Premier livre des Chroniques 17

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Lorsque David était déjà dans sa maison, il dit au prophète Nathan: “Voilà, je vis dans une maison de cèdre mais l’Arche de l’Alliance de Yahvé demeure sous une tente de toile.”	1 Αφου δε εκαθησεν ο Δαβιδ εν τω οικω αυτου, ειπεν ο Δαβιδ προς Ναθαν τον προφητην, Ιδου, εγω κατοικω εν οικω κεδρινω, η δε κιβωτος της διαθηκης του Κυριου υπο παραπετασματα.
2 Nathan dit à David: “Tout ce que tu as dans le cœur, fais-le, car Dieu est avec toi.”	2 Και ειπεν ο Ναθαν προς τον Δαβιδ, Καμε παν το εν τη καρδια σου? διοτι ο Θεος ειναι μετα σου.
3 Mais cette nuit même, Yahvé dit à Nathan:	3 Και την νυκτα εκεινην εγεινε λογος του Θεου προς τον Ναθαν, λεγων,
4 “Va dire à mon serviteur David cette parole de Yahvé: Ce n’est pas toi qui me construiras une Maison pour que j’y habite!	4 Υπαγε και ειπε προς τον Δαβιδ τον δουλον μου, ουτω λεγει Κυριος? Συ δεν θελεις οικοδομησει εις εμε τον οικον δια να κατοικω?
5 Je n’ai jamais habité un temple de tout le temps que j’ai conduit Israël jusqu’à aujourd’hui; mais je suis allé de tente en tente, d’un abri à l’autre.	5 διοτι δεν κατωκησα εν οικω, αφ' ης ημερας ανεβιβασα τον Ισραηλ εξ Αιγυπτου, μεχρι της ημερας ταυτης? αλλ' ημην απο σκηνης εις σκηνην και απο κατασκηνωματος εις κατασκηνωμα.
6 Durant tout mon voyage avec les Israélites, ai-je dit à un seul des juges d’Israël que j’avais désignés comme bergers de mon peuple: Pourquoi ne me construis-tu pas un temple en bois de cèdre?	6 Πανταχου οπου περιεπατησα μετα παντος του Ισραηλ, ελαλησα ποτε προς τινα εκ των κριτων του Ισραηλ, τους οποιους προσεταξα να ποιμανωσι τον λαον μου, λεγων, Δια τι δεν ωκοδομησατε εις εμε οικον κεδρινον;
7 “Tu vas transmettre à mon serviteur David cette parole de Yahvé Sabaot: Je t’ai pris derrière le troupeau pour être à la tête d’Israël, mon peuple.	7 Τωρα λοιπον ουτω θελεις ειπει προς τον Δαβιδ τον δουλον μου? Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων? Εγω σε ελαβον εκ της μανδρας, απο οπισθεν των προβατων, δια να ησαι ηγεμων επι τον λαον μου τον Ισραηλ?
8 Je suis allé avec toi partout où tu es allé, et j’ai vaincu tous tes ennemis devant toi. Je rendrai ton nom aussi célèbre que le nom des plus grands sur terre.	8 και ημην μετα σου πανταχου οπου περιεπατησας, και εξωλοθρευσα παντας τους εχθρους σου απ' εμπροσθεν σου, και εκαμα εις σε ονομα, κατα το ονομα των μεγαλων των επι της γης.
9 Je donnerai un lieu à mon peuple Israël; là je les fixerai, et là ils vivront. Ils ne seront plus jamais perturbés, plus jamais les méchants ne les opprimeront.	9 Και θελω διορισει τοπον δια τον λαον μου τον Ισραηλ, και θελω φυτευσει αυτους, και θελουσι κατοικει εν τοπω ιδιω εαυτων και δεν θελουσι μεταφερεσθαι πλεον? και οι υιοι της αδικιας δεν θελουσι καταθλιβει αυτους πλεον ως το προτερον
10 Le temps est fini où j’établissais des juges sur mon peuple Israël; j’ai soumis tous tes ennemis et je t’ai annoncé que je te bâtirais une maison.	10 και ως απο των ημερων καθ' ας κατεστησα κριτας επι τον λαον μου Ισραηλ. Και θελω ταπεινωσει παντας τους εχθρους σου. Αναγγελλω σοι ετι, οτι ο Κυριος θελει οικοδομησει οικον εις σε.
11 “Et quand tes jours seront finis, que tu devras mourir et être enterré avec tes ancêtres, je te donnerai un successeur sorti de toi, un de tes fils, et je grandirai son royaume.	11 Και αφου πληρωθωσιν αι ημεραι σου, δια να υπαγης μετα των πατερων σου, θελω αναστησει μετα σε το σπερμα σου, το οποιον θελει εισθαι εκ των υιων σου, και θελω στερεωσει την βασιλειαν αυτου.
12 Il me construira un temple et j’affermirai son trône pour toujours.	12 Αυτος θελει οικοδομησει εις εμε οικον, και θελω στερεωσει το θρονον αυτου εως αιωνος.
13 Je serai un père pour lui et lui sera pour moi un fils. Je ne lui retirerai pas ma faveur comme j’ai fait pour celui qui régnait avant toi.	13 Εγω θελω εισθαι εις αυτον πατηρ, και αυτος θελει εισθαι εις εμε υιος? και δεν θελω αφαιρεσει το ελεος μου απ' αυτου, ως αφηρεσα αυτο απ' εκεινον οστις ητο προ σου?
