Jób könyve 20

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 És felelt a naámai Szófár, és ezt mondta:	1 Wtedy zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:
2 »Azért hajszolja bennem egyik gondolat a másikat, és csapong elmém ide s tova,	2 Zaprawdę, odpowiedź moją dyktuje niepokój wywołany wewnętrznym wzburzeniem.
3 mert csúfságomra szolgáló kitanítást hallok, és értelmes lelkem válaszra késztet.	3 Słuchając łajań złośliwych, duch mądry gotuje odpowiedź.
4 Tudom azt, hogy régtől fogva, mióta az embert a földre helyezték,	4 Czyż nie wiesz? Od dawien dawna, odkąd jest człowiek na ziemi,
5 az istentelenek ujjongása rövid, s a gonosznak öröme csak egy pillanat:	5 radość występnych jest krótka, szczęście niewiernego trwa chwilkę,
6 emelkedjék bár gőgje akár az égig, érje bár feje a felhőket,	6 choć w pysze chce sięgać po niebo i głową dotykać obłoków.
7 tönkremegy végképp, mint a trágya, s akik látták őt, kérdik: ‘Hová lett?’	7 Na zawsze zaginie jak mierzwa, obecni powiedzą: A gdzież on?
8 Elszáll, mint az álom, és nem lehet megtalálni, eltűnik, mint az éjjeli látomás.	8 Jak sen przeminął, nie można go znaleźć - znikł niby nocne marzenie.
9 A szem, amely nézte, nem látja többé, és helye nem látja őt viszont.	9 Choć goni go oko, nie sięgnie, to miejsce nie ujrzy go więcej.
10 Fiai szegénységben senyvednek, és keze visszaadja vagyonát;	10 Synowie zwracają mienie ubogim, jego ręce oddają bogactwa.
11 csontjai telve vannak ifjúsága bűneivel, pihenni térnek vele a porba.	11 Jego kości tak pełne były krzepy: wraz z nim ją kładą do prochu.
12 Ha szájában édes ízt hagy is a gonoszság, és azt nyelve alá rejti,	12 Słodkie zło w jego ustach, chętnie je miał pod językiem,
13 óvja, el nem hagyja és ínyén visszatartja:	13 trzymał i nie chciał wypuścić, język do niego przykleił.
14 étke beleiben elváltozik, áspisok mérgévé lesz bensejében;	14 Pokarm spleśniał mu w trzewiach, żołądek zawiera truciznę;
15 a vagyont, amelyet elnyelt, ki kell hánynia, kihajtja azt Isten a gyomrából;	15 dobra sam połknął i zwrócił: Bóg wyrzucił je z niego.
16 áspisok mérgét szívja magába, vipera nyelve öli meg őt.	16 Wchłaniał on jad padalców, zabije go język żmijowy.
17 Nem legelteti szemét folyóvíz csermelyein, mézzel, vajjal folyó patakokon.	17 Nie spojrzy na wody płynące, choć płyną miodem i śmietaną.
18 Visszaadja, amit fáradsággal szerzett, le nem nyelheti; nem örvendhet annak, hogy sokat szerzett.	18 Zwrócił swój zysk nie połknięty. Nie cieszy go złupione bogactwo.
19 Mivel megrontotta és kifosztotta a szegényeket, mert házat harácsolt, amelyet nem épített,	19 Skrzywdził, zasmucił ubogich, domy zagrabiał, nie stawiał;
20 mivel gyomra nem tudott betelni, meg nem tarthatja, ha megvan, amit kívánt.	20 nie zaznał spokoju w swym wnętrzu, nie uratował się swoim skarbem.
21 Nem maradt semmi sem, mit fel nem falt, ezért semmi sem marad meg javaiból.	21 Nic nie uszło jego chciwości, stąd jego dobra nietrwałe.
22 Bőség közepette szűkölködik és nyugtalan, rátör minden fájdalom.	22 Poczuje głód mimo obfitości, owładnie nim siła nieszczęścia.
23 Amikor gyomrát megtölteni készül, elküldi ellene haragja tüzét, hadait zúdítja rá;	23 Gdy będzie czym wnętrze napełnić, Bóg ześle na niego żar swego gniewu, wyleje nań fale swej zapalczywości.
24 menekül a vasfegyver elől, és belerohan a rézíjba.	24 Uciekł przed bronią żelazną, przebije go łuk brązowy.
25 Lövedék hatol át hátán, és villogó penge járja át epéjét. Rémület jön el rá;	25 Przeszyje go, wyjdzie mu z grzbietu, błysk ostrza - z wątroby, owładnie nim przerażenie.
26 teljes sötétség van számára eltéve, tűz emészti meg, amelyet nem ember élesztett; bajba jut, aki sátrában marad.	26 Ciemność jak skarb zachowana, nie wzniecony ogień go strawi, zniszczy, co skryte w namiocie.
27 Bűnét napvilágra hozza az ég, s a föld ellene támad.	27 Niebo odsłoni przewiny, ziemia dlań wrogiem się stanie.
28 Tárva áll házának gazdagsága, elragadják azt Isten haragja napján.	28 Rozdrapią mu skarby w jego domu, rozpłyną się w dzień Jego gniewu.
29 Ez a gonosz ember fizetése Istentől, s a beszédéért járó örökrész az Úrtól.«	29 To los odstępcy od Boga, dziedzictwo przez Boga przyznane.