Micà (מיכה) - Michea 35

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיְהִי דְבַר־יְהוָה אֵלַי לֵאמֹר	1 وكان اليّ كلام الرب قائلا.
2 בֶּן־אָדָם שִׂים פָּנֶיךָ עַל־הַר שֵׂעִיר וְהִנָּבֵא עָלָיו	2 يا ابن آدم اجعل وجهك نحو جبل سعير وتنبأ عليه.
3 וְאָמַרְתָּ לֹּו כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה הִנְנִי אֵלֶיךָ הַר־שֵׂעִיר וְנָטִיתִי יָדִי עָלֶיךָ וּנְתַתִּיךָ שְׁמָמָה וּמְשַׁמָּה	3 وقل له. هكذا قال السيد الرب. هانذا عليك يا جبل سعير وامد يدي عليك واجعلك خرابا مقفرا.
4 עָרֶיךָ חָרְבָּה אָשִׂים וְאַתָּה שְׁמָמָה תִהְיֶה וְיָדַעְתָּ כִּי־אֲנִי יְהוָה	4 اجعل مدنك خربة وتكون انت مقفرا وتعلم اني انا الرب.
5 יַעַן הֱיֹות לְךָ אֵיבַת עֹולָם וַתַּגֵּר אֶת־בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל עַל־יְדֵי־חָרֶב בְּעֵת אֵידָם בְּעֵת עֲוֹן קֵץ	5 لانه كانت لك بغضة ابدية ودفعت بني اسرائيل الى يد السيف في وقت مصيبتهم وقت اثم النهاية
6 לָכֵן חַי־אָנִי נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה כִּי־לְדָם אֶעֶשְׂךָ וְדָם יִרְדֲּפֶךָ אִם־לֹא דָם שָׂנֵאתָ וְדָם יִרְדֲּפֶךָ	6 لذلك حيّ انا يقول السيد الرب اني اهيّئك للدم والدم يتبعك. اذ لم تكره الدم فالدم يتبعك.
7 וְנָתַתִּי אֶת־הַר שֵׂעִיר לְשִׁמְמָה וּשְׁמָמָה וְהִכְרַתִּי מִמֶּנּוּ עֹבֵר וָשָׁב	7 فاجعل جبل سعير خرابا ومقفرا واستأصل منه الذاهب والآئب.
8 וּמִלֵּאתִי אֶת־הָרָיו חֲלָלָיו גִּבְעֹותֶיךָ וְגֵאֹותֶיךָ וְכָל־אֲפִיקֶיךָ חַלְלֵי־חֶרֶב יִפְּלוּ בָהֶם	8 واملأ جباله من قتلاه. تلالك واوديتك وجميع انهارك يسقطون فيها قتلى بالسيف.
9 שִׁמְמֹות עֹולָם אֶתֶּנְךָ וְעָרֶיךָ לֹא [תֵישַׁבְנָה כ] (תָשֹׁבְנָה ק) וִידַעְתֶּם כִּי־אֲנִי יְהוָה	9 واصيّرك خربا ابدية ومدنك لن تعود فتعلمون اني انا الرب.
10 יַעַן אֲמָרְךָ אֶת־שְׁנֵי הַגֹּויִם וְאֶת־שְׁתֵּי הָאֲרָצֹות לִי תִהְיֶינָה וִירַשְׁנוּהָ וַיהוָה שָׁם הָיָה	10 لانك قلت ان هاتين الامتين وهاتين الارضين تكونان لي فنمتلكهما والرب كان هناك
11 לָכֵן חַי־אָנִי נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה וְעָשִׂיתִי כְּאַפְּךָ וּכְקִנְאָתְךָ אֲשֶׁר עָשִׂיתָה מִשִּׂנְאָתֶיךָ בָּם וְנֹודַעְתִּי בָם כַּאֲשֶׁר אֶשְׁפְּטֶךָ	11 فلذلك حيّ انا يقول السيد الرب لافعلنّ كغضبك وكحسدك اللذين عاملت بهما من بغضتك لهم واعرّف بنفسي بينهم عندما احكم عليك.
12 וְיָדַעְתָּ כִּי־אֲנִי יְהוָה שָׁמַעְתִּי ׀ אֶת־כָּל־נָאָצֹותֶיךָ אֲשֶׁר אָמַרְתָּ עַל־הָרֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר ׀ [שָׁמֵמָה כ] (שָׁמֵמוּ ק) לָנוּ נִתְּנוּ לְאָכְלָה	12 فتعلم اني انا الرب قد سمعت كل اهانتك التي تكلمت بها على جبال اسرائيل قائلا قد خربت قد أعطيناها ماكلا.
13 וַתַּגְדִּילוּ עָלַי בְּפִיכֶם וְהַעְתַּרְתֶּם עָלַי דִּבְרֵיכֶם אֲנִי שָׁמָעְתִּי׃ ס	13 قد تعظمتم عليّ بافواهكم وكثرتم كلامكم عليّ. انا سمعت.
14 כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה כִּשְׂמֹחַ כָּל־הָאָרֶץ שְׁמָמָה אֶעֱשֶׂה־לָּךְ	14 هكذا قال السيد الرب. عند فرح كل الارض اجعلك مقفرا.
15 כְּשִׂמְחָתְךָ לְנַחְלַת בֵּית־יִשְׂרָאֵל עַל אֲשֶׁר־שָׁמֵמָה כֵּן אֶעֱשֶׂה־לָּךְ שְׁמָמָה תִהְיֶה הַר־שֵׂעִיר וְכָל־אֱדֹום כֻּלָּהּ וְיָדְעוּ כִּי־אֲנִי יְהוָה׃ פ	15 كما فرحت على ميراث بيت اسرائيل لانه خرب كذلك افعل بك. تكون خرابا يا جبل سعير انت وكل ادوم باجمعها فيعلمون اني انا الرب