ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 64

LXX	BIBBIA RICCIOTTI
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ ωδη ιερεμιου και ιεζεκιηλ εκ του λογου της παροικιας οτε εμελλον εκπορευεσθαι	1 - Al corifeo. Salmo di David. Cantico di Geremia ed Ezechiele per il popolo esultante, quando principiavano a partire.
2 σοι πρεπει υμνος ο θεος εν σιων και σοι αποδοθησεται ευχη εν ιερουσαλημ	2 A te si convien l'inno o Dio, in Sion, a te si renderà il voto in Gerusalemme.
3 εισακουσον προσευχης μου προς σε πασα σαρξ ηξει	3 Ascolta la mia preghiera: a te ricorre ogni mortale.
4 λογοι ανομιων υπερεδυναμωσαν ημας και τας ασεβειας ημων συ ιλαση	4 Le parole degli empi han prevalso su noi; ma alle nostre empietà tu perdonerai propizio.
5 μακαριος ον εξελεξω και προσελαβου κατασκηνωσει εν ταις αυλαις σου πλησθησομεθα εν τοις αγαθοις του οικου σου αγιος ο ναος σου θαυμαστος εν δικαιοσυνη	5 Beato colui che tu eleggi e avvicini [a te], [perchè] dimori ne' tuoi atrii. Ci sazieremo de' beni della tua casa: santo è il tuo tempio,
6 επακουσον ημων ο θεος ο σωτηρ ημων η ελπις παντων των περατων της γης και εν θαλασση μακραν	6 mirabile nella giustizia. Esaudiscici, o Dio salvatore nostro, speranza d'ogni estremo angolo della terra, e [di quei che son] nel mare, lontano:
7 ετοιμαζων ορη εν τη ισχυι αυτου περιεζωσμενος εν δυναστεια	7 tu, che stabilisci i monti con la tua forza, cinto di potenza,
8 ο συνταρασσων το κυτος της θαλασσης ηχους κυματων αυτης ταραχθησονται τα εθνη	8 tu che sconvolgi il profondo del mare, il fragor de' suoi flutti. S'agitan le genti,
9 και φοβηθησονται οι κατοικουντες τα περατα απο των σημειων σου εξοδους πρωιας και εσπερας τερψεις	9 e temono gli abitanti degli [estremi] confini a cagion de' tuoi portenti. Le porte del mattino e della seratu riempi di giubilo.
10 επεσκεψω την γην και εμεθυσας αυτην επληθυνας του πλουτισαι αυτην ο ποταμος του θεου επληρωθη υδατων ητοιμασας την τροφην αυτων οτι ουτως η ετοιμασια σου	10 Tu visiti la terra e l'abbeveri, copiosamente l'arricchisci. Il fiume di Dio é colmo di acque, con esso tu prepari il [frumento], cibo degli uomini: tale è invero la sua preparazione.
11 τους αυλακας αυτης μεθυσον πληθυνον τα γενηματα αυτης εν ταις σταγοσιν αυτης ευφρανθησεται ανατελλουσα	11 Irriga i suoi solchi, moltiplica i suoi germogli: delle sue piogge si allieterà germinando.
12 ευλογησεις τον στεφανον του ενιαυτου της χρηστοτητος σου και τα πεδια σου πλησθησονται πιοτητος	12 Benedici il coronamento dell'anno [oggetto] della tua bontà, e i tuoi campi si riempiranno d'ubertà.
13 πιανθησονται τα ωραια της ερημου και αγαλλιασιν οι βουνοι περιζωσονται	13 S'impingueranno i bei [prati] del deserto, e di giubilo le colline si cingeranno.
14 ενεδυσαντο οι κριοι των προβατων και αι κοιλαδες πληθυνουσι σιτον κεκραξονται και γαρ υμνησουσιν	14 Si riveston gli arieti de' greggi, e le valli abbonderan di frumento. Levan la voce e inneggiano!