14 Je lui donnerai la charge de ma maison et de mon royaume pour toujours, sa royauté sera ferme à jamais.”	14 αλλα θελω στησει αυτον εν τω οικω μου και εν τη βασιλεια μου εως του αιωνος? και ο θρονος αυτου θελει εισθαι εστερεωμενος εις τον αιωνα.
15 Nathan raconta à David ces paroles et cette vision.	15 Κατα παντας τουτους τους λογους και καθ' ολην ταυτην την ορασιν, ουτως ελαλησεν ο Ναθαν προς τον Δαβιδ.
16 Alors le roi David entra, s’assit devant Yahvé et dit: “Je ne suis pas digne de tout ce que tu as déjà fait pour moi, Yahvé Dieu, et ma famille non plus.	16 Τοτε εισηλθεν ο βασιλευς Δαβιδ και εκαθησεν ενωπιον του Κυριου και ειπε, Τις ειμαι εγω, Κυριε Θεε, και τις ο οικος μου, ωστε με εφερες μεχρι τουτου;
17 Pourtant, ô Dieu, ce n’était pas encore assez à tes yeux. Tu me fais maintenant une promesse pour ma descendance qui va loin dans l’avenir. Tu m’as considéré comme un grand homme, ô Yahvé Dieu!	17 Αλλα και τουτο εσταθη μικρον εις τους οφθαλμους σου, Θεε? και ελαλησας περι του οικου του δουλου σου δια μελλον μακρον, και επεβλεψας εις εμε ως εις ανθρωπον υψηλου βαθμου κατα την καταστασιν, Κυριε Θεε.
18 Que puis-je te dire de plus? Tu connais ton serviteur David.	18 Τι δυναται να ειπη πλεον ο Δαβιδ προς σε περι της εις τον δουλον σου τιμης; διοτι συ γνωριζεις τον δουλον σου.
19 Tout ce que tu as fait, Yahvé, tu l’as fait par bonté pour ton serviteur et pour manifester ta grandeur.	19 Κυριε, χαριν του δουλου σου και κατα την καρδιαν σου εκαμες πασαν ταυτην την μεγαλωσυνην, δια να καμης γνωστα παντα ταυτα τα μεγαλεια.
20 “Ô Yahvé! Nul n’est comme toi! Il n’y a pas de Dieu, excepté toi seul, dont nous ayons entendu les paroles.	20 Κυριε, δεν ειναι ομοιος σου, ουδε ειναι Θεος εκτος σου κατα παντα οσα ηκουσαμεν με τα ωτα ημων.
21 Y a-t-il un autre peuple sur terre comme ton peuple Israël? Y a-t-il une seule nation sur la terre que Dieu ait achetée pour en faire son peuple? Tu as rendu célèbre ton peuple. Tu as fait pour lui des choses grandes et terribles: tu as chassé les nations devant lui lorsque tu l’as racheté d’Égypte.	21 Και τι αλλο εθνος επι της γης ειναι ως ο λαος σου ο Ισραηλ, τον οποιον ο Θεος ηλθε να εξαγοραση δια λαον εαυτου, δια να καμης εις σεαυτον ονομα μεγαλωσυνης και τρομου, εκβαλλων τα εθνη απ' εμπροσθεν του λαου σου, τον οποιον ελυτρωσας εξ Αιγυπτου;
22 “Tu as fait du peuple d’Israël ton propre peuple à jamais, et toi, Yahvé, tu es devenu son Dieu.	22 διοτι τον λαον σου τον Ισραηλ εκαμες λαον σεαυτου εις τον αιωνα? και συ, Κυριε, εγεινες Θεος αυτων.
23 Maintenant, Yahvé, fais que dure la promesse que tu m’as faite au sujet de ma descendance, et agis comme tu l’as dit.	23 Και τωρα, Κυριε, ο λογος, τον οποιον ελαλησας περι του δουλου σου και περι του οικου αυτου, ας στερεωθη εις τον αιωνα, και καμε ως ελαλησας?
24 Que cette promesse tienne bon et que ton Nom soit exalté à jamais; que l’on puisse dire: “Yahvé Sabaot, le Dieu d’Israël, est un Dieu pour Israël”. Fais que ma descendance se tienne fermement devant toi pour toujours.	24 και ας στερεωθη, και ας μεγαλυνθη το ονομα σου εως αιωνος, ωστε να λεγωσιν, Ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ, ειναι Θεος εις τον Ισραηλ? και ο οικος Δαβιδ του δουλου σου ας ηναι εστερεωμενος ενωπιον σου.
25 “ Ô mon Dieu! Tu as fait savoir à ton serviteur que tu lui construiras une maison; c’est pourquoi ton serviteur a l’audace de te faire cette demande.	25 Διοτι συ, Θεε μου, απεκαλυψας εις τον δουλον σου οτι θελεις οικοδομησει οικον εις αυτον? δια τουτο ο δουλος σου ενεθαρρυνθη να προσευχηθη ενωπιον σου.
26 Oui, Yahvé, c’est toi qui promets ce bonheur à ton serviteur, toi qui es vraiment Dieu!	26 Και τωρα, Κυριε, συ εισαι ο Θεος, και υπεσχεθης τα αγαθα ταυτα προς τον δουλον σου.
27 Qu’il te plaise alors de bénir la maison de ton serviteur, pour qu’elle reste à jamais devant toi. C’est toi, Yahvé, qui as béni, elle est bénie à jamais!”	27 Τωρα λοιπον, ευδοκησον να ευλογησης τον οικον του δουλου σου, δια να ηναι ενωπιον σου εις τον αιωνα? διοτι συ, Κυριε, ευλογησας, και θελει εισθαι ευλογημενος εις τον αιωνα.