ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 48

LXX	JERUSALEM
1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος	1 Cantique.Psaume. Des fils de Coré.
2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην	2 Grand, Yahvé, et louable hautement dans la ville de notre Dieu, le mont sacré,
3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης	3 superbe d'élan, joie de toute la terre; le mont Sion, coeur de l'Aquilon, cité du grand roi:
4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν	4 Dieu, du milieu de ses palais, s'est révélé citadelle.
5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου	5 Voici, des rois s'étaient ligués, avançant à la fois;
6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με	6 ils virent, et du coup stupéfaits, pris de panique, ils décampèrent.
7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι	7 Là, un tremblement les saisit, un frisson d'accouchée,
8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου	8 ce fut le vent d'est qui brise les vaisseaux de Tarsis.
9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου	9 Comme on nous l'avait dit, nous l'avons vu dans la ville de notre Dieu, dans la ville de YahvéSabaot; Dieu l'affermit à jamais.
10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας	10 Nous méditons, Dieu, ton amour au milieu de ton Temple!
11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων	11 Comme ton nom, Dieu, ta louange, jusqu'au bout de la terre! Ta droite est remplie de justice,
12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων	12 le mont Sion jubile; les filles de Juda exultent devant tes jugements.
13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις	13 Longez Sion, parcourez-la, dénombrez ses tours;
14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα	14 que vos coeurs s'attachent à ses murs, détaillez ses palais; pour raconter aux âges futurs
15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων	15 que lui est Dieu, notre Dieu aux siècles des siècles, lui, il nous conduit!
16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις