1 בָּעֵת הַהִיא שָׁלַח הַמֶּלֶךְ הוֹרְדוֹס אֶת־יָדוֹ לְהָרַע לַאֲנָשִׁים מִן־הַקָּהָל | 1 Por aquele mesmo tempo, o rei Herodes mandou prender alguns membros da Igreja para os maltratar. |
2 וַיָּמֶת אֶת־יַעֲקֹב אֲחִי יוֹחָנָן בֶּחָרֶב | 2 Assim foi que matou à espada Tiago, irmão de João. |
3 וַיַּרְא כִּי־טוֹב הַדָּבָר בְּעֵינֵי הַיְּהוּדִים וַיּוֹסֶף לִתְפֹּשׂ גַּם־אֶת־פֶּטְרוֹס וְהַיָּמִים יְמֵי חַג־הַמַּצּוֹת | 3 Vendo que isto agradava aos judeus, mandou prender Pedro. Eram então os dias dos pães sem fermento. |
4 וַיֹּאחֶז אֹתוֹ וַיִּתְּנֵהוּ בְּמִשְׁמָר וַיִּמְסְרֵהוּ לְאַרְבַּע מַחְלְקוֹת שֶׁל־אַרְבָּעָה אַנְשֵׁי צָבָא לְשָׁמְרוֹ כִּי אָמַר לְהַעֲלוֹתוֹ אַחֲרֵי הַפֶּסַח לִפְנֵי הָעָם | 4 Mandou prendê-lo e lançou-o no cárcere, entregando-o à guarda de quatro grupos, de quatro soldados cada um, com a intenção de apresentá-lo ao povo depois da Páscoa. |
5 פֶּטְרוֹס הָיָה עָצוּר בְּמִשְׁמָר וְהַקְּהִלָּה הֶעְתִּירָה בַעֲדוֹ בְּחָזְקָה אֶל־הָאֱלֹהִים | 5 Pedro estava assim encerrado na prisão, mas a Igreja orava sem cessar por ele a Deus. |
6 וַיְהִי בַּלַּיְלָה הַהוּא אֲשֶׁר אָמַר הוֹרְדוֹס לַהֲבִיאוֹ מָחָר לְדִין וַיִּישַׁן פֶּטְרוֹס בֵּין־שְׁנֵי אַנְשֵׁי צָבָא וְהוּא אָסוּר בִּשְׁנַיִם אֲזִקִּים וְשֹׁמְרֵי הַפֶּתַח שֹׁמְרִים אֶת־הַמִּשְׁמָר | 6 Ora, quando Herodes estava para o apresentar, naquela mesma noite dormia Pedro entre dois soldados, ligado com duas cadeias. Os guardas, à porta, vigiavam o cárcere. |
7 וְהִנֵּה מַלְאַךְ יְהוָֹה נִצָּב עָלָיו וְאוֹר נָגַהּ בַּחֶדֶר וַיִּסְפֹּק עַל־יֶרֶךְ פֶּטְרוֹס וַיְעִירֵהוּ לֵאמֹר קוּם מְהֵרָה וַיִּפְּלוּ מוֹסְרוֹתָיו מֵעַל יָדָיו | 7 De repente, apresentou-se um anjo do Senhor, e uma luz brilhou no recinto. Tocando no lado de Pedro, o anjo despertou-o: Levanta-te depressa, disse ele. Caíram-lhe as cadeias das mãos. |
8 וַיֹּאמֶר אֵלָיו הַמַּלְאָךְ חֲגֹר מָתְנֶיךָ וְהַנְעֵל אֶת־רַגְלֶיךָ וַיַּעַשׂ כֵּן וַיֹּאמֶר אֵלָיו עֲטֵה מְעִילְךָ וְלֵךְ אַחֲרָי | 8 O anjo ordenou: Cinge-te e calça as tuas sandálias. Ele assim o fez. O anjo acrescentou: Cobre-te com a tua capa e segue-me. |
9 וַיֵּצֵא וַיֵּלֶךְ אַחֲרָיו וְלֹא יָדַע אִם־אֱמֶת הוּא הַנַּעֲשֶׂה־לּוֹ עַל־יְדֵי הַמַּלְאָךְ כִּי כְּמַרְאֶה הָיָה בְעֵינָיו | 9 Pedro saiu e seguiu-o, sem saber se era real o que se fazia por meio do anjo. Julgava estar sonhando. |
