Hošeah(הושע) - Osea 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | VULGATA |
---|---|
1 שִׁמְעוּ דְבַר־יְהוָה בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כִּי רִיב לַיהוָה עִם־יֹושְׁבֵי הָאָרֶץ כִּי אֵין־אֱמֶת וְאֵין־חֶסֶד וְאֵין־דַּעַת אֱלֹהִים בָּאָרֶץ | 1 Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes, et oculos tuos ne transvertas a paupere. |
2 אָלֹה וְכַחֵשׁ וְרָצֹחַ וְגָנֹב וְנָאֹף פָּרָצוּ וְדָמִים בְּדָמִים נָגָעוּ | 2 Animam esurientem ne despexeris, et non exasperes pauperem in inopia sua. |
3 עַל־כֵּן ׀ תֶּאֱבַל הָאָרֶץ וְאֻמְלַל כָּל־יֹושֵׁב בָּהּ בְּחַיַּת הַשָּׂדֶה וּבְעֹוף הַשָּׁמָיִם וְגַם־דְּגֵי הַיָּם יֵאָסֵפוּ | 3 Cor inopis ne afflixeris, et non protrahas datum angustianti. |
4 אַךְ אִישׁ אַל־יָרֵב וְאַל־יֹוכַח אִישׁ וְעַמְּךָ כִּמְרִיבֵי כֹהֵן | 4 Rogationem contribulati ne abjicias, et non avertas faciem tuam ab egeno. |
5 וְכָשַׁלְתָּ הַיֹּום וְכָשַׁל גַּם־נָבִיא עִמְּךָ לָיְלָה וְדָמִיתִי אִמֶּךָ | 5 Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram : et non relinquas quærentibus tibi retro maledicere. |
6 נִדְמוּ עַמִּי מִבְּלִי הַדָּעַת כִּי־אַתָּה הַדַּעַת מָאַסְתָּ וְאֶמְאָסְאךָ מִכַּהֵן לִי וַתִּשְׁכַּח תֹּורַת אֱלֹהֶיךָ אֶשְׁכַּח בָּנֶיךָ גַּם־אָנִי | 6 Maledicentis enim tibi in amaritudine animæ, exaudietur deprecatio illius : exaudiet autem eum qui fecit illum. |
7 כְּרֻבָּם כֵּן חָטְאוּ־לִי כְּבֹודָם בְּקָלֹון אָמִיר | 7 Congregationi pauperum affabilem te facito : et presbytero humilia animam tuam, et magnato humilia caput tuum. |
8 חַטַּאת עַמִּי יֹאכֵלוּ וְאֶל־עֲוֹנָם יִשְׂאוּ נַפְשֹׁו | 8 Declina pauperi sine tristitia aurem tuam, et redde debitum tuum, et responde illi pacifica in mansuetudine. |
9 וְהָיָה כָעָם כַּכֹּהֵן וּפָקַדְתִּי עָלָיו דְּרָכָיו וּמַעֲלָלָיו אָשִׁיב לֹו | 9 Libera eum qui injuriam patitur de manu superbi, et non acide feras in anima tua. |
10 וְאָכְלוּ וְלֹא יִשְׂבָּעוּ הִזְנוּ וְלֹא יִפְרֹצוּ כִּי־אֶת־יְהוָה עָזְבוּ לִשְׁמֹר | 10 In judicando esto pupillis misericors ut pater, et pro viro matri illorum : |
11 זְנוּת וְיַיִן וְתִירֹושׁ יִקַּח־לֵב | 11 et eris tu velut filius Altissimi obediens, et miserebitur tui magis quam mater. |
12 עַמִּי בְּעֵצֹו יִשְׁאָל וּמַקְלֹו יַגִּיד לֹו כִּי רוּחַ זְנוּנִים הִתְעָה וַיִּזְנוּ מִתַּחַת אֱלֹהֵיהֶם | 12 Sapientia filiis suis vitam inspirat : et suscipit inquirentes se, et præibit in via justitiæ. |
13 עַל־רָאשֵׁי הֶהָרִים יְזַבֵּחוּ וְעַל־הַגְּבָעֹות יְקַטֵּרוּ תַּחַת אַלֹּון וְלִבְנֶה וְאֵלָה כִּי טֹוב צִלָּהּ עַל־כֵּן תִּזְנֶינָה בְּנֹותֵיכֶם וְכַלֹּותֵיכֶם תְּנָאַפְנָה | 13 Et qui illam diligit, diligit vitam, et qui vigilaverint ad illam complectentur placorem ejus. |
