| 1 Sentenze di Salomone, figlio di David, re d'Israele, I. | 1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego, podane po to, |
| 2 per conoscere la sapienza e la disciplina, | 2 by mądrość osiągnąć i karność, pojąć słowa rozumne, |
| 3 per capire le parole della prudenza, per ricevere l'istruzione della dottrina, la giustizia, il giudizio, l'equità, | 3 zdobyć staranne wychowanie: prawość, rzetelność, uczciwość; |
| 4 in modo che i piccoli diventino accorti e i giovanetti abbiano conoscenza e riflessione. | 4 prostaczkom udzielić rozwagi, a młodym - rozsądku i wiedzy. |
| 5 Il saggio ascoltando diventerà più saggio, e l'intelligente possederà il modo di regolarsi, | 5 Mądry, słuchając, pomnaża swą wiedzę, rozumny nabywa biegłości: |
| 6 comprenderà le sentenze e le loro interpretazioni, le parole dei saggi e i loro enimrni. | 6 jak pojąć przysłowie i zdanie, słowa i zagadki mędrców. |
| 7 Il timor del Signore è il principio della sapienza; gli stolti disprezzano la sapienza e la dottrina. | 7 Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska, lecz głupcy odrzucają mądrość i karność. |
| 8 Ascolta, o figlio, le istruzioni di tuo padre, e non dimenticare gl'insegnamenti di tua madre, | 8 Synu mój, słuchaj napomnień ojca i nie odrzucaj nauk swej matki, |
| 9 e avrai sul capo una corona e al collo una collana. | 9 gdyż one ci są wieńcem powabnym dla głowy i naszyjnikiem cennym dla szyi. |
| 10 Figlio mio, se i cattivi ti volessero sedurre, non cedere. | 10 Kiedy cię, synu, wabią grzesznicy, nie waż się iść, |
| 11 Se dicono: « Vien con noi, insidiamo alla vita, tendiamo lacci all'innocente, che a nulla vale, | 11 choćby rzekli: Pójdź z nami! Zasadźmy się na cichych! Bez powodu czyhajmy na czystych! |
| 12 ingoiamolo vivo, come fa l'Abisso, tutto intero, come sceso nella fossa: | 12 Jak Szeol wchłoniemy ich żywych i zdrowych tak jak schodzących do grobu. |
| 13 troveremo ogni sorta di ricchezze, empiremo di spoglie le nostre case; | 13 Znajdziemy wszelkie kosztowności i napełnimy domy swe łupem. |
| 14 unisci la tua sorte alla nostra, non ci sia fra noi tutti che Lina sola borsa», | 14 Przyłącz swój los do naszej wspólnoty, jedna sakwa niech łączy nas wszystkich! |
| 15 figlio mio, non andar con loro, tieni lontani i tuoi passi dalla loro strada; | 15 Synu mój, nie chodź ich drogą, przed ścieżką ich strzeż swojej stopy, |
| 16 perché i loro piedi corrono al male e si affrettano a sparger del sangue. | 16 gdyż nogi ich pędzą do zbrodni, śpieszno im: krew chcą wytoczyć. |
| 17 Ma indarno si tende la rete davanti agli occhi dei pennuti uccelli; | 17 Lecz próżno ich sieć zarzucona, na oczach wszelkiego ptactwa. |
| 18 ed è contro la propria vita che essi tendono insidie, è contro l'anima propria che tramano. | 18 Na własną krew raczej czyhają, czatują na swoje życie, |
| 19 Così va a finire l'avarizia: a toglier la vita di chi l'ha addosso. | 19 bo taki jest los chciwych zysku: zabiera on własne ich życie. |
| 20 La sapienza grida per le vie. alza la sua voce sulle piazze, | 20 Mądrość woła na ulicach, na placach głos swój podnosi; |
| 21 si fa sentire nei crocicchi affollati, alle porte della città proferisce le sue parole, e dice: | 21 nawołuje na drogach zgiełkliwych, w bramach miejskich przemawia: |
| 22 « Fino a quando, o fanciulli, amerete la fanciullaggine, gli stolti brameranno ciò che li rovina, e gl'insensati odieranno la scienza? | 22 Dokądże głupcy mają kochać głupotę, szydercy miłować szyderstwo, a nierozumni pogardzać nauką? |
| 23 Volgetevi ai miei rimproveri. Ecco comunicherò a voi il mio spirito e vi dichiarerò le mie parole. | 23 Powróćcie do moich upomnień, udzielę wam ducha mojego, nauczę was moich zaleceń. |
| 24 Siccome vi ho chiamati, e non siete voluti venire, ho stesa la mia mano, e nessuno ci ha badato, | 24 Ponieważ prosiłam, lecz wyście nie dbali, rękę podałam, a nikt nie zważał, |
| 25 e avete disprezzati tutti i miei consigli, e non avete voluto sapere delle mie ammonizioni, | 25 gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień: |
| 26 anch'io riderò nella vostra rovina, e vi schernirò quando vi assalirà il terrore, | 26 więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię sobie z waszej bojaźni, |
| 27 quando vi piomberà addosso la sventura, quando come turbine vi sorprenderà la morte, quando verrà sopra di voi la tribolazione e l'angoscia. | 27 gdy bojaźń nadciągnie jak burza, a wasza zagłada jak wicher, gdy spotka was ucisk i boleść. |
| 28 Allora mi chiameranno, ma io non risponderò; mi cercheranno con premura, ma non mi troveranno. | 28 Wtedy będą mnie prosić - lecz ja nie odpowiem, i szukać - lecz mnie nie znajdą, |
| 29 Perchè ebbero in odio la disciplina e non vollero saperne del timore del Signore, | 29 gdyż wiedzy nienawidzili, gardzili bojaźnią Pańską, |
| 30 non stettero al mio consiglio e malignarono ogni mia correzione, | 30 nie poszli za mymi radami, zlekceważyli moje napomnienie; |
| 31 perciò mangeranno i frutti della loro condotta, e si sazieranno dei propri consigli. | 31 spożyją owoce swej drogi, nasycą się swymi radami; |
| 32 L'indocilità di questi fanciulli sarà la loro morte, e la prosperità degli stolti li manderà in rovina. | 32 odstępstwo prostaków uśmierci ich, bezmyślność niemądrych ich zgubi. |
| 33 Ma chi mi ascolta vivrà tranquillo nell'abbondanza di ogni bene, senza alcun male. | 33 Kto słucha mnie - osiągnie spokój, wytchnienie - bez obawy nieszczęścia. |