environ 120 000 hommes et 12 000 archers à cheval. | 15 ινα γνω πασα η γη οτι συ κυριος ο θεος ημων οτι το ονομα σου επεκληθη επι ισραηλ και επι το γενος αυτου |
16 Il les organisa comme on organise une grande armée. | 16 κυριε κατιδε εκ του οικου του αγιου σου και εννοησον εις ημας κλινον κυριε το ους σου και ακουσον |
17 Il prit des chameaux, des ânes et des mulets en grande quantité pour porter les bagages, et comme provisions il emmena des moutons, des bœufs et des chèvres en nombre incalculable. | 17 ανοιξον κυριε τους οφθαλμους σου και ιδε οτι ουχ οι τεθνηκοτες εν τω αδη ων ελημφθη το πνευμα αυτων απο των σπλαγχνων αυτων δωσουσιν δοξαν και δικαιωμα τω κυριω |
18 Il avait ainsi tout le ravitaillement nécessaire pour chaque homme, ainsi qu’une masse d’or et d’argent venant du palais royal. | 18 αλλα η ψυχη η λυπουμενη επι το μεγεθος ο βαδιζει κυπτον και ασθενουν και οι οφθαλμοι οι εκλειποντες και η ψυχη η πεινωσα δωσουσιν σοι δοξαν και δικαιοσυνην κυριε |
19 Il se mit en route avec toute son armée pour conquérir toutes les terres situées à l’occident. Avec ses chars, ses cavaliers et les fantassins, il précédait le roi Nabukodonozor. | 19 οτι ουκ επι τα δικαιωματα των πατερων ημων και των βασιλεων ημων ημεις καταβαλλομεν τον ελεον ημων κατα προσωπον σου κυριε ο θεος ημων |
20 Un peuple nombreux comme des sauterelles ou comme la poussière de la terre, les accompagnait, leur nombre était tel qu’on ne pouvait les compter. | 20 οτι ενηκας τον θυμον σου και την οργην σου εις ημας καθαπερ ελαλησας εν χειρι των παιδων σου των προφητων λεγων |
21 Quittant Ninive, ils marchèrent trois jours dans la direction de la plaine de Bektilet. De Bektilet ils allèrent camper au pied de la montagne, à gauche de la Haute-Cilicie. | 21 ουτως ειπεν κυριος κλινατε τον ωμον υμων και εργασασθε τω βασιλει βαβυλωνος και καθισατε επι την γην ην εδωκα τοις πατρασιν υμων |
22 Puis avec toute son armée, avec les fantassins, les cavaliers et les chars, Holoferne s’engagea dans la montagne. | 22 και εαν μη ακουσητε της φωνης κυριου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος |
23 Il attaqua Pout et Loud, il rançonna tous les fils de Rassis et ceux d’Ismaël qui vivent à l’entrée du désert, au sud de Chéléon. | 23 εκλειψειν ποιησω εκ πολεων ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ φωνην ευφροσυνης και φωνην χαρμοσυνης φωνην νυμφιου και φωνην νυμφης και εσται πασα η γη εις αβατον απο ενοικουντων |
24 Il longea l’Euphrate, il traversa la Mésopotamie, il dévasta toutes les villes qui dominaient le torrent d’Abrona jusqu’à arriver à la mer. | 24 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης σου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος και εστησας τους λογους σου ους ελαλησας εν χερσιν των παιδων σου των προφητων του εξενεχθηναι τα οστα βασιλεων ημων και τα οστα των πατερων ημων εκ του τοπου αυτων |
25 Il s’empara des pays de la Cilicie, massacra tous ceux qui lui résistaient et arriva jusqu’aux limites méridionales de Jafet, en face de l’Arabie. | 25 και ιδου εστιν εξερριμμενα τω καυματι της ημερας και τω παγετω της νυκτος και απεθανοσαν εν πονοις πονηροις εν λιμω και εν ρομφαια και εν αποστολη |
26 Il encercla tout le peuple des Madianites, brûla leurs campements et pilla leurs parcs à brebis. | 26 και εθηκας τον οικον ου επεκληθη το ονομα σου επ' αυτω ως η ημερα αυτη δια πονηριαν οικου ισραηλ και οικου ιουδα |
27 Ensuite il descendit dans la plaine de Damas au moment de la fauche des blés, et il mit le feu aux moissons. Il extermina le petit et le gros bétail, il pilla les villes, dévasta les campagnes et tua tous les jeunes par l’épée. | 27 και εποιησας εις ημας κυριε ο θεος ημων κατα πασαν επιεικειαν σου και κατα παντα οικτιρμον σου τον μεγαν |
28 La terreur et l’épouvante s’emparèrent alors de tous les habitants de la côte, que ce soit à Sidon, à Tyr, à Sour, à Okina ou à Jamnia; les habitants d’Azot et d’Ascalon étaient terrorisés. | 28 καθα ελαλησας εν χειρι παιδος σου μωυση εν ημερα εντειλαμενου σου αυτω γραψαι τον νομον σου εναντιον υιων ισραηλ λεγων |
| 29 εαν μη ακουσητε της φωνης μου η μην η βομβησις η μεγαλη η πολλη αυτη αποστρεψει εις μικραν εν τοις εθνεσιν ου διασπερω αυτους εκει |
| 30 οτι εγνων οτι ου μη ακουσωσιν μου οτι λαος σκληροτραχηλος εστιν και επιστρεψουσιν επι καρδιαν αυτων εν γη αποικισμου αυτων |
| 31 και γνωσονται οτι εγω κυριος ο θεος αυτων και δωσω αυτοις καρδιαν και ωτα ακουοντα |
| 32 και αινεσουσιν με εν γη αποικισμου αυτων και μνησθησονται του ονοματος μου |
| 33 και αποστρεψουσιν απο του νωτου αυτων του σκληρου και απο πονηρων πραγματων αυτων οτι μνησθησονται της οδου πατερων αυτων των αμαρτοντων εναντι κυριου |
| 34 και αποστρεψω αυτους εις την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων τω αβρααμ και τω ισαακ και τω ιακωβ και κυριευσουσιν αυτης και πληθυνω αυτους και ου μη σμικρυνθωσιν |
| 35 και στησω αυτοις διαθηκην αιωνιον του ειναι με αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον και ου κινησω ετι τον λαον μου ισραηλ απο της γης ης εδωκα αυτοις |