10 וַיַּעַבְרוּ דֶּרֶךְ הַמִּשְׁמֶרֶת הָרִאשׁוֹנָה וְהַשְּׁנִיָּה וַיָּבֹאוּ עַד־שַׁעַר הַבַּרְזֶל אֲשֶׁר יֵצְאוּ בוֹ הָעִירָה וַיִּפָּתַח הַשַּׁעַר לִפְנֵיהֶם מֵאֵלָיו וַיֵּצְאוּ הַחוּצָה וַיֵּלְכוּ מַהֲלַךְ רְחוֹב אֶחָד וְהַמַּלְאָךְ סָר מֵעָלָיו פִּתְאֹם | 10 Passaram o primeiro e o segundo postos da guarda. Chegaram ao portão de ferro, que dá para a cidade, o qual se lhes abriu por si mesmo. Saíram e tomaram juntos uma rua. Em seguida, de súbito, o anjo desapareceu. |
11 וַיְהִי בְּשׁוּבוֹ אֶל־דַּעְתּוֹ וַיֹּאמֶר פֶּטְרוֹס עַתָּה זֶה יָדַעְתִּי בֶאֱמֶת כִּי הָאֱלֹהִים שָׁלַח אֶת־מַלְאָכוֹ וַיְפַלְּטֵנִי מִיַּד הוֹרְדוֹס וּמִכָּל־מְזִמַּת עַם הַיְּהוּדִים | 11 Então Pedro tornou a si e disse: Agora vejo que o Senhor mandou verdadeiramente o seu anjo e me livrou da mão de Herodes e de tudo o que esperava o povo dos judeus. |
12 הוּא חשֵׁב כָּזֹאת וְהוּא בָא עַד־בֵּית מִרְיָם אֵם יוֹחָנָן הַמְכֻנֶּה מַרְקוֹס אֲשֶׁר נִקְהֲלוּ־שָׁם רַבִּים וְהֵם מִתְפַּלְלִים יָחַד | 12 Refletiu um momento e dirigiu-se para a casa de Maria, mãe de João, que tem por sobrenome Marcos, onde muitos se tinham reunido e faziam oração. |
13 וַיִּדְפֹּק עַל־דֶּלֶת הַשָּׁעַר וַתִּגַּשׁ נַעֲרָה לְהַקְשִׁיב וּשְׁמָהּ רוֹדִי | 13 Quando bateu à porta de entrada, uma criada, chamada Rode, adiantou-se para escutar. |
14 וַתַּכֵּר אֶת־קוֹל פֶּטְרוֹס וּמִשִּׂמְחָתָהּ לֹא־פָתְחָה לּוֹ אֶת־דֶּלֶת הַשָּׁעַר וַתָּרָץ הַבַּיְתָה וַתַּגֵּד לָהֶם כִּי־פֶטְרוֹס עֹמֵד עַל־הַשָּׁעַר | 14 Mal reconheceu a voz de Pedro, de tanta alegria não abriu a porta, mas, correndo para dentro, foi anunciar que era Pedro que estava à porta. |
15 וַיֹּאמְרוּ אֵלֶיהָ מְשֻׁגַּעַת אָתְּ וְהִיא מִתְאַמֶּצֶת כִי־כֵן הוּא וַיֹּאמְרוּ מַלְאָכוֹ הוּא | 15 Disseram-lhe: Estás louca! Mas ela persistia em afirmar que era verdade. Diziam eles: Então é o seu anjo. |
16 וּפֶטְרוֹס הִרְבָּה לִדְפֹּק וַיִּפְתְּחוּ וַיִּרְאֻהוּ וַיִּשְׁתּוֹמֵמוּ | 16 Pedro continuava a bater. Afinal abriram a porta, viram-no e ficaram atônitos. |
