Ecclesiasticus 11

NOVA VULGATA	LXX
1 Sapientia humiliati exaltabit caput illius et in medio magnatorum consedere illum faciet.	1 σοφια ταπεινου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εν μεσω μεγιστανων καθισει αυτον
2 Non laudes virum in specie sua neque spernas hominem deformem in visu suo.	2 μη αινεσης ανδρα εν καλλει αυτου και μη βδελυξη ανθρωπον εν ορασει αυτου
3 Brevis in volatilibus est apis, et initium dulcoris habet fructus illius.	3 μικρα εν πετεινοις μελισσα και αρχη γλυκασματων ο καρπος αυτης
4 In vestitu ne glorieris umquam nec in die honoris tui extollaris, quoniam mirabilia opera Altissimi solius, et absconsa et invisa hominibus opera illius.	4 εν περιβολη ιματιων μη καυχηση και εν ημερα δοξης μη επαιρου οτι θαυμαστα τα εργα κυριου και κρυπτα τα εργα αυτου ανθρωποις
5 Multi tyranni sederunt in terra, et insuspicabilis portavit diadema.	5 πολλοι τυραννοι εκαθισαν επι εδαφους ο δε ανυπονοητος εφορεσεν διαδημα
6 Multi potentes exhonorati sunt valide, et gloriosi traditi sunt in manus alterorum.	6 πολλοι δυνασται ητιμασθησαν σφοδρα και ενδοξοι παρεδοθησαν εις χειρας ετερων
7 Priusquam interroges, ne vituperes quemquam, sed, postquam interrogaveris, corripe iuste.	7 πριν εξετασης μη μεμψη νοησον πρωτον και τοτε επιτιμα
8 Priusquam audias, ne respondeas verbum et in medio sermonum ne adicias loqui.	8 πριν η ακουσαι μη αποκρινου και εν μεσω λογων μη παρεμβαλλου
9 De ea re, quae te non molestat, ne certeris et in iudicio peccantium ne consistas.	9 περι πραγματος ου ουκ εστιν σοι χρεια μη εριζε και εν κρισει αμαρτωλων μη συνεδρευε
10 Fili, ne in multis sint actus tui; etsi festinaveris, non eris immunis a delicto: si enim persecutus fueris, non apprehendes, et non effugies, si discurreris.	10 τεκνον μη περι πολλα εστωσαν αι πραξεις σου εαν πληθυνης ουκ αθωωθηση και εαν διωκης ου μη καταλαβης και ου μη εκφυγης διαδρας
11 Est homo laborans et festinans et dolens et tanto magis non abundabit.	11 εστιν κοπιων και πονων και σπευδων και τοσω μαλλον υστερειται
12 Est homo marcidus egens susceptione, plus deficiens virtute et abundans paupertate;	12 εστιν νωθρος προσδεομενος αντιλημψεως υστερων ισχυι και πτωχεια περισσευει και οι οφθαλμοι κυριου επεβλεψαν αυτω εις αγαθα και ανωρθωσεν αυτον εκ ταπεινωσεως αυτου
13 et oculus Dei respexit illum in bono et erexit eum ab humilitate ipsius et exaltavit caput eius: et mirati sunt in illo multi.	13 και ανυψωσεν κεφαλην αυτου και απεθαυμασαν επ' αυτω πολλοι
14 Bona et mala, vita et mors, paupertas et honestas a Deo sunt.	14 αγαθα και κακα ζωη και θανατος πτωχεια και πλουτος παρα κυριου εστιν
15 Sapientia et disciplina et scientia legis apud Dominum; dilectio et viae bonorum apud ipsum.	15 -
16 Error et tenebrae peccatoribus concreata sunt; qui autem exsultant in malis, consenescunt in malo.	16 -
17 Datio Dei permanet iustis, et beneplacitum illius successus habebit in aeternum.	17 δοσις κυριου παραμενει ευσεβεσιν και η ευδοκια αυτου εις τον αιωνα ευοδωθησεται
18 Est qui locupletatur parce agendo, et haec est pars mercedis illius	18 εστιν πλουτων απο προσοχης και σφιγγιας αυτου και αυτη η μερις του μισθου αυτου
