Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 17


font
LXXNEW AMERICAN BIBLE
1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων1 Thus the word of the LORD came to me:
2 υιε ανθρωπου διηγησαι διηγημα και ειπον παραβολην προς τον οικον του ισραηλ2 Son of man, propose a riddle, and speak this proverb to the house of Israel:
3 και ερεις ταδε λεγει κυριος ο αετος ο μεγας ο μεγαλοπτερυγος ο μακρος τη εκτασει πληρης ονυχων ος εχει το ηγημα εισελθειν εις τον λιβανον και ελαβε τα επιλεκτα της κεδρου3 Thus speaks the Lord GOD: The great eagle, with great wings, with long pinions, with thick plumage, many-hued, came to Lebanon. He took the crest of the cedar,
4 τα ακρα της απαλοτητος απεκνισεν και ηνεγκεν αυτα εις γην χανααν εις πολιν τετειχισμενην εθετο αυτα4 tearing off its topmost branch, And brought it to a land of tradesmen, set it in a city of merchants.
5 και ελαβεν απο του σπερματος της γης και εδωκεν αυτο εις το πεδιον φυτον εφ' υδατι πολλω επιβλεπομενον εταξεν αυτο5 Then he took some seed of the land, and planted it in a seedbed; A shoot by plentiful waters, like a willow he placed it,
6 και ανετειλεν και εγενετο εις αμπελον ασθενουσαν και μικραν τω μεγεθει του επιφαινεσθαι αυτην τα κληματα αυτης επ' αυτην και αι ριζαι αυτης υποκατω αυτης ησαν και εγενετο εις αμπελον και εποιησεν απωρυγας και εξετεινεν την αναδενδραδα αυτης6 To sprout and grow up a vine, dense and low-lying, Its branches turned toward him, its roots lying under him. Thus it became a vine, produced branches and put forth shoots.
7 και εγενετο αετος ετερος μεγας μεγαλοπτερυγος πολυς ονυξιν και ιδου η αμπελος αυτη περιπεπλεγμενη προς αυτον και αι ριζαι αυτης προς αυτον και τα κληματα αυτης εξαπεστειλεν αυτω του ποτισαι αυτην συν τω βωλω της φυτειας αυτης7 But there was another great eagle, great of wing, rich in plumage; To him this vine bent its roots, sent out its branches, That he might water it more freely than the bed where it was planted.
8 εις πεδιον καλον εφ' υδατι πολλω αυτη πιαινεται του ποιειν βλαστους και φερειν καρπον του ειναι εις αμπελον μεγαλην8 In a fertile field by plentiful waters it was planted, to grow branches, bear fruit, and become a majestic vine.
9 δια τουτο ειπον ταδε λεγει κυριος ει κατευθυνει ουχι αι ριζαι της απαλοτητος αυτης και ο καρπος σαπησεται και ξηρανθησεται παντα τα προανατελλοντα αυτης και ουκ εν βραχιονι μεγαλω ουδ' εν λαω πολλω του εκσπασαι αυτην εκ ριζων αυτης9 Say: Thus says the Lord GOD: Can it prosper? Will he not rather tear it out by the roots and strip off its fruit, so that all its green growth will wither when he pulls it up by the roots? (No need of a mighty arm or many people to do this.)
10 και ιδου πιαινεται μη κατευθυνει ουχ αμα τω αψασθαι αυτης ανεμον τον καυσωνα ξηρανθησεται ξηρασια συν τω βωλω ανατολης αυτης ξηρανθησεται10 True, it is planted, but will it prosper? Will it not rather wither, when touched by the east wind, in the bed where it grew?
11 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων11 Thus the word of the LORD came to me:
12 υιε ανθρωπου ειπον δη προς τον οικον τον παραπικραινοντα ουκ επιστασθε τι ην ταυτα ειπον οταν ελθη βασιλευς βαβυλωνος επι ιερουσαλημ και λημψεται τον βασιλεα αυτης και τους αρχοντας αυτης και αξει αυτους προς εαυτον εις βαβυλωνα12 Son of man, say now to the rebellious house: Do you not understand what this means? It is this: The king of Babylon came to Jerusalem and took away its king and princes with him to Babylon.
