ΙΩΗΛ - Gioele - Joel 2

LXX	JERUSALEM
1 σαλπισατε σαλπιγγι εν σιων κηρυξατε εν ορει αγιω μου και συγχυθητωσαν παντες οι κατοικουντες την γην διοτι παρεστιν ημερα κυριου οτι εγγυς	1 Sonnez du cor à Sion, donnez l'alarme sur ma montagne sainte! Que tous les habitants du paystremblent, car il vient, le jour de Yahvé, car il est proche!
2 ημερα σκοτους και γνοφου ημερα νεφελης και ομιχλης ως ορθρος χυθησεται επι τα ορη λαος πολυς και ισχυρος ομοιος αυτω ου γεγονεν απο του αιωνος και μετ' αυτον ου προστεθησεται εως ετων εις γενεας γενεων	2 Jour d'obscurité et de sombres nuages, jour de nuées et de ténèbres! Comme l'aurore, se déploie surles montagnes un peuple nombreux et fort, tel que jamais il n'y en eut, tel qu'il n'en sera plus après lui, degénération en génération.
3 τα εμπροσθεν αυτου πυρ αναλισκον και τα οπισω αυτου αναπτομενη φλοξ ως παραδεισος τρυφης η γη προ προσωπου αυτου και τα οπισθεν αυτου πεδιον αφανισμου και ανασωζομενος ουκ εσται αυτω	3 Devant lui, le feu dévore, derrière lui, la flamme consume. Le pays est comme un jardin d'Edendevant lui, derrière lui, c'est une lande désolée! Aussi rien ne lui échappe.
4 ως ορασις ιππων η οψις αυτων και ως ιππεις ουτως καταδιωξονται	4 Son aspect est celui des chevaux; comme des coursiers, tels ils s'élancent.
5 ως φωνη αρματων επι τας κορυφας των ορεων εξαλουνται και ως φωνη φλογος πυρος κατεσθιουσης καλαμην και ως λαος πολυς και ισχυρος παρατασσομενος εις πολεμον	5 On dirait un fracas de chars bondissant sur les sommets des monts, le crépitement de la flammeardente qui dévore le chaume, un peuple fort rangé en bataille.
6 απο προσωπου αυτου συντριβησονται λαοι παν προσωπον ως προσκαυμα χυτρας	6 A sa vue, les peuples sont dans les transes, tous les visages perdent leur couleur.
7 ως μαχηται δραμουνται και ως ανδρες πολεμισται αναβησονται επι τα τειχη και εκαστος εν τη οδω αυτου πορευσεται και ου μη εκκλινωσιν τας τριβους αυτων	7 Ils s'élancent comme des braves, tels des guerriers, ils escaladent les murailles. Chacun va droit saroute, sans s'écarter de sa voie.
8 και εκαστος απο του αδελφου αυτου ουκ αφεξεται καταβαρυνομενοι εν τοις οπλοις αυτων πορευσονται και εν τοις βελεσιν αυτων πεσουνται και ου μη συντελεσθωσιν	8 Nul ne bouscule son voisin, chacun va son chemin; à travers les traits ils foncent sans rompre leursrangs.
9 της πολεως επιλημψονται και επι των τειχεων δραμουνται και επι τας οικιας αναβησονται και δια θυριδων εισελευσονται ως κλεπται	9 Ils se ruent sur la ville, s'élancent sur les murailles, escaladent les maisons, pénètrent par les fenêtrescomme des voleurs.
10 προ προσωπου αυτων συγχυθησεται η γη και σεισθησεται ο ουρανος ο ηλιος και η σεληνη συσκοτασουσιν και τα αστρα δυσουσιν το φεγγος αυτων	10 Devant lui la terre frémit, les cieux tremblent! Le soleil et la lune s'assombrissent, les étoiles perdentleur éclat!
11 και κυριος δωσει φωνην αυτου προ προσωπου δυναμεως αυτου οτι πολλη εστιν σφοδρα η παρεμβολη αυτου οτι ισχυρα εργα λογων αυτου διοτι μεγαλη η ημερα του κυριου μεγαλη και επιφανης σφοδρα και τις εσται ικανος αυτη	11 Yahvé fait entendre sa voix à la tête de ses troupes! Car ses bataillons sont sans nombre, car il estpuissant, l'exécuteur de ses ordres, car il est grand, le jour de Yahvé, très redoutable - et qui peut l'affronter?
12 και νυν λεγει κυριος ο θεος υμων επιστραφητε προς με εξ ολης της καρδιας υμων και εν νηστεια και εν κλαυθμω και εν κοπετω	12 "Mais encore à présent - oracle de Yahvé - revenez à moi de tout votre coeur, dans le jeûne, lespleurs et les cris de deuil."
13 και διαρρηξατε τας καρδιας υμων και μη τα ιματια υμων και επιστραφητε προς κυριον τον θεον υμων οτι ελεημων και οικτιρμων εστιν μακροθυμος και πολυελεος και μετανοων επι ταις κακιαις	13 Déchirez votre coeur, et non vos vêtements, revenez à Yahvé, votre Dieu, car il est tendresse et pitié,lent à la colère, riche en grâce, et il a regret du mal.
14 τις οιδεν ει επιστρεψει και μετανοησει και υπολειψεται οπισω αυτου ευλογιαν θυσιαν και σπονδην κυριω τω θεω ημων	14 Qui sait? S'il revenait? S'il regrettait? S'il laissait après lui une bénédiction, oblation et libation pourYahvé, votre Dieu?
