Deuxième livre des Chroniques 7

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Lorsque Salomon eut terminé sa prière, le feu descendit du ciel et brûla l’holocauste et les sacrifices, tandis que la Gloire de Dieu remplissait la Maison.	1 και ως συνετελεσεν σαλωμων προσευχομενος και το πυρ κατεβη εκ του ουρανου και κατεφαγεν τα ολοκαυτωματα και τας θυσιας και δοξα κυριου επλησεν τον οικον
2 Les prêtres ne pouvaient plus entrer dans la Maison de Yahvé car la Gloire de Yahvé remplissait sa Maison.	2 και ουκ ηδυναντο οι ιερεις εισελθειν εις τον οικον κυριου εν τω καιρω εκεινω οτι επλησεν δοξα κυριου τον οικον
3 Quand ils virent le feu qui descendait et la Gloire de Yahvé qui reposait sur la Maison, tous les Israélites se mirent à genoux, le visage contre terre sur le pavé; ils adorèrent et célébrèrent Yahvé: “Car il est bon, éternel est son amour!”	3 και παντες οι υιοι ισραηλ εωρων καταβαινον το πυρ και η δοξα κυριου επι τον οικον και επεσον επι προσωπον επι την γην επι το λιθοστρωτον και προσεκυνησαν και ηνουν τω κυριω οτι αγαθον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου
4 Le roi et tout le peuple offrirent des sacrifices devant Yahvé:	4 και ο βασιλευς και πας ο λαος θυοντες θυματα εναντι κυριου
5 le roi Salomon offrit en sacrifices 22 000 bœufs et 120 000 moutons C’est ainsi que le roi et tout le peuple firent la dédicace de la Maison de Dieu.	5 και εθυσιασεν σαλωμων την θυσιαν μοσχων εικοσι και δυο χιλιαδας και βοσκηματων εκατον και εικοσι χιλιαδας και ενεκαινισεν τον οικον του θεου ο βασιλευς και πας ο λαος
6 Les prêtres se tenaient à leur place, les lévites chantaient Yahvé avec les instruments de musique que le roi David avait faits pour célébrer Yahvé: “Car éternel est son amour!” Ainsi, David chantait par leur bouche. En face d’eux les prêtres jouaient de la trompette et tout Israël se tenait debout.	6 και οι ιερεις επι τας φυλακας αυτων εστηκοτες και οι λευιται εν οργανοις ωδων κυριου του δαυιδ του βασιλεως του εξομολογεισθαι εναντι κυριου οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου εν υμνοις δαυιδ δια χειρος αυτων και οι ιερεις σαλπιζοντες ταις σαλπιγξιν εναντιον αυτων και πας ισραηλ εστηκως
7 Salomon consacra l’intérieur de la cour qui se trouvait devant la Maison de Yahvé; c’est là qu’il offrit les holocaustes et la graisse des sacrifices de communion, car l’autel de bronze qu’il avait fait ne pouvait contenir l’holocauste, l’offrande et la graisse.	7 και ηγιασεν σαλωμων το μεσον της αυλης της εν οικω κυριου οτι εποιησεν εκει τα ολοκαυτωματα και τα στεατα των σωτηριων οτι το θυσιαστηριον το χαλκουν ο εποιησεν σαλωμων ουκ εξεποιει δεξασθαι τα ολοκαυτωματα και τα μαναα και τα στεατα
8 En cette occasion Salomon célébra la fête pendant sept jours avec tout Israël: c’était une immense assemblée venue depuis l’Entrée-de-Hamat jusqu’au Torrent d’Égypte.	8 και εποιησεν σαλωμων την εορτην εν τω καιρω εκεινω επτα ημεραις και πας ισραηλ μετ' αυτου εκκλησια μεγαλη σφοδρα απο εισοδου αιμαθ και εως χειμαρρου αιγυπτου
9 On eut une assemblée solennelle le huitième jour: on avait en effet célébré la dédicace de l’autel par une fête qui dura sept jours.	9 και εποιησεν εν τη ημερα τη ογδοη εξοδιον οτι εγκαινισμον του θυσιαστηριου εποιησεν επτα ημερας εορτην
10 Le vingt-troisième jour du septième mois, Salomon renvoya le peuple à ses tentes. Tous étaient joyeux, le cœur en fête, pour tout le bien que Yahvé avait fait à David, à Salomon et à son peuple Israël.	10 και εν τη τριτη και εικοστη του μηνος του εβδομου απεστειλεν τον λαον εις τα σκηνωματα αυτων ευφραινομενους και αγαθη καρδια επι τοις αγαθοις οις εποιησεν κυριος τω δαυιδ και τω σαλωμων και τω ισραηλ λαω αυτου
11 Salomon termina la Maison et le palais royal, il mena à bien tout ce qu’il avait décidé de faire dans la Maison de Yahvé et dans son palais.	11 και συνετελεσεν σαλωμων τον οικον κυριου και τον οικον του βασιλεως και παντα οσα ηθελησεν εν τη ψυχη σαλωμων του ποιησαι εν οικω κυριου και εν οικω αυτου ευοδωθη
