1 אֲבָל הָרוּחַ אֹמֵר בְּפֵרוּשׁ כִּי בְאַחֲרִית הַיָּמִים יִהְיוּ אֲנָשִׁים אֲשֶׁר יָסוּרוּ מִן־הָאֱמוּנָה בִּפְנוֹתָם אֶל־הָרוּחוֹת הַמַּטְעוֹת וְאֶל־תּוֹרֹת הַשֵּׁדִים | 1 Το δε Πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροις καιροις θελουσιν αποστατησει τινες απο της πιστεως, προσεχοντες εις πνευματα πλανης και εις διδασκαλιας δαιμονιων, |
2 דֹּבְרֵי שְׁקָרִים בַּחֲנֻפָּה וְנִכְוִים הֵם בְּמַדָּעָם | 2 δια της υποκρισεως ψευδολογων, εχοντων την εαυτων συνειδησιν κεκαυτηριασμενην, |
3 אֹסְרִים לָקַחַת אִשָּׁה וּמֹנְעִים מִמִּינֵי מַאֲכָל אֲשֶׁר בְּרָאָם הָאֱלֹהִים שֶׁיֹּאכְלוּם בְּתוֹדָה הַמַּאֲמִינִים וְיֹדְעֵי הָאֱמֶת | 3 εμποδιζοντων τον γαμον, προσταζοντων αποχην βρωματων, τα οποια ο Θεος εκτισε δια να μεταλαμβανωσι μετα ευχαριστιας οι πιστοι και οι γνωρισαντες την αληθειαν. |
4 כִּי כָל־בְּרִיאַת אֱלֹהִים טוֹבָה הִיא וְאֵין דָּבָר מְשֻׁקָּץ אִם־יֵאָכֵל בְּתוֹדָה | 4 Διοτι παν κτισμα Θεου ειναι καλον, και ουδεν απορριψιμον, οταν λαμβανηται μετα ευχαριστιας? |
5 כִּי יְקֻדַּשׁ בִּדְבַר אֱלֹהִים וּבִתְפִלָּה | 5 διοτι αγιαζεται δια του λογου του Θεου και δια της προσευχης. |
6 אִם־תָּשִׂים כָּזֹאת לִפְנֵי אַחֶיךָ מְשָׁרֵת טוֹב תִּהְיֶה לְיֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ מְגֻדָּל בְּדִבְרֵי הָאֱמוּנָה וּבַלֶּקַח הַטּוֹב אֲשֶׁר דָּבַקְתָּ אַחֲרָיו | 6 Ταυτα συμβουλευων εις τους αδελφους, θελεις εισθαι καλος διακονος του Ιησου Χριστου, εντρεφομενος εν τοις λογοις της πιστεως και της καλης διδασκαλιας, την οποιαν παρηκολουθησας. |
7 אַךְ הִתְרַחֵק מֵהַגָּדוֹת פְּסוּלוֹת וּבָלוֹת וְהַרְגֵּל עַצְמְךָ בַּחֲסִידוּת | 7 Τους δε βεβηλους και γραωδεις μυθους παραιτου και γυμναζε σεαυτον εις την ευσεβειαν? |
8 כִּי הַרְגֵּל הַגּוּף יוֹעִיל מְעָט אֲבָל הַחֲסִידוּת תּוֹעִיל לְכָל־דָּבָר וְיֶשׁ־לָהּ הַבְטָחַת חַיֵּי הָעוֹלָם הַזֶּה וְהָעוֹלָם הַבָּא | 8 διοτι η σωματικη γυμνασια ειναι προς ολιγον ωφελιμος αλλ' η ευσεβεια ειναι προς παντα ωφελιμος, εχουσα επαγγελιαν της παρουσης ζωης και της μελλουσης. |
9 נֶאֱמָן הַדָּבָר הַזֶּה וְרָאוּי עַל־כֹּל לְהִתְקַבֵּל | 9 Πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος? |
10 כִּי לָזֹאת אֲנַחְנוּ גַּם־יְגֵעִים גַּם־נֹשְׂאִים חֶרְפָּה עַל־אֲשֶׁר הוֹחַלְנוּ לֵאלֹהִים חַיִּים שֶׁהוּא הַמּוֹשִׁיעַ לְכָל־הָאָדָם וּבְיוֹתֵר לַמַּאֲמִינִים | 10 επειδη δια τουτο και κοπιαζομεν και ονειδιζομεθα, διοτι ελπιζομεν εις τον ζωντα Θεον, οστις ειναι ο Σωτηρ παντων ανθρωπων, μαλιστα των πιστων. |
11 אֶת־זֹאת תְּצַוֶּה וּתְלַמֵּד | 11 Παραγγελλε ταυτα και διδασκε. |
12 אַל־יָבוּז אִישׁ אֶת־בְּחוּרוֹתֶיךָ אַךְ הֱיֵה מוֹפֵת לַמַּאֲמִינִים בְּדִבּוּר בְּמַעֲשֶׂה בְּאַהֲבָה בְּרוּחַ בֶּאֱמוּנָה וּבְטָהֳרָה | 12 Μηδεις ας μη καταφρονη την νεοτητα σου, αλλα γινου τυπος των πιστων εις λογον, εις συναναστροφην, εις αγαπην, εις πνευμα, εις πιστιν, εις καθαροτητα. |
13 וֶהְיֵה שָׁקוּד לִקְרֹא וּלְהוֹכִיחַ וּלְהוֹרֹת עַד כִּי־אָבוֹא | 13 Εως να ελθω, καταγινου εις την αναγνωσιν, εις την προτροπην, εις την διδασκαλιαν? |
14 וְאַל־תֵּקַל בְּעֵינֶיךָ מַתְּנַת הַחֶסֶד אֲשֶׁר בָּךְ הַנְּתוּנָה לְךָ בִּנְבוּאָה עִם־סְמִיכַת יְדֵי הַזְּקֵנִים | 14 μη αμελει το χαρισμα, το οποιον ειναι εν σοι, το οποιον εδοθη εις σε δια προφητειας μετα επιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου. |
15 לָאֵלֶּה תָּשִׁית לִבְּךָ וּבָהֶם הֱיֵה לְמַעַן תֵּרָאֶה הַצְלָחָתְךָ לַכֹּל | 15 Ταυτα μελετα, εις ταυτα μενε, δια να ηναι φανερα εις παντας η προκοπη σου. |
16 שִׁית לִבְּךָ לְנַפְשְׁךָ וְלַהוֹרָאָה וְהַחֲזֵק בָּזֶה כִּי־בַעֲשׂוֹתְךָ כֵן תּוֹשִׁיעַ אֶת־נַפְשְׁךָ וְאֶת־נֶפֶשׁ הַשֹּׁמְעִים אֵלֶיךָ | 16 Προσεχε εις σεαυτον και εις την διδασκαλιαν, επιμενε εις αυτα? διοτι τουτο πραττων και σεαυτον θελεις σωσει και τους ακουοντας σε. |