15 σαλπισατε σαλπιγγι εν σιων αγιασατε νηστειαν κηρυξατε θεραπειαν	15 Sonnez du cor à Sion! Prescrivez un jeûne, publiez une solennité,
16 συναγαγετε λαον αγιασατε εκκλησιαν εκλεξασθε πρεσβυτερους συναγαγετε νηπια θηλαζοντα μαστους εξελθατω νυμφιος εκ του κοιτωνος αυτου και νυμφη εκ του παστου αυτης	16 réunissez le peuple, convoquez la communauté, rassemblez les vieillards, réunissez les petitsenfants, ceux qu'on allaite au sein! Que le jeune époux quitte sa chambre et l'épousée son alcôve!
17 ανα μεσον της κρηπιδος του θυσιαστηριου κλαυσονται οι ιερεις οι λειτουργουντες κυριω και ερουσιν φεισαι κυριε του λαου σου και μη δως την κληρονομιαν σου εις ονειδος του καταρξαι αυτων εθνη οπως μη ειπωσιν εν τοις εθνεσιν που εστιν ο θεος αυτων	17 Qu'entre l'autel et le portique pleurent les prêtres, serviteurs de Yahvé! Qu'ils disent: "Pitié, Yahvé,pour ton peuple! Ne livre pas ton héritage à l'opprobre, au persiflage des nations! Pourquoi dirait-on parmi lespeuples: Où est leur Dieu?"
18 και εζηλωσεν κυριος την γην αυτου και εφεισατο του λαου αυτου	18 Or Yahvé s'émut de jalousie pour son pays, il épargna son peuple.
19 και απεκριθη κυριος και ειπεν τω λαω αυτου ιδου εγω εξαποστελλω υμιν τον σιτον και τον οινον και το ελαιον και εμπλησθησεσθε αυτων και ου δωσω υμας ουκετι εις ονειδισμον εν τοις εθνεσι	19 Yahvé répondit et dit à son peuple: "Voici que je vous envoie le blé, le vin, l'huile fraîche. Vous enaurez à satiété. Et jamais plus je ne ferai de vous l'opprobre des nations.
20 και τον απο βορρα εκδιωξω αφ' υμων και εξωσω αυτον εις γην ανυδρον και αφανιω το προσωπον αυτου εις την θαλασσαν την πρωτην και τα οπισω αυτου εις την θαλασσαν την εσχατην και αναβησεται η σαπρια αυτου και αναβησεται ο βρομος αυτου οτι εμεγαλυνεν τα εργα αυτου	20 Celui qui vient du Nord, je l'éloignerai de chez vous, je le repousserai vers une terre aride et désolée,son avant-garde vers la mer orientale, son arrière-garde vers la mer occidentale. Il en montera une puanteur, il enmontera une infection!" (Car il a fait grand!)
21 θαρσει γη χαιρε και ευφραινου οτι εμεγαλυνεν κυριος του ποιησαι	21 Terre, ne crains plus, jubile et sois dans l'allégresse, car Yahvé a fait grand!
22 θαρσειτε κτηνη του πεδιου οτι βεβλαστηκεν πεδια της ερημου οτι ξυλον ηνεγκεν τον καρπον αυτου αμπελος και συκη εδωκαν την ισχυν αυτων	22 Ne craignez plus, bêtes des champs! les pacages des landes ont reverdi, les arbres portent leursfruits, la vigne et le figuier donnent leurs richesses.
23 και τα τεκνα σιων χαιρετε και ευφραινεσθε επι τω κυριω θεω υμων διοτι εδωκεν υμιν τα βρωματα εις δικαιοσυνην και βρεξει υμιν υετον προιμον και οψιμον καθως εμπροσθεν	23 Fils de Sion, jubilez, réjouissez-vous en Yahvé votre Dieu! Car il vous a donné la pluie d'automneselon la justice, il a fait tomber pour vous l'ondée, celle d'automne et celle de printemps, comme jadis.
24 και πλησθησονται αι αλωνες σιτου και υπερεκχυθησονται αι ληνοι οινου και ελαιου	24 Les aires se rempliront de froment, les cuves regorgeront de vin et d'huile fraîche.
25 και ανταποδωσω υμιν αντι των ετων ων κατεφαγεν η ακρις και ο βρουχος και η ερυσιβη και η καμπη η δυναμις μου η μεγαλη ην εξαπεστειλα εις υμας	25 "Je vous revaudrai les années qu'ont dévorées la sauterelle et le yèlèq, le hasil et le gazam, magrande armée que j'avais envoyée contre vous."
26 και φαγεσθε εσθιοντες και εμπλησθησεσθε και αινεσετε το ονομα κυριου του θεου υμων α εποιησεν μεθ' υμων εις θαυμασια και ου μη καταισχυνθη ο λαος μου εις τον αιωνα	26 Vous mangerez tout votre soûl, à satiété, et vous louerez le nom de Yahvé votre Dieu, qui auraaccompli pour vous des merveilles. (Mon peuple ne connaîtra plus la honte, jamais!)
27 και επιγνωσεσθε οτι εν μεσω του ισραηλ εγω ειμι και εγω κυριος ο θεος υμων και ουκ εστιν ετι πλην εμου και ου μη καταισχυνθωσιν ουκετι πας ο λαος μου εις τον αιωνα	27 "Et vous saurez que je suis au milieu d'Israël, moi, que je suis Yahvé, votre Dieu, et sans égal! Monpeuple ne connaîtra plus la honte, jamais!"