Psalmi 55
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David. | 1 (Per la fine. Per il popolo allontanato dai Santi. Di David, a iscrizione di colonna, quando gli stranieri lo presero in Get). |
2 Auribus percipe, Deus, orationem meam et ne abscondaris a deprecatione mea; | 2 Abbi pietà di me, o Dio; perchè l'uomo mi calpesta, continuamente mi assale e mi tormenta. |
3 intende mihi et exaudi me. Excussus sum in meditatione mea et conturbatus sum | 3 Tutto il giorno i miei nemici mi calpestano, perchè son molti a far guerra contro di me. |
4 a voce inimici et a tribulatione peccatoris. Quoniam devolverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi. | 4 Anche in pieno giorno avrei da temere; ma io spero in te. |
5 Cor meum torquetur intra me, et formido mortis cecidit super me. | 5 In Dio loderò le mie parole, in Dio ho sperato: non temerò quel che possa farmi la carne. |
6 Timor et tremor venerunt super me, et contexit me pavor. - | 6 Continuamente torcono in mal senso le mie parole, a mio danno son rivolti tutti i loro pensieri. |
7 Et dixi: “ Quis dabit mihi pennas sicut columbae, et volabo et requiescam? | 7 Si raccolgono insieme, si nascondono, spiano i miei passi. Siccome attentano alla mia vita. |
8 Ecce elongabo fugiens et manebo in solitudine. | 8 Non li salvare in nessuna maniera, stritola i popoli nel tuo furore. |
9 Exspectabo eum, qui salvum me faciat a spiritu procellae et tempestate ”. | 9 O Dio t'ho esposto qual sia la mia vita: le mie lacrime le hai raccolte sotto i tuoi occhi, secondo le tue promesse. |
10 Dissipa, Domine, divide linguas eorum, quoniam vidi violentiam et contentionem in civitate. | 10 Allora saran messi in fuga i miei nemici. In qualunque giorno t'invochi, ecco, riconosco che tu sei il mio Dio. |
11 Die ac nocte circumeunt eam super muros eius, | 11 In Dio loderò la parola, in Dio loderò il discorso; in Dio ho sperato: non temerò quel che possa farmi l'uomo. |
12 iniquitas et labor et insidiae in medio eius; et non defecit de plateis eius fraudulentia et dolus. | 12 Mi stanno a cuore i voti che t'ho fatto, o Dio, li soddisferò con inni di lode; |
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique; et si is qui oderat me, super me magnificatus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. | 13 Perchè hai liberata l'anima mia dalla morte, i miei piedi dalla caduta, affinchè io mi renda accetto a Dio nella luce dei viventi. |
14 Tu vero, homo coaequalis meus, familiaris meus et notus meus, | |
15 qui simul habuimus dulce consortium: in domo Dei ambulavimus in concursu. | |
16 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes, quoniam nequitiae in habitaculis eorum, in medio eorum. | |
17 Ego autem ad Deum clamabo, et Dominus salvabit me. | |
18 Vespere et mane et meridie meditabor et ingemiscam, et exaudiet vocem meam. | |
19 Redimet in pace animam meam ab his, qui impugnant me, quoniam in multis sunt adversum me. | |
20 Exaudiet Deus et humiliabit illos, qui est ante saecula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum. | |
21 Extendit manum suam in socios; contaminavit foedus suum. | |
22 Lene super butyrum est os eius, pugna autem cor illius: molliti sunt sermones eius super oleum, et ipsi sunt gladii destricti. - | |
23 Iacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in aeternum fluctuationem iusto. | |
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine. |