ΚΡΙΤΑΙ - Giudici - Judges 11

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και ο Ιεφθαε ο Γαλααδιτης ητο δυνατος εν ισχυι? και ητο υιος γυναικος πορνης, και εγεννησεν ο Γαλααδ τον Ιεφθαε.	1 Or Jephté de Galaad était un courageux guerrier. Il était fils d’une prostituée, mais son père était Galaad.
2 Και εγεννησεν η γυνη του Γαλααδ εις αυτον υιους? και ηυξηθησαν οι υιοι της γυναικος και απεβαλον τον Ιεφθαε, λεγοντες προς αυτον, Δεν θελεις κληρονομησει εν τω οικω του πατρος ημων? διοτι εισαι υιος γυναικος ξενης.	2 La femme de Galaad lui avait donné des fils, et quand ils furent grands ils chassèrent Jephté: “Tu n’auras pas de part d’héritage, lui dirent-ils, dans la maison de notre père, tu n’es que le fils d’une étrangère.”
3 Και εφυγεν ο Ιεφθαε απο προσωπου των αδελφων αυτου και κατωκησεν εν τη γη Τωβ? και συνηχθησαν εις τον Ιεφθαε ανθρωποι ποταποι και εξηρχοντο μετ' αυτου.	3 Jephté s’éloigna donc de ses frères et s’installa au pays de Tob. Des gens de rien se rassemblèrent autour de Jephté et firent campagne avec lui.
4 Και μετα καιρον οι υιοι Αμμων επολεμησαν εναντιον του Ισραηλ.	4 C’est à ce moment-là que les Ammonites attaquèrent Israël.
5 Και οτε επολεμησαν οι υιοι Αμμων εναντιον του Ισραηλ, οι πρεσβυτεροι της Γαλααδ υπηγαν να παραλαβωσι τον Ιεφθαε εκ της γης Τωβ.	5 Les anciens de Galaad allèrent alors chercher Jephté au pays de Tob
6 Και ειπον προς τον Ιεφθαε, Ελθε και γινου αρχηγος ημων, δια να πολεμησωμεν τους υιους Αμμων.	6 et ils lui dirent: “Viens! Tu seras notre chef et nous combattrons contre les Ammonites.”
7 Και ειπεν ο Ιεφθαε προς τους πρεσβυτερους της Γαλααδ, Σεις δεν με εμισησατε και με απεβαλετε εκ του οικου του πατρος μου; δια τι λοιπον ηλθετε τωρα προς εμε, οτε ευρισκεσθε εις αμηχανιαν;	7 Mais Jephté répondit aux anciens de Galaad: “N’est-ce pas vous qui m’avez méprisé et chassé de la maison de mon père? Et maintenant vous venez me trouver parce que vous êtes en danger!”
8 Και ειπαν οι πρεσβυτεροι της Γαλααδ προς τον Ιεφθαε, Δια τουτο επεστρεψαμεν τωρα προς σε? δια να ελθης μεθ' ημων και να πολεμησης τους υιους Αμμων και να ησαι αρχων εφ' ημων, επι παντων των κατοικων της Γαλααδ.	8 Les anciens de Galaad dirent à Jephté: “C’est bien pour cela que nous sommes revenus vers toi aujourd’hui, pour que tu marches à notre tête et que tu combattes contre les Ammonites; nous voulons te faire chef de tous les habitants de Galaad.”
9 Και ειπεν ο Ιεφθαε προς τους πρεσβυτερους της Γαλααδ, Εαν σεις με επαναφερητε δια να πολεμησω τους υιους Αμμων, και ο Κυριος παραδωση αυτους εις εμε, εγω θελω εισθαι αρχων εφ' υμων;	9 Jephté répondit aux anciens de Galaad: “Si vous me faites revenir pour combattre les Ammonites et que Yahvé les livre entre mes mains, je serai votre chef.”
10 Και ειπαν οι πρεσβυτεροι της Γαλααδ προς τον Ιεφθαε, Ο Κυριος ας ηναι μαρτυς μεταξυ ημων, εαν δεν καμωμεν κατα τον λογον σου.	10 Les anciens de Galaad dirent à Jephté: “Yahvé sera témoin contre nous si nous n’agissons pas comme tu viens de dire.”
11 Τοτε υπηγεν ο Ιεφθαε μετα των πρεσβυτερων της Γαλααδ, και κατεστησεν αυτον ο λαος εφ' εαυτου κεφαλην και αρχοντα? και ελαλησεν ο Ιεφθαε παντας τους λογους αυτου ενωπιον του Κυριου εν Μισπα.	11 Jephté partit donc avec les anciens de Galaad, et le peuple le mit à sa tête comme son chef et son général. Puis à Mispa, en présence de Yahvé, Jephté répéta toutes ses conditions.
