ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | NEW AMERICAN BIBLE |
---|---|
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου | 1 Bless the LORD, my soul! LORD, my God, you are great indeed! You are clothed with majesty and glory, |
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου | 2 robed in light as with a cloak. You spread out the heavens like a tent; |
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον | 3 you raised your palace upon the waters. You make the clouds your chariot; you travel on the wings of the wind. |
4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος | 4 You make the winds your messengers; flaming fire, your ministers. |
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου | 5 You fixed the earth on its foundation, never to be moved. |
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου | 6 The ocean covered it like a garment; above the mountains stood the waters. |
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου | 7 At your roar they took flight; at the sound of your thunder they fled. |
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας | 8 They rushed up the mountains, down the valleys to the place you had fixed for them. |
9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ | 9 You set a limit they cannot pass; never again will they cover the earth. |
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον | 10 You made springs flow into channels that wind among the mountains. |
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων | 11 They give drink to every beast of the field; here wild asses quench their thirst. |
12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη | 12 Beside them the birds of heaven nest; among the branches they sing. |
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον | 13 You water the mountains from your palace; by your labor the earth abounds. |
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις | 14 You raise grass for the cattle and plants for our beasts of burden. You bring bread from the earth, |
15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε | 15 and wine to gladden our hearts, Oil to make our faces gleam, food to build our strength. |
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν | 16 The trees of the LORD drink their fill, the cedars of Lebanon, which you planted. |
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ | 17 There the birds build their nests; junipers are the home of the stork. |
18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου | 18 The high mountains are for wild goats; the rocky cliffs, a refuge for badgers. |
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον | 19 You made the moon to mark the seasons, the sun that knows the hour of its setting. |
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον | 20 You bring darkness and night falls, then all the beasts of the forest roam abroad. |
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου | 21 Young lions roar for prey; they seek their food from God. |
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι | 22 When the sun rises, they steal away and rest in their dens. |
23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ | 23 People go forth to their work, to their labor till evening falls. |
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου | 24 How varied are your works, LORD! In wisdom you have wrought them all; the earth is full of your creatures. |
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου | 25 Look at the sea, great and wide! It teems with countless beings, living things both large and small. |
26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον | 26 Here ships ply their course; here Leviathan, your creature, plays. |
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ | 27 All of these look to you to give them food in due time. |
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου | 28 When you give to them, they gather; when you open your hand, they are well filled. |
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων | 29 When you hide your face, they are lost. When you take away their breath, they perish and return to the dust from which they came. |
30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων | 30 When you send forth your breath, they are created, and you renew the face of the earth. |
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων | 31 May the glory of the LORD endure forever; may the LORD be glad in these works! |
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων | 32 If God glares at the earth, it trembles; if God touches the mountains, they smoke! |
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων | 33 I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I live. |
34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος | 34 May my theme be pleasing to God; I will rejoice in the LORD. |
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων | 35 May sinners vanish from the earth, and the wicked be no more. Bless the LORD, my soul! Hallelujah! |
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων | |
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων | |
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους | |
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα | |
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους | |
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι | |
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου | |
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη | |
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν | |
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν |