ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 17

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	1 Thus the word of the LORD came to me:
2 Υιε ανθρωπου, προβαλε αινιγμα και παροιμιασθητι παροιμιαν προς τον οικον Ισραηλ?	2 Son of man, propose a riddle, and speak this proverb to the house of Israel:
3 και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ο αετος ο μεγας ο μεγαλοπτερυγος, ο μακρος εις την εκτασιν, ο πληρης πτερων ποικιλοχροων, ηλθεν εις τον Λιβανον και ελαβε τον υψηλοτερον κλαδον της κεδρου?	3 Thus speaks the Lord GOD: The great eagle, with great wings, with long pinions, with thick plumage, many-hued, came to Lebanon. He took the crest of the cedar,
4 απεκοψε τα ακρα των τρυφερων αυτου κλαδων και εφερεν αυτα εις γην εμπορικην? εθεσεν αυτα εις πολιν εμπορων.	4 tearing off its topmost branch, And brought it to a land of tradesmen, set it in a city of merchants.
5 Και ελαβεν απο του σπερματος της γης και εθεσεν αυτο εις πεδιον σποριμον? πλησιον πολλων υδατων εφερεν αυτο? ως ιτεαν εθεσεν αυτο.	5 Then he took some seed of the land, and planted it in a seedbed; A shoot by plentiful waters, like a willow he placed it,
6 Και εβλαστησε και εγεινεν αμπελος πλατεια, χαμηλη εις το αναστημα, της οποιας τα κληματα εστρεφοντο προς αυτον και αι ριζαι αυτης ησαν υποκατω αυτου? και εγεινεν αμπελος και εκαμε κληματα και εξεδωκε βλαστους.	6 To sprout and grow up a vine, dense and low-lying, Its branches turned toward him, its roots lying under him. Thus it became a vine, produced branches and put forth shoots.
7 Ητο και αλλος αετος μεγας, ο μεγαλοπτερυγος και πολυπτερος? και ιδου, η αμπελος αυτη εξετεινε τας ριζας αυτης προς αυτον, και ηπλωσε τους κλαδους αυτης προς αυτον, δια να ποτιση αυτην δια των αυλακιων της φυτευσεως αυτης.	7 But there was another great eagle, great of wing, rich in plumage; To him this vine bent its roots, sent out its branches, That he might water it more freely than the bed where it was planted.
8 Ητο πεφυτευμενη εν γη καλη πλησιον υδατων πολλων, δια να καμη βλαστους και να φερη καρπον, ωστε να γεινη αμπελος αγαθη.	8 In a fertile field by plentiful waters it was planted, to grow branches, bear fruit, and become a majestic vine.
9 Ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? θελει ευοδωθη; δεν θελει ανασπασει αυτος τας ριζας αυτης και κοψει τον καρπον αυτης, ωστε να ξηρανθη; θελει ξηρανθη κατα παντα τα φυλλα του βλαστηματος αυτης, χωρις μαλιστα μεγαλης δυναμεως η πολλου λαου, δια να εκσπαση αυτην εκ των ριζων αυτης.	9 Say: Thus says the Lord GOD: Can it prosper? Will he not rather tear it out by the roots and strip off its fruit, so that all its green growth will wither when he pulls it up by the roots? (No need of a mighty arm or many people to do this.)
10 Ναι, ιδου, φυτευθεισα θελει ευοδωθη; δεν θελει ξηρανθη ολοκληρως, ως οταν εγγιση αυτην ο ανατολικος ανεμος; θελει ξηρανθη εν ταις αυλαξιν οπου εβλαστησε.	10 True, it is planted, but will it prosper? Will it not rather wither, when touched by the east wind, in the bed where it grew?
11 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	11 Thus the word of the LORD came to me:
12 Ειπε τωρα προς τον οικον τον αποστατην? δεν εννοειτε τι δηλουσι ταυτα; ειπε, Ιδου, ο βασιλευς της Βαβυλωνος ηλθεν εις Ιερουσαλημ, και ελαβε τον βασιλεα αυτης και τους αρχοντας αυτης, και εφερεν αυτους μεθ' εαυτου εις Βαβυλωνα?	12 Son of man, say now to the rebellious house: Do you not understand what this means? It is this: The king of Babylon came to Jerusalem and took away its king and princes with him to Babylon.
13 και ελαβεν απο του σπερματος του βασιλικου και εκαμε συνθηκην μετ' αυτου και εκαμεν αυτον να ορκισθη? ελαβε και τους δυνατους του τοπου,	13 Then he selected a man of the royal line with whom he made a covenant, binding him under oath, while removing the nobles of the land,
14 δια να ταπεινωθη το βασιλειον, ωστε να μη ανορθωθη, δια να φυλαττη την συνθηκην αυτου, ωστε να στηριζη αυτην.	14 so that the kingdom would remain a modest one, without aspirations, and would keep his covenant and obey him.