12 Και απεστειλεν ο Ιεφθαε πρεσβεις προς τον βασιλεα των υιων Αμμων, λεγων, Τι εχεις να καμης μετ' εμου και ηλθες εναντιον μου να πολεμησης εν τη γη μου;	12 Jephté envoya des hommes au roi des Ammonites avec ce message: “Pourquoi viens-tu te mêler de mes affaires et me faire la guerre dans mon pays?”
13 Και απεκριθη ο βασιλευς των υιων Αμμων προς τους πρεσβεις του Ιεφθαε, Διοτι ο Ισραηλ ελαβε την γην μου, οτε ανεβαινεν εξ Αιγυπτου, απο Αρνων εως Ιαβοκ και εως του Ιορδανου? τωρα λοιπον επιστρεψον αυτα εν ειρηνη.	13 Le roi des Ammonites répondit aux messagers de Jephté: “C’est parce que les Israélites se sont emparés de mon territoire depuis l’Arnon jusqu’au Yabok et au Jourdain lorsqu’ils sont arrivés d’Égypte. Maintenant donc, rends-le de bon gré.”
14 Και απεστειλε παλιν ο Ιεφθαε πρεσβεις προς τον βασιλεα των υιων Αμμων?	14 De nouveau, Jephté envoya des messagers au roi des Ammonites.
15 και ειπε προς αυτον, Ουτω λεγει ο Ιεφθαε? Ο Ισραηλ δεν ελαβε την γην του Μωαβ ουδε την γην των υιων Αμμων?	15 Il lui fit dire de sa part: “Israël ne s’est pas emparé du pays de Moab, ni du pays des Ammonites.
16 αλλ' αφου ανεβη ο Ισραηλ εξ Αιγυπτου και επορευθη δια της ερημου εις την Ερυθραν θαλασσαν και ηλθεν εις Καδης,	16 Lorsque les Israélites sont montés d’Égypte, ils ont marché dans le désert jusqu’à la mer des Roseaux et ils sont arrivés à Qadesh.
17 τοτε ο Ισραηλ απεστειλε πρεσβεις προς τον βασιλεα του Εδωμ, λεγων, Ας περασω, παρακαλω, δια της γης σου? πλην ο βασιλευς του Εδωμ δεν εισηκουσεν. Ετι δε και προς τον βασιλεα του Μωαβ απεστειλε? πλην και αυτος δεν συγκατενευσε? και εκαθισεν ο Ισραηλ εν Καδης.	17 Alors Israël envoya des messagers au roi d’Édom pour lui dire: ‘Laisse-moi traverser ton pays.’ Mais le roi d’Édom refusa. Ils envoya de même des messagers au roi de Moab qui refusa aussi. Alors Israël séjourna à Qadesh.
18 Τοτε υπηγε δια της ερημου και περιηλθε την γην του Εδωμ και την γην του Μωαβ και ηλθεν απο ανατολων της γης του Μωαβ και εστρατοπεδευσε περαν του Αρνων, και δεν εισηλθεν εις τα ορια του Μωαβ? διοτι ο Αρνων ητο οριον του Μωαβ.	18 “Il marcha ensuite dans le désert, contourna le pays d’Édom et le pays de Moab, et arriva par l’est du pays de Moab. Il installa son camp au-delà de l’Arnon, mais il n’entra pas dans le territoire de Moab, puisque sa frontière c’est l’Arnon.
19 Και απεστειλεν ο Ισραηλ πρεσβεις προς τον Σηων βασιλεα των Αμορραιων, βασιλεα της Εσεβων? και ειπε προς αυτον ο Ισραηλ, Ας περασωμεν, παρακαλουμεν, δια της γης σου εως του τοπου μου.	19 “Ensuite Israël envoya des messagers à Sihon, roi des Amorites, qui régnait à Heshbon. Israël lui dit: ‘Laisse-nous traverser ton pays jusqu’au lieu où je vais.’
20 Αλλ' ο Σηων δεν ενεπιστευθη εις τον Ισραηλ να περαση δια του οριου αυτου? οθεν εσυναξεν ο Σηων παντα τον λαον αυτου, και εστρατοπεδευσεν εν Ιαασα και επολεμησε τον Ισραηλ.	20 Mais Sihon refusa de laisser Israël traverser son pays. Sihon rassembla même tous ses gens, ils montèrent leur camp à Yahas et engagèrent le combat contre Israël.