17 וְהוּא רָמַז לָהֶם בְּיָדוֹ לַחֲשׁוֹת וַיְסַפֵּר לָהֶם אֵת אֲשֶׁר־הוֹצִיאוֹ הָאָדוֹן מִן־הַמִּשְׁמָר וַיֹּאמֶר הַגִּידוּ אֶת־זֹאת לְיַעֲקֹב וְלָאַחִים וַיֵּצֵא וַיֵּלֶךְ־לוֹ לְמָקוֹם אַחֵר | 17 Ele, acenando-lhes com a mão que se calassem, contou como o Senhor o havia livrado da prisão, e disse: Comunicai-o a Tiago e aos irmãos. Em seguida, saiu dali e retirou-se para outro lugar. |
18 הַבֹּקֶר אוֹר וּמְבוּכָה לֹא־קְטַנָּה הָיְתָה בֵּין אַנְשֵׁי הַצָּבָא עַל־פֶּטְרוֹס מֶה־הָיָה לוֹ | 18 Logo que amanheceu, houve um sobressalto pouco comum entre os soldados sobre o que acontecera a Pedro. |
19 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר בִּקֵּשׁ אוֹתוֹ הוֹרְדוֹס וְלֹא מְצָאוֹ חָקַר אֶת־הַשֹּׁמְרִים וַיְצַו לְהוֹצִיאָם לַמָּוֶת וַיֵּרֶד מִיהוּדָה אֶל־קִסְרִין וַיֵּשֶׁב שָׁם | 19 Herodes, procurando-o e não o achando, instaurou um processo contra os guardas e mandou supliciá-los. Em seguida, desceu da Judéia para Cesaréia, onde permaneceu. |
20 וְאֵיבָה הָיְתָה בֵּין הוֹרְדוֹס וּבֵין בְּנֵי־צוֹר וְצִידוֹן וַיָּבֹאוּ אֵלָיו בְּלֵב אֶחָד וַיְפַתּוּ אֶת־בְּלַסְטוֹס אֲשֶׁר עַל־חֲדַר הַמֶּלֶךְ וַיְבַקְשׁוּ שָׁלוֹם יַעַן לָקְחוּ מִחְיַת אַרְצוֹתָם מֵאֶרֶץ הַמֶּלֶךְ | 20 Estava Herodes em conflito com os habitantes de Tiro e de Sidônia. Estes, porém, de comum acordo, se apresentaram a ele, e, com o favor de Blasto, que era camareiro do rei, pediram a paz. {Porque a sua região era abastecida por ele.} |
21 וַיְהִי בַּיּוֹם הַמּוּעָד וַיִּלְבַּשׁ הוֹרְדוֹס לְבוּשׁ מַלְכוּת וַיֵּשֶׁב עַל־כִּסֵּא הַמִּשְׁפָּט וַיַּטֵּף אֲלֵיהֶם אִמְרָתוֹ | 21 No dia marcado, Herodes, vestido em traje real, sentou-se no tribunal e lhes dirigiu uma alocução. |
22 וַיָּרִיעוּ לוֹ הָעָם לֵאמֹר קוֹל אֱלֹהִים הוּא וְלֹא קוֹל אָדָם | 22 O povo aplaudia: É a voz de um deus, e não de um homem! |
23 וַיַּכֵּהוּ מַלְאַךְ־יְהוָֹה פִּתְאֹם עֵקֶב אֲשֶׁר לֹא־נָתַן הַכָּבוֹד לֵאלֹהִים וַיֹּאכְלֻהוּ תוֹלָעִים וַיִּגְוָע | 23 No mesmo instante, o anjo do Senhor o feriu, por ele não haver dado honra a Deus. E, roído de vermes, expirou. |
24 וּדְבַר אֱלֹהִים הוֹלֵךְ וָרָב | 24 Entretanto, a palavra de Deus crescia e se espalhava sempre mais. |
25 וַיָּשׁוּבוּ בַּר־נַבָּא וְשָׁאוּל מִירוּשָׁלָיִם אַחֲרֵי כַלּוֹתָם אֵת־הַשִּׁמּוּשׁ וַיִּקְחוּ אִתָּם אֶת־יוֹחָנָן הַמְכֻנֶּה מַרְקוֹס | 25 Tendo Barnabé e Saulo concluído a sua missão, voltaram de Jerusalém {a Antioquia}, levando consigo João, que tem por sobrenome Marcos. |