14 לֹא־אֶפְקֹוד עַל־בְּנֹותֵיכֶם כִּי תִזְנֶינָה וְעַל־כַּלֹּותֵיכֶם כִּי תְנָאַפְנָה כִּי־הֵם עִם־הַזֹּנֹות יְפָרֵדוּ וְעִם־הַקְּדֵשֹׁות יְזַבֵּחוּ וְעָם לֹא־יָבִין יִלָּבֵט | 14 Qui tenuerint illam, vitam hæreditabunt : et quo introibit benedicet Deus. |
15 אִם־זֹנֶה אַתָּה יִשְׂרָאֵל אַל־יֶאְשַׁם יְהוּדָה וְאַל־תָּבֹאוּ הַגִּלְגָּל וְאַל־תַּעֲלוּ בֵּית אָוֶן וְאַל־תִּשָּׁבְעוּ חַי־יְהוָה | 15 Qui serviunt ei obsequentes erunt sancto : et eos qui diligunt illam, diligit Deus. |
16 כִּי כְּפָרָה סֹרֵרָה סָרַר יִשְׂרָאֵל עַתָּה יִרְעֵם יְהוָה כְּכֶבֶשׂ בַּמֶּרְחָב | 16 Qui audit illam judicabit gentes : et qui intuetur illam permanebit confidens. |
17 חֲבוּר עֲצַבִּים אֶפְרָיִם הַנַּח־לֹו | 17 Si crediderit ei, hæreditabit illam, et erunt in confirmatione creaturæ illius : |
18 סָר סָבְאָם הַזְנֵה הִזְנוּ אָהֲבוּ הֵבוּ קָלֹון מָגִנֶּיהָ | 18 quoniam in tentatione ambulat cum eo, et in primis eligit eum. |
19 צָרַר רוּחַ אֹותָהּ בִּכְנָפֶיהָ וְיֵבֹשׁוּ מִזִּבְחֹותָם׃ ס | 19 Timorem, et metum, et probationem inducet super illum : et cruciabit illum in tribulatione doctrinæ suæ, donec tentet eum in cogitationibus suis, et credat animæ illius. |
20 Et firmabit illum, et iter adducet directum ad illum, et lætificabit illum : | |
21 et denudabit absconsa sua illi, et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum justitiæ. | |
22 Si autem oberraverit, derelinquet eum, et tradet eum in manus inimici sui. | |
23 Fili, conserva tempus, et devita a malo. | |
24 Pro anima tua ne confundaris dicere verum : | |
25 est enim confusio adducens peccatum, et est confusio adducens gloriam et gratiam. | |
26 Ne accipias faciem adversus faciem tuam, nec adversus animam tuam mendacium. | |
27 Ne reverearis proximum tuum in casu suo, | |
28 nec retineas verbum in tempore salutis. Non abscondas sapientiam tuam in decore suo : | |
29 in lingua enim sapientia dignoscitur : et sensus, et scientia, et doctrina in verbo sensati, et firmamentum in operibus justitiæ. | |
30 Non contradicas verbo veritatis ullo modo, et de mendacio ineruditionis tuæ confundere. | |
31 Non confundaris confiteri peccata tua, et ne subjicias te omni homini pro peccato. | |
32 Noli resistere contra faciem potentis, nec coneris contra ictum fluvii. | |
33 Pro justitia agonizare pro anima tua, et usque ad mortem certa pro justitia : et Deus expugnabit pro te inimicos tuos. | |
34 Noli citatus esse in lingua tua, et inutilis, et remissus in operibus tuis. | |
35 Noli esse sicut leo in domo tua, evertens domesticos tuos, et opprimens subjectos tibi. | |
36 Non sit porrecta manus tua ad accipiendum, et ad dandum collecta. |