12 Durant la nuit, Yahvé apparut à Salomon: “J’ai entendu ta prière, lui dit-il, et je me suis choisi ce lieu pour qu’elle soit une maison de sacrifices.	12 και ωφθη ο θεος τω σαλωμων την νυκτα και ειπεν αυτω ηκουσα της προσευχης σου και εξελεξαμην εν τω τοπω τουτω εμαυτω εις οικον θυσιας
13 “Quand je fermerai le ciel, quand il n’y aura plus de pluie, quand j’ordonnerai à la sauterelle de dévorer le pays, que j’enverrai sur mon peuple la peste,	13 εαν συσχω τον ουρανον και μη γενηται υετος και εαν εντειλωμαι τη ακριδι καταφαγειν το ξυλον και εαν αποστειλω θανατον εν τω λαω μου
14 si mon peuple sur qui est invoqué mon Nom s’humilie, s’il prie, s’il recherche mon visage et se détourne de ses mauvais chemins, moi, j’écouterai du haut des cieux, je pardonnerai son péché et je guérirai son pays.	14 και εαν εντραπη ο λαος μου εφ' ους το ονομα μου επικεκληται επ' αυτους και προσευξωνται και ζητησωσιν το προσωπον μου και αποστρεψωσιν απο των οδων αυτων των πονηρων και εγω εισακουσομαι εκ του ουρανου και ιλεως εσομαι ταις αμαρτιαις αυτων και ιασομαι την γην αυτων
15 Désormais mes yeux seront ouverts et mes oreilles attentives à la prière que l’on fait en ce lieu.	15 νυν οι οφθαλμοι μου εσονται ανεωγμενοι και τα ωτα μου επηκοα τη προσευχη του τοπου τουτου
16 Car j’ai choisi cette Maison, je l’ai consacrée pour que mon Nom y demeure pour toujours; mes yeux et mon cœur y seront pour toujours.	16 και νυν εξελεξαμην και ηγιακα τον οικον τουτον του ειναι ονομα μου εκει εως αιωνος και εσονται οι οφθαλμοι μου και η καρδια μου εκει πασας τας ημερας
17 “Pour toi, si tu marches devant moi comme ton père David l’a fait, si tu agis selon tout ce que je t’ai ordonné, si tu observes mes commandements et mes ordonnances,	17 και συ εαν πορευθης εναντιον μου ως δαυιδ ο πατηρ σου και ποιησης κατα παντα α ενετειλαμην σοι και τα προσταγματα μου και τα κριματα μου φυλαξη
18 je maintiendrai ton trône royal comme je m’y suis engagé envers ton père David lorsque je lui ai dit: Tu ne manqueras jamais d’un descendant pour gouverner Israël.	18 και αναστησω τον θρονον της βασιλειας σου ως διεθεμην δαυιδ τω πατρι σου λεγων ουκ εξαρθησεται σοι ανηρ ηγουμενος εν ισραηλ
19 “Mais si vous vous détournez, si vous abandonnez les ordonnances et les commandements que j’ai placés devant vous, si vous allez servir d’autres dieux et vous prosterner devant eux,	19 και εαν αποστρεψητε υμεις και εγκαταλιπητε τα προσταγματα μου και τας εντολας μου ας εδωκα εναντιον υμων και πορευθητε και λατρευσητε θεοις ετεροις και προσκυνησητε αυτοις
20 alors je vous arracherai de la terre que je vous ai donnée, je rejetterai loin de moi cette Maison que j’ai consacrée en l’honneur de mon Nom, j’en ferai une moquerie, et on en rira dans tous les peuples.	20 και εξαρω υμας απο της γης ης εδωκα αυτοις και τον οικον τουτον ον ηγιασα τω ονοματι μου αποστρεψω εκ προσωπου μου και δωσω αυτον εις παραβολην και εις διηγημα εν πασιν τοις εθνεσιν
21 Celui qui passera près de ce Temple, qui avait été élevé si haut, sera stupéfait; il demandera: Pourquoi Yahvé a-t-il traité ainsi ce pays et ce Temple?	21 και ο οικος ουτος ο υψηλος πας ο διαπορευομενος αυτον εκστησεται και ερει χαριν τινος εποιησεν κυριος τη γη ταυτη και τω οικω τουτω
22 Et l’on répondra: parce qu’ils ont abandonné Yahvé, le Dieu de leurs pères qui les avait fait sortir d’Égypte; ils se sont attachés à d’autres dieux, ils se sont prosternés devant eux et les ont servis: voilà pourquoi il a fait venir tout ce malheur sur eux!”	22 και ερουσιν διοτι εγκατελιπον κυριον τον θεον των πατερων αυτων τον εξαγαγοντα αυτους εκ γης αιγυπτου και αντελαβοντο θεων ετερων και προσεκυνησαν αυτοις και εδουλευσαν αυτοις δια τουτο επηγαγεν επ' αυτους πασαν την κακιαν ταυτην