Livre de Néhémie 6

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Samballat, Tobiyas, Guéchem l’Arabe, et les autres ennemis, apprirent que j’avais reconstruit le rempart et qu’il n’y avait plus une seule brèche; cependant, je n’avais pas encore posé les battants des portes.	1 τοτε δαρειος ο βασιλευς εθηκεν γνωμην και επεσκεψατο εν ταις βιβλιοθηκαις οπου η γαζα κειται εν βαβυλωνι
2 Alors Samballat et Guéchem m’envoyèrent ce message: - “Viens nous retrouver à Ha-Kéfirim, dans la vallée d’Ono.” En fait, ils avaient prévu de me faire du mal.	2 και ευρεθη εν πολει εν τη βαρει της μηδων πολεως κεφαλις μια και τουτο ην γεγραμμενον εν αυτη υπομνημα
3 Je leur ai envoyé des messagers avec cette réponse: - “Je suis occupé à un travail important et je ne peux venir. Je ne vais tout de même pas l’interrompre pour venir à votre rencontre.”	3 εν ετει πρωτω κυρου βασιλεως κυρος ο βασιλευς εθηκεν γνωμην περι οικου του θεου του εν ιερουσαλημ οικος οικοδομηθητω και τοπος ου θυσιαζουσιν τα θυσιασματα και εθηκεν επαρμα υψος πηχεις εξηκοντα πλατος αυτου πηχεων εξηκοντα
4 Ils me l’ont fait dire quatre fois, et je leur ai donné la même réponse.	4 και δομοι λιθινοι κραταιοι τρεις και δομος ξυλινος εις και η δαπανη εξ οικου του βασιλεως δοθησεται
5 Alors, à la cinquième fois, Samballat m’envoya son serviteur avec une lettre	5 και τα σκευη οικου του θεου τα αργυρα και τα χρυσα α ναβουχοδονοσορ εξηνεγκεν απο οικου του εν ιερουσαλημ και εκομισεν εις βαβυλωνα και δοθητω και απελθατω εις τον ναον τον εν ιερουσαλημ επι τοπου ου ετεθη εν οικω του θεου
6 où il disait: - “Le bruit court chez les étrangers, c’est Gachmou qui me l’a dit, que toi et les Juifs vous préparez une révolte; c’est pour cela que tu as reconstruit le rempart, et c’est toi qui veux devenir le roi.	6 νυν δωσετε επαρχοι περαν του ποταμου σαθαρβουζανα και οι συνδουλοι αυτων αφαρσαχαιοι οι εν περα του ποταμου μακραν οντες εκειθεν
7 Tu as même prévu des prophètes pour te soutenir et proclamer dans Jérusalem: ‘Juda a maintenant un roi.’ “Le roi va sûrement être informé de tout cela, viens donc et discutons ensemble.”	7 αφετε το εργον οικου του θεου οι αφηγουμενοι των ιουδαιων και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων οικον του θεου εκεινον οικοδομειτωσαν επι του τοπου αυτου
8 Je lui ai retourné cette réponse: - “Il n’y a rien de vrai dans tout ce que tu dis, c’est toi qui as tout inventé.”	8 και απ' εμου ετεθη γνωμη μηποτε τι ποιησητε μετα των πρεσβυτερων των ιουδαιων του οικοδομησαι οικον του θεου εκεινον και απο υπαρχοντων βασιλεως των φορων περαν του ποταμου επιμελως δαπανη εστω διδομενη τοις ανδρασιν εκεινοις το μη καταργηθηναι
9 Tous en effet, voulaient nous faire peur, ils se disaient: - “Ils vont se lasser du travail et la chose ne se fera pas.” Moi, au contraire, je m’accrochais davantage.	9 και ο αν υστερημα και υιους βοων και κριων και αμνους εις ολοκαυτωσεις τω θεω του ουρανου πυρους αλας οινον ελαιον κατα το ρημα των ιερεων των εν ιερουσαλημ εστω διδομενον αυτοις ημεραν εν ημερα ο εαν αιτησωσιν
10 Alors je me suis rendu à la maison de Chémayas fils de Délayas, fils de Méhétabéel, car il ne pouvait venir. Il me dit: - “Retrouvons-nous au Temple de Dieu, à l’intérieur du Sanctuaire, et fermons les portes du Sanctuaire: voici qu’ils arrivent pour te tuer et c’est de nuit qu’ils vont te tuer.”	10 ινα ωσιν προσφεροντες ευωδιας τω θεω του ουρανου και προσευχωνται εις ζωην του βασιλεως και των υιων αυτου