21 Και παρεδωκε Κυριος ο Θεος του Ισραηλ τον Σηων και παντα τον λαον αυτου εις την χειρα του Ισραηλ, και επαταξεν αυτους? και ο Ισραηλ εκληρονομησε πασαν την γην των Αμορραιων, των κατοικων της γης εκεινης.	21 Yahvé, le Dieu d’Israël, livra Sihon et toute son armée entre les mains d’Israël qui les écrasa. Et Israël s’empara de tout le pays des Amorites qui habitaient la région.
22 Και εκληρονομησαν παντα τα ορια των Αμορραιων, απο Αρνων εως Ιαβοκ και απο της ερημου εως του Ιορδανου.	22 Ensuite, il conquit tout le territoire des Amorites, depuis l’Arnon jusqu’au Yabok, et depuis le désert jusqu’au Jourdain.
23 Και τωρα, αφου Κυριος ο Θεος του Ισραηλ εξεδιωξε τους Αμορραιους απ' εμπροσθεν του λαου αυτου Ισραηλ, συ θελεις κληρονομησει αυτους;	23 “Maintenant que Yahvé, le Dieu d’Israël, a dépossédé les Amorites en faveur de son peuple, tu voudrais à ton tour déposséder Israël?
24 συ δεν κληρονομεις ο, τι εκληροδοτησεν εις σε Χεμως ο Θεος σου; και ημεις, παντα οσα εκληροδοτησεν εις ημας Κυριος ο Θεος ημων, ταυτα θελομεν κληρονομησει.	24 Si tu te considères propriétaire de ce que Kémoch, ton dieu, t’a donné, pourquoi veux-tu nous prendre ce que Yahvé notre Dieu nous a donné?
25 Και τωρα μηπως συ εισαι τι καλητερος του Βαλακ υιου του Σεπφωρ βασιλεως του Μωαβ; διεφιλονεικησεν εκεινος διολου προς τον Ισραηλ η επολεμησε ποτε εναντιον αυτου,	25 Te crois-tu plus fort que Balak, fils de Sipor, le roi de Moab? A-t-il pu résister à Israël? A-t-il pu triompher de lui?
26 αφου ο Ισραηλ κατωκησεν εις Εσεβων και εις τας κωμας αυτης, και εις Αροηρ και εις τας κωμας αυτης, και εις πασας τας πολεις τας πλησιον του Αρνων, τριακοσια ετη; δια τι λοιπον εν τω διαστηματι τουτω δεν ηλευθερωσατε αυτα;	26 Voici plus de 300 ans qu’Israël habite à Heshbon et dans ses dépendances, dans Aroër et ses dépendances et dans toutes les villes qui sont sur les bords de l’Arnon. Pourquoi ne les avez-vous pas libérées durant tout ce temps?
27 Εγω λοιπον δεν επταισα εις σε? αλλα συ πραττεις αδικα εις εμε, πολεμων εναντιον μου. Ο Κυριος ο Κριτης ας κρινη σημερον αναμεσον των υιων Ισραηλ και των υιων Αμμων.	27 Je ne t’ai pas fait de tort, c’est toi qui as mal agi envers moi en me faisant la guerre. Que Yahvé, le Juge, juge aujourd’hui entre les Israélites et les Ammonites.”
28 Αλλα δεν εισηκουσεν ο βασιλευς των υιων Αμμων εις τους λογους του Ιεφθαε, τους οποιους εστειλε προς αυτον.	28 Mais le roi des Ammonites n’écouta pas les paroles que Jephté lui adressait.
29 Τοτε επηλθεν επι τον Ιεφθαε πνευμα Κυριου, και αυτος επερασε δια της Γαλααδ και του Μανασση, και επερασε δια της Μισπα της Γαλααδ, και απο Μισπα της Γαλααδ επερασεν επι τους υιους Αμμων.	29 L’esprit de Yahvé s’empara de Jephté. Il traversa Galaad et Manassé, puis il passa par Mispa-de-Galaad et, de Mispa-de-Galaad, arriva chez les Ammonites.
30 Και ευχηθη ο Ιεφθαε ευχην προς τον Κυριον, και ειπεν, Εαν τωοντι παραδωσης τους υιους Αμμων εις την χειρα μου,	30 Il fit ce vœu à Yahvé: “Si tu livres les Ammonites entre mes mains,
31 τοτε ο, τι εξελθη εκ των θυρων του οικου μου εις συναντησιν μου, οταν επιστρεφω εν ειρηνη απο των υιων Αμμων, θελει εισθαι του Κυριου, και θελω προσφερει αυτο εις ολοκαυτωμα.	31 le premier qui passera la porte de ma maison pour venir à ma rencontre après ma victoire sur les Ammonites, il sera pour Yahvé et je le sacrifierai par le feu.”