19 in eo quod dicit: “ Inveni requiem mihi, et nunc manducabo de bonis meis solus”;	19 εν τω ειπειν αυτον ευρον αναπαυσιν και νυν φαγομαι εκ των αγαθων μου και ουκ οιδεν τις καιρος παρελευσεται και καταλειψει αυτα ετεροις και αποθανειται
20 et nescit quod tempus praeteriet, et mors appropinquet, et relinquet omnia aliis et morietur.	20 στηθι εν διαθηκη σου και ομιλει εν αυτη και εν τω εργω σου παλαιωθητι
21 Sta in mandato tuo et in illo conversare et in opere mandatorum tuorum veterasce.	21 μη θαυμαζε εν εργοις αμαρτωλου πιστευε δε κυριω και εμμενε τω πονω σου οτι κουφον εν οφθαλμοις κυριου δια ταχους εξαπινα πλουτισαι πενητα
22 Ne mireris in operibus peccatorum; confide autem in Deo et mane in labore tuo.	22 ευλογια κυριου εν μισθω ευσεβους και εν ωρα ταχινη αναθαλλει ευλογιαν αυτου
23 Facile est enim in oculis Dei subito honestare pauperem.	23 μη ειπης τις εστιν μου χρεια και τινα απο του νυν εσται μου τα αγαθα
24 Benedictio Dei in mercede iusti continuo, et in hora veloci successus illius fructificat.	24 μη ειπης αυταρκη μοι εστιν και τι απο του νυν κακωθησομαι
25 Ne dicas: “ Quid est mihi opus? Et, quae erunt mihi ex hoc bona? ”.	25 εν ημερα αγαθων αμνησια κακων και εν ημερα κακων ου μνησθησεται αγαθων
26 Ne dicas: “ Sufficiens mihi sum; et, quid ex hoc nunc pessimabor? ”	26 οτι κουφον εναντι κυριου εν ημερα τελευτης αποδουναι ανθρωπω κατα τας οδους αυτου
27 In die bonorum ne immemor sis malorum et in die malorum ne immemor sis bonorum,	27 κακωσις ωρας επιλησμονην ποιει τρυφης και εν συντελεια ανθρωπου αποκαλυψις εργων αυτου
28 quoniam facile est coram Deo in die obitus retribuere unicuique secundum vias suas.	28 προ τελευτης μη μακαριζε μηδενα και εν τεκνοις αυτου γνωσθησεται ανηρ
29 Malitia horae oblivionem facit luxuriae magnae, et in fine hominis denudatio operum illius.	29 μη παντα ανθρωπον εισαγε εις τον οικον σου πολλα γαρ τα ενεδρα του δολιου
30 Ante mortem ne laudes hominem quemquam, quoniam in extremis suis agnoscitur vir.	30 περδιξ θηρευτης εν καρταλλω ουτως καρδια υπερηφανου και ως ο κατασκοπος επιβλεπει πτωσιν
31 Non omnem hominem inducas in domum tuam, multae enim sunt insidiae dolosi.	31 τα γαρ αγαθα εις κακα μεταστρεφων ενεδρευει και εν τοις αιρετοις επιθησει μωμον
32 Sicut enim eructant praecordia foetentium, et sicut perdix inducitur in caveam, et ut caprea in laqueum, sic et cor superborum, et sicut prospector videns casum proximi sui.	32 απο σπινθηρος πυρος πληθυνεται ανθρακια και ανθρωπος αμαρτωλος εις αιμα ενεδρευει
33 Bona enim in mala convertens insidiator et in electis imponet maculam.	33 προσεχε απο κακουργου πονηρα γαρ τεκταινει μηποτε μωμον εις τον αιωνα δω σοι
34 A scintilla una augentur carbones, et ab uno doloso augetur sanguis; homo vero peccator sanguini insidiatur.	34 ενοικισον αλλοτριον και διαστρεψει σε εν ταραχαις και απαλλοτριωσει σε των ιδιων σου
35 Attende tibi a pestifero, fabricat enim mala; ne forte inducat super te maculam in perpetuum.
36 Admitte ad te alienigenam, et subvertet te in turbore et abalienabit te a tuis propriis.