11 Je lui répondis: -“Un homme comme moi irait se réfugier? Un homme comme moi ne peut pas entrer dans le Sanctuaire et demeurer en vie. Je n’y entrerai pas.”	11 και απ' εμου ετεθη γνωμη οτι πας ανθρωπος ος αλλαξει το ρημα τουτο καθαιρεθησεται ξυλον εκ της οικιας αυτου και ωρθωμενος παγησεται επ' αυτου και ο οικος αυτου το κατ' εμε ποιηθησεται
12 J’avais reconnu que ce n’était pas Dieu qui l’avait envoyé. Sa prophétie à mon sujet, c’était simplement Tobiyas qui l’avait payé.	12 και ο θεος ου κατασκηνοι το ονομα εκει καταστρεψει παντα βασιλεα και λαον ος εκτενει την χειρα αυτου αλλαξαι η αφανισαι τον οικον του θεου εκεινον τον εν ιερουσαλημ εγω δαρειος εθηκα γνωμην επιμελως εσται
13 C’était pour que j’aie peur et que je commette un péché en faisant ce qu’il me disait. Il m’aurait couvert de honte et cela m’aurait fait très mauvaise réputation.	13 τοτε θανθαναι επαρχος περαν του ποταμου σαθαρβουζανα και οι συνδουλοι αυτου προς ο απεστειλεν δαρειος ο βασιλευς ουτως εποιησαν επιμελως
14 Ô mon Dieu! Souviens-toi de Tobiyas et de ce qu’il a fait là. Souviens-toi aussi de Noadyas, la prophétesse, et des autres prophètes qui voulaient me faire peur.	14 και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων ωκοδομουσαν και οι λευιται εν προφητεια αγγαιου του προφητου και ζαχαριου υιου αδδω και ανωκοδομησαν και κατηρτισαντο απο γνωμης θεου ισραηλ και απο γνωμης κυρου και δαρειου και αρθασασθα βασιλεων περσων
15 On termina le rempart le 25 du mois d’Éloul; on l’avait fait en 52 jours.	15 και ετελεσαν τον οικον τουτον εως ημερας τριτης μηνος αδαρ ο εστιν ετος εκτον τη βασιλεια δαρειου του βασιλεως
16 Lorsque tous nos ennemis apprirent cela, toutes les nations qui sont autour de nous furent remplies de peur, elles se sentirent humiliées à leurs propres yeux et elles reconnurent que c’était grâce à notre Dieu que ce travail s’était réalisé.	16 και εποιησαν οι υιοι ισραηλ οι ιερεις και οι λευιται και οι καταλοιποι υιων αποικεσιας εγκαινια του οικου του θεου εν ευφροσυνη
17 C’est encore en ce temps-là que se multiplia la correspondance entre les nobles de Juda et Tobiyas.	17 και προσηνεγκαν εις τα εγκαινια του οικου του θεου μοσχους εκατον κριους διακοσιους αμνους τετρακοσιους χιμαρους αιγων περι αμαρτιας υπερ παντος ισραηλ δωδεκα εις αριθμον φυλων ισραηλ
18 En effet, beaucoup de gens en Juda étaient liés par le serment qu’ils avaient fait à Tobiyas: il était le gendre de Chekanyas, fils d’Ara et son fils Yohanan avait épousé la fille de Méchoullam, fils de Bérékya. 19 Ils chantaient même devant moi ses bonnes actions et lui rapportaient tout ce que je disais, c’est pourquoi Tobiyas envoyait des lettres pour me faire peur.	18 και εστησαν τους ιερεις εν διαιρεσεσιν αυτων και τους λευιτας εν μερισμοις αυτων επι δουλεια θεου του εν ιερουσαλημ κατα την γραφην βιβλιου μωυση
	19 και εποιησαν οι υιοι της αποικεσιας το πασχα τη τεσσαρεσκαιδεκατη του μηνος του πρωτου
	20 οτι εκαθαρισθησαν οι ιερεις και οι λευιται εως εις παντες καθαροι και εσφαξαν το πασχα τοις πασιν υιοις της αποικεσιας και τοις αδελφοις αυτων τοις ιερευσιν και εαυτοις
	21 και εφαγον οι υιοι ισραηλ το πασχα οι απο της αποικεσιας και πας ο χωριζομενος της ακαθαρσιας εθνων της γης προς αυτους του εκζητησαι κυριον θεον ισραηλ
	22 και εποιησαν την εορτην των αζυμων επτα ημερας εν ευφροσυνη οτι ευφρανεν αυτους κυριος και επεστρεψεν καρδιαν βασιλεως ασσουρ επ' αυτους κραταιωσαι τας χειρας αυτων εν εργοις οικου του θεου ισραηλ