32 Τοτε διεβη ο Ιεφθαε προς τους υιους Αμμων δια να πολεμηση αυτους? και παρεδωκεν αυτους ο Κυριος εις την χειρα αυτου.	32 Jephté passa donc sur les terres des Ammonites pour les combattre, et Yahvé les livra entre ses mains.
33 Και επαταξεν αυτους, απο Αροηρ εως της εισοδου Μινιθ, εικοσι πολεις, και εως της πεδιαδος των αμπελωνων, εν σφαγη μεγαλη σφοδρα. Και εταπεινωθησαν οι υιοι Αμμων εμπροσθεν των υιων Ισραηλ.	33 Il les battit depuis Aroër jusqu’aux environs de Minnit (il s’empara donc de 20 villes) et jusqu’à Abel-Kéramim. Ce fut une très grande défaite pour les Ammonites, ils furent dès lors soumis aux Israélites.
34 Και ηλθεν ο Ιεφθαε εις Μισπα προς τον οικον αυτου? και ιδου, η θυγατηρ αυτου εξηρχετο εις συναντησιν αυτου μετα τυμπανων και χορων? και αυτη ητο μονογενης? εκτος αυτης δεν ειχεν ουτε υιον ουτε θυγατερα.	34 Or, lorsque Jephté regagnait sa maison à Mispa, sa fille sortit à sa rencontre avec des tambourins et des chœurs. Elle était son unique enfant; en dehors d’elle il n’avait ni fils ni fille.
35 Και ως ειδεν αυτην, διεσχισε τα ιματια αυτου και ειπεν, Οιμοι θυγατηρ μου? ολως κατελυπησας με, και συ εισαι εκ των καταθλιβοντων με? διοτι εγω ηνοιξα το στομα μου προς τον Κυριον, και δεν δυναμαι να λαβω οπισω τον λογον μου.	35 Quand il l’aperçut, il déchira ses vêtements et dit: “Ah, ma fille, tu me mets par terre! Et c’est toi qui viens m’apporter le malheur! J’ai promis à Yahvé sans réfléchir, et maintenant je ne puis revenir en arrière.”
36 Εκεινη δε ειπε προς αυτον, Πατερ μου, εαν ηνοιξας το στομα σου προς τον Κυριον, καμε εις εμε κατ' εκεινο το οποιον εξηλθεν εκ του στοματος σου? αφου ο Κυριος εκαμεν εκδικησιν εις σε απο των εχθρων σου, απο των υιων Αμμων.	36 Elle lui répondit: “Mon père, puisque Yahvé a tiré vengeance de tes ennemis, les Ammonites, même si tu as promis trop vite à Yahvé, tu dois agir envers moi selon la parole qui est sortie de ta bouche.”
37 Και ειπε προς τον πατερα αυτης, Ας γεινη εις εμε το πραγμα τουτο? αφες με δυο μηνας, δια να υπαγω να περιελθω τα ορη και να κλαυσω την παρθενιαν μου, εγω και αι συντροφοι μου.	37 Et elle dit à son père: “Accorde-moi ceci: Laisse-moi un délai de deux mois pour que j’aille errer sur les monts avec mes compagnes et pleurer cette mort quand je suis encore vierge.”
38 Ο δε ειπεν, Υπαγε? και απεστειλεν αυτην δια δυο μηνας, και υπηγεν αυτη μετα των συντροφων αυτης και εκλαυσε την παρθενιαν αυτης επι τα ορη.	38 Il lui répondit: “Va!” et il la laissa partir pour deux mois. Elle s’en alla donc avec ses compagnes pour pleurer sur les monts cette mort quand elle était encore vierge.
39 Και εις το τελος των δυο μηνων επεστρεψε προς τον πατερα αυτης? και εκαμεν εις αυτην κατα την ευχην αυτου την οποιαν ευχηθη? και αυτη δεν εγνωρισεν ανδρα. Και εγεινεν εθος εις τον Ισραηλ,	39 Au bout de deux mois elle revint vers son père, et il accomplit envers elle le vœu qu’il avait fait. Elle n’avait pas connu d’homme. Depuis c’est une coutume en Israël
40 να υπαγωσιν αι θυγατερες του Ισραηλ απο χρονου εις χρονον, να θρηνωσι την θυγατερα του Ιεφθαε του Γαλααδιτου, τεσσαρας ημερας κατ' ετος.	40 que chaque année les filles d’Israël aillent se lamenter sur la fille de Jephté de Galaad.