13 και λημψεται εκ του σπερματος της βασιλειας και διαθησεται προς αυτον διαθηκην και εισαξει αυτον εν αρα και τους ηγουμενους της γης λημψεται13 Then he selected a man of the royal line with whom he made a covenant, binding him under oath, while removing the nobles of the land,
14 του γενεσθαι εις βασιλειαν ασθενη το καθολου μη επαιρεσθαι του φυλασσειν την διαθηκην αυτου και ιστανειν αυτην14 so that the kingdom would remain a modest one, without aspirations, and would keep his covenant and obey him.
15 και αποστησεται απ' αυτου του εξαποστελλειν αγγελους εαυτου εις αιγυπτον του δουναι αυτω ιππους και λαον πολυν ει κατευθυνει ει διασωθησεται ο ποιων εναντια και παραβαινων διαθηκην ει σωθησεται15 But this man rebelled against him, sending envoys to Egypt to obtain horses and a great army. Can he prosper? Can he who does such things escape? Can he break a covenant and still go free?
16 ζω εγω λεγει κυριος εαν μη εν ω τοπω ο βασιλευς ο βασιλευσας αυτον ος ητιμωσεν την αραν μου και ος παρεβη την διαθηκην μου μετ' αυτου εν μεσω βαβυλωνος τελευτησει16 As I live, says the Lord GOD, in the home of the king who set him up to rule, whose oath he spurned, whose covenant with him he broke, there in Babylon I swear he shall die!
17 και ουκ εν δυναμει μεγαλη ουδ' εν οχλω πολλω ποιησει προς αυτον φαραω πολεμον εν χαρακοβολια και εν οικοδομη βελοστασεων του εξαραι ψυχας17 When ramps are cast up and siege towers are built for the destruction of many lives, he shall not be saved in the conflict by Pharaoh with a great army and numerous troops.
18 και ητιμωσεν ορκωμοσιαν του παραβηναι διαθηκην και ιδου δεδωκεν την χειρα αυτου και παντα ταυτα εποιησεν αυτω μη σωθησεται18 He spurned his oath, breaking his covenant. Though he gave his hand in pledge, he did all these things. He shall not escape!
19 δια τουτο ειπον ταδε λεγει κυριος ζω εγω εαν μη την διαθηκην μου ην παρεβη και την ορκωμοσιαν μου ην ητιμωσεν και δωσω αυτα εις κεφαλην αυτου19 Therefore say: Thus says the Lord GOD: As I live, my oath which he spurned, my covenant which he broke, I swear to bring down upon his head.
20 και εκπετασω επ' αυτον το δικτυον μου και αλωσεται εν τη περιοχη αυτου20 I will spread my net over him, and he shall be taken in my snare. I will bring him to Babylon and enter into judgment with him there over his breaking faith with me.
21 εν παση παραταξει αυτου εν ρομφαια πεσουνται και τους καταλοιπους εις παντα ανεμον διασπερω και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος λελαληκα21 All the crack troops among his forces shall fall by the sword, and the survivors shall be scattered in every direction. Thus you shall know that I, the LORD, have spoken.
22 διοτι ταδε λεγει κυριος και λημψομαι εγω εκ των επιλεκτων της κεδρου εκ κορυφης καρδιας αυτων αποκνιω και καταφυτευσω εγω επ' ορος υψηλον και κρεμασω αυτον22 Therefore say: Thus says the Lord GOD: I, too, will take from the crest of the cedar, from its topmost branches tear off a tender shoot, And plant it on a high and lofty mountain;
23 εν ορει μετεωρω του ισραηλ και καταφυτευσω και εξοισει βλαστον και ποιησει καρπον και εσται εις κεδρον μεγαλην και αναπαυσεται υποκατω αυτου παν θηριον και παν πετεινον υπο την σκιαν αυτου αναπαυσεται τα κληματα αυτου αποκατασταθησεται23 on the mountain heights of Israel I will plant it. It shall put forth branches and bear fruit, and become a majestic cedar. Birds of every kind shall dwell beneath it, every winged thing in the shade of its boughs.
24 και γνωσονται παντα τα ξυλα του πεδιου διοτι εγω κυριος ο ταπεινων ξυλον υψηλον και υψων ξυλον ταπεινον και ξηραινων ξυλον χλωρον και αναθαλλων ξυλον ξηρον εγω κυριος λελαληκα και ποιησω24 And all the trees of the field shall know that I, the LORD, Bring low the high tree, lift high the lowly tree, Wither up the green tree, and make the withered tree bloom. As I, the LORD, have spoken, so will I do.