15 Απεστατησεν ομως απ' αυτου, εξαποστειλας πρεσβεις εαυτου εις την Αιγυπτον, δια να δωσωσιν εις αυτον ιππους και λαον πολυν. Θελει ευοδωθη; θελει διασωθη ο πραττων ταυτα; η παραβαινων την συνθηκην θελει διασωθη;	15 But this man rebelled against him, sending envoys to Egypt to obtain horses and a great army. Can he prosper? Can he who does such things escape? Can he break a covenant and still go free?
16 Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, βεβαιως εν τω τοπω του βασιλεως του βασιλευσαντος αυτον, του οποιου τον ορκον κατεφρονησε και του οποιου την συνθηκην παρεβη, μετ' αυτου εν μεσω της Βαβυλωνος θελει τελευτησει.	16 As I live, says the Lord GOD, in the home of the king who set him up to rule, whose oath he spurned, whose covenant with him he broke, there in Babylon I swear he shall die!
17 Και δεν θελει καμει υπερ αυτου ουδεν εν τω πολεμω ο Φαραω, με το δυνατον στρατευμα και με το μεγα πληθος, υψονων προχωματα και οικοδομων προμαχωνας, δια να απολεση πολλας ψυχας.	17 When ramps are cast up and siege towers are built for the destruction of many lives, he shall not be saved in the conflict by Pharaoh with a great army and numerous troops.
18 Διοτι κατεφρονησε τον ορκον παραβαινων την συνθηκην? και ιδου, επειδη, αφου εδωκε την χειρα αυτου, επραξε παντα ταυτα, δεν θελει διασωθη.	18 He spurned his oath, breaking his covenant. Though he gave his hand in pledge, he did all these things. He shall not escape!
19 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ζω εγω, βεβαιως τον ορκον μου τον οποιον κατεφρονησε, και την συνθηκην μου την οποιαν παρεβη, κατα της κεφαλης αυτου θελω ανταποδωσει αυτα.	19 Therefore say: Thus says the Lord GOD: As I live, my oath which he spurned, my covenant which he broke, I swear to bring down upon his head.
20 Και θελω εξαπλωσει το δικτυον μου επ' αυτον και θελει πιασθη εις τα βροχια μου? και θελω φερει αυτον εις Βαβυλωνα, και εκει θελω κριθη μετ' αυτου περι της ανομιας αυτου, την οποιαν ηνομησεν εις εμε.	20 I will spread my net over him, and he shall be taken in my snare. I will bring him to Babylon and enter into judgment with him there over his breaking faith with me.
21 Και παντες οι φυγαδες αυτου μετα παντων των ταγματων αυτου θελουσι πεσει εν μαχαιρα, και οι εναπολειφθεντες θελουσι διασκορπισθη εις παντα ανεμον? και θελετε γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ελαλησα.	21 All the crack troops among his forces shall fall by the sword, and the survivors shall be scattered in every direction. Thus you shall know that I, the LORD, have spoken.
22 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Και θελω λαβει εγω εκ του υψηλοτερου κλαδου της υψηλης κεδρου και φυτευσει? θελω κοψει εγω εκ της κορυφης των νεων αυτου κλωνων ενα τρυφερον και φυτευσει επι ορους υψηλου και εξοχου?	22 Therefore say: Thus says the Lord GOD: I, too, will take from the crest of the cedar, from its topmost branches tear off a tender shoot, And plant it on a high and lofty mountain;
23 επι του υψηλου ορους του Ισραηλ θελω φυτευσει αυτον, και θελει εκφερει κλαδους και καρποφορησει και θελει γεινει κεδρος μεγαλη και υποκατω αυτης θελουσι κατασκηνωσει παν ορνεον και παν πτηνον? υπο την σκιαν των κλαδων αυτης θελουσι κατασκηνωσει.	23 on the mountain heights of Israel I will plant it. It shall put forth branches and bear fruit, and become a majestic cedar. Birds of every kind shall dwell beneath it, every winged thing in the shade of its boughs.
24 Και παντα τα δενδρα του αγρου θελουσι γνωρισει, οτι εγω ο Κυριος εταπεινωσα το δενδρον το υψηλον, υψωσα το δενδρον το ταπεινον, κατεξηρανα το δενδρον το χλωρον, και εκαμον το δενδρον το ξηρον να αναθαλλη. Εγω ο Κυριος ελαλησα και εξετελεσα.	24 And all the trees of the field shall know that I, the LORD, Bring low the high tree, lift high the lowly tree, Wither up the green tree, and make the withered tree bloom. As I, the LORD, have spoken, so will I do.