Psalmi 62
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ. | 1 Magistro chori. Secundum Iduthun. Psalmus. David. |
2 Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea ; quam multipliciter tibi caro mea ! | 2 In Deo tantum quiesce, anima mea, ab ipso enim salutare meum. |
3 In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam. | 3 Verumtamen ipse refugium meum et salutare meum, praesidium meum; non movebor amplius. |
4 Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te. | 4 Quousque irruitis in hominem, contunditis universi vos tamquam parietem inclinatum et maceriam depulsam? |
5 Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas. | 5 Verumtamen de excelso suo cogitaverunt depellere; delectabantur mendacio. Ore suo benedicebant et corde suo maledicebant. |
6 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum. | 6 In Deo tantum quiesce, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea. |
7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te. | 7 Verumtamen ipse Deus meus et salutare meum, praesidium meum; non movebor. |
8 Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo. | 8 In Deo salutare meum et gloria mea; Deus fortitudinis meae, et refugium meumin Deo est. |
9 Adhæsit anima mea post te ; me suscepit dextera tua. | 9 Sperate in eo, omnis congregatio populi, effundite coram illo corda vestra; Deus refugium nobis. |
10 Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam : introibunt in inferiora terræ ; | 10 Verumtamen vanitas filii Adam, mendacium filii hominum. In stateram si conscendant, super fumum leves sunt omnes. |
11 tradentur in manus gladii : partes vulpium erunt. | 11 Nolite sperare in violentia et in rapina nolite decipi; divitiae si affluant, nolite cor apponere. |
12 Rex vero lætabitur in Deo ; laudabuntur omnes qui jurant in eo : quia obstructum est os loquentium iniqua. | 12 Semel locutus est Deus, duo haec audivi: quia potestas Deo est, |
13 et tibi, Domine, misericordia; quia tu reddes unicuique iuxta opera sua. |