ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 17

LXX	JERUSALEM
1 το ρημα το κατα δαμασκου ιδου δαμασκος αρθησεται απο πολεων και εσται εις πτωσιν	1 Oracle sur Damas. Voici Damas qui cesse d'être une ville, elle va devenir un tas de décombres;
2 καταλελειμμενη εις τον αιωνα εις κοιτην ποιμνιων και αναπαυσιν και ουκ εσται ο διωκων	2 abandonnées pour toujours, ses villes appartiendront aux troupeaux, ils s'y coucheront sans qu'on leseffraie.
3 και ουκετι εσται οχυρα του καταφυγειν εφραιμ και ουκετι εσται βασιλεια εν δαμασκω και το λοιπον των συρων απολειται ου γαρ συ βελτιων ει των υιων ισραηλ και της δοξης αυτων ταδε λεγει κυριος σαβαωθ	3 Plus de place forte en Ephraïm, plus de royauté à Damas, et le reste d'Aram sera traité comme lagloire des enfants d'Israël. Oracle de Yahvé Sabaot.
4 εσται εν τη ημερα εκεινη εκλειψις της δοξης ιακωβ και τα πιονα της δοξης αυτου σεισθησεται	4 Il arrivera, ce jour-là, que la gloire de Jacob faiblira, et que son embonpoint deviendra maigreur;
5 και εσται ον τροπον εαν τις συναγαγη αμητον εστηκοτα και σπερμα σταχυων εν τω βραχιονι αυτου αμηση και εσται ον τροπον εαν τις συναγαγη σταχυν εν φαραγγι στερεα	5 ce sera comme lorsque le moissonneur récolte le blé, que son bras moissonne les épis; ce sera commelorsqu'on glane les épis au val des Rephaïm;
6 και καταλειφθη εν αυτη καλαμη η ως ρωγες ελαιας δυο η τρεις επ' ακρου μετεωρου η τεσσαρες η πεντε επι των κλαδων αυτων καταλειφθη ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ	6 il ne restera que des grappillons, comme au gaulage de l'olivier: deux, trois baies en haut de la cime,quatre, cinq aux branches de l'arbre. Oracle de Yahvé, Dieu d'Israël.
7 τη ημερα εκεινη πεποιθως εσται ανθρωπος επι τω ποιησαντι αυτον οι δε οφθαλμοι αυτου εις τον αγιον του ισραηλ εμβλεψονται	7 Ce jour-là, l'homme regardera vers son créateur, et ses yeux se tourneront vers le Saint d'Israël.
8 και ου μη πεποιθοτες ωσιν επι τοις βωμοις ουδε επι τοις εργοις των χειρων αυτων α εποιησαν οι δακτυλοι αυτων και ουκ οψονται τα δενδρα αυτων ουδε τα βδελυγματα αυτων	8 Il ne regardera plus vers les autels, oeuvres de ses mains, et ce qu'ont fait ses doigts, il ne le verraplus, ni les pieux sacrés ni les brûle-parfums.
9 τη ημερα εκεινη εσονται αι πολεις σου εγκαταλελειμμεναι ον τροπον εγκατελιπον οι αμορραιοι και οι ευαιοι απο προσωπου των υιων ισραηλ και εσονται ερημοι	9 Ce jour-là, ses villes de refuge seront abandonnées, comme le furent les bois et les maquis devant lesenfants d'Israël, et ce sera la désolation.
10 διοτι κατελιπες τον θεον τον σωτηρα σου και κυριου του βοηθου σου ουκ εμνησθης δια τουτο φυτευσεις φυτευμα απιστον και σπερμα απιστον	10 Tu as oublié le Dieu de ton salut, tu ne t'es pas souvenu du Rocher, ton refuge, c'est pourquoi tuplantes des plantations d'agréments, tu sèmes des semences étrangères;
11 τη δε ημερα η αν φυτευσης πλανηθηση το δε πρωι εαν σπειρης ανθησει εις αμητον η αν ημερα κληρωση και ως πατηρ ανθρωπου κληρωση τοις υιοις σου	11 le jour où tu les plantes, tu les vois pousser, et dès le matin, tes semences fleurissent; mais la récolteéchappe au jour de la maladie, du mal incurable.
12 ουαι πληθος εθνων πολλων ως θαλασσα κυμαινουσα ουτως ταραχθησεσθε και νωτος εθνων πολλων ως υδωρ ηχησει	12 Malheur! Rumeur de peuples immenses, rumeur comme la rumeur des mers! grondement depeuples, qui grondent comme grondent les eaux puissantes!
13 ως υδωρ πολυ εθνη πολλα ως υδατος πολλου βια καταφερομενου και αποσκορακιει αυτον και πορρω αυτον διωξεται ως χνουν αχυρου λικμωντων απεναντι ανεμου και ως κονιορτον τροχου καταιγις φερουσα	13 (Des peuples qui grondent comme grondent les grandes eaux.) Il les menace, et elles s'enfuient auloin, chassées comme la bale des montagnes par le vent, comme un tourbillon par l'ouragan.
14 προς εσπεραν εσται πενθος πριν η πρωι και ουκ εσται αυτη η μερις των υμας προνομευσαντων και κληρονομια τοις υμας κληρονομησασιν	14 Quand vient le soir c'est l'effroi, au matin tout a disparu. Tel est le partage de ceux qui nous pillent,le sort de nos dévastateurs.