Salmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus. | 1 Iddio, delli Dei Signore, ha parlato; e chiamò la terra, da levante insino al ponente. |
2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: | 2 Da Sion è la bellezza del suo adornamento. |
3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper! | 3 Iddio verrà manifestamente; il nostro Iddio, e non tacerà. Nel suo cospetto arderà il fuoco; e intorno a lui sarà la forte tempesta. |
4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. | 4 Di sopra chiamò il cielo, e la terra a dividere il suo popolo. |
5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum. | 5 Raunateli i suoi santi; i quali òrdinano il suo testamento sopra li sacrificii. |
6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me? | 6 E annunzieranno li cieli la sua giustizia; per che Iddio è giudice. |
7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. | 7 Popolo mio, odi, e parlerò; Israel, e a te testificherò; io sono Iddio, tuo Iddio. |
8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam. | 8 Non ti riprenderò nelli tuoi sacrificii; ma gli tuoi sacrificii sempre sono nel mio cospetto. |
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet, | 9 Non torrò gli vitelli dalla tua casa, nè li becchi delle tue gregge. |
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. | 10 Per che mie sono tutte le bestie delle selve, gli animali de' monti e li bovi. |
11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas. | 11 Ho conosciuti tutti gli uccelli del cielo; ed è meco la bellezza del campo. |
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. | 12 Se avrò fame, non tel dirò; egli è mio tutto il mondo, e la sua plenitudine. |
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. | 13 Mangerò io forse le carni de' tauri? ovver beverò il sangue de' becchi? |
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo. | 14 A Dio sacrifica il sacrificio di laude; e all'Altissimo rendi i tuoi voti. |
15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum. | 15 E nel dì della tribulazione appella me; e libererò te, e tu mi onorificherai. |
16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me. | 16 Ma disse Iddio al peccatore: il per che racconti le mie giustizie, e per la tua bocca togli il mio testamento? |
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, | 17 Ma tu hai avuto in odio la disciplina; e hai gittato dopo te le mie parole. |
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. | 18 Se vedevi il latrone, con lui correvi; e con gli adulteri ponevi la tua parte. |
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, | 19 La tua bocca ha abbondato di malizia; e la tua lingua ordinava gl' inganni. |
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen. | 20 Sedendo parlavi contra il tuo fratello, contra il figliuolo della tua madre ponevi scandalo; facesti queste cose, e ho taciuto. |
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. | 21 Pensasti iniquamente, che sarò simile a te; te riprenderò, e ordinerò (me) contra la tua faccia. |
22 Voi, che vi dimenticate Iddio, intendete queste cose; chè quando rapisca', non sia chi libera. | |
23 Onorificherà me il sacrificio della laude: e ivi è la (mia) via, che li dimostrerò nel Salvatore di Dio. |