ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 17

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	1 Cette parole de Yahvé me fut adressée:
2 Υιε ανθρωπου, προβαλε αινιγμα και παροιμιασθητι παροιμιαν προς τον οικον Ισραηλ?	2 “Fils d’homme, invente une comparaison pour les gens d’Israël, et fais-les deviner.
3 και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ο αετος ο μεγας ο μεγαλοπτερυγος, ο μακρος εις την εκτασιν, ο πληρης πτερων ποικιλοχροων, ηλθεν εις τον Λιβανον και ελαβε τον υψηλοτερον κλαδον της κεδρου?	3 Tu leur diras: Voici une parole de Yahvé: Le grand aigle aux larges ailes, au long plumage, avec ses plumes de toutes les couleurs, est venu au Liban: il y a enlevé la cime du cèdre.
4 απεκοψε τα ακρα των τρυφερων αυτου κλαδων και εφερεν αυτα εις γην εμπορικην? εθεσεν αυτα εις πολιν εμπορων.	4 Il a cueilli la branche la plus haute, il l’a emportée au pays des affaires, dans une ville de commerçants.
5 Και ελαβεν απο του σπερματος της γης και εθεσεν αυτο εις πεδιον σποριμον? πλησιον πολλων υδατων εφερεν αυτο? ως ιτεαν εθεσεν αυτο.	5 Puis il a pris un plant dans le pays, il l’a mis dans un champ tout comme un saule, là où l’eau ne manquait pas.
6 Και εβλαστησε και εγεινεν αμπελος πλατεια, χαμηλη εις το αναστημα, της οποιας τα κληματα εστρεφοντο προς αυτον και αι ριζαι αυτης ησαν υποκατω αυτου? και εγεινεν αμπελος και εκαμε κληματα και εξεδωκε βλαστους.	6 Le plant a grandi, il est devenu une vigne, de taille modeste mais fertile, qui tournait ses branches vers l’aigle tandis que ses racines s’enfonçaient. La vigne a poussé et s’est faite arbre, elle a donné branches et sarments.
7 Ητο και αλλος αετος μεγας, ο μεγαλοπτερυγος και πολυπτερος? και ιδου, η αμπελος αυτη εξετεινε τας ριζας αυτης προς αυτον, και ηπλωσε τους κλαδους αυτης προς αυτον, δια να ποτιση αυτην δια των αυλακιων της φυτευσεως αυτης.	7 Mais arrive un autre aigle, grand, avec de larges ailes, un plumage fourni, et voici que la vigne dirige vers lui ses racines et ses branches, espérant trouver plus d’eau qu’elle n’en avait sur sa terre.
8 Ητο πεφυτευμενη εν γη καλη πλησιον υδατων πολλων, δια να καμη βλαστους και να φερη καρπον, ωστε να γεινη αμπελος αγαθη.	8 Elle était pourtant plantée dans une bonne terre où l’eau ne manquait pas, elle pouvait étendre ses branches, porter du fruit, devenir une vigne magnifique.
9 Ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? θελει ευοδωθη; δεν θελει ανασπασει αυτος τας ριζας αυτης και κοψει τον καρπον αυτης, ωστε να ξηρανθη; θελει ξηρανθη κατα παντα τα φυλλα του βλαστηματος αυτης, χωρις μαλιστα μεγαλης δυναμεως η πολλου λαου, δια να εκσπαση αυτην εκ των ριζων αυτης.	9 Et maintenant Yahvé demande: Va-t-il réussir? L’autre ne va-t-il pas arracher ses racines, couper ses fruits et laisser ses jeunes pousses se dessécher? Il ne faudra ni grands efforts ni beaucoup de bras pour l’arracher à ses racines.
10 Ναι, ιδου, φυτευθεισα θελει ευοδωθη; δεν θελει ξηρανθη ολοκληρως, ως οταν εγγιση αυτην ο ανατολικος ανεμος; θελει ξηρανθη εν ταις αυλαξιν οπου εβλαστησε.	10 Il est planté, va-t-il pour autant prospérer? Que le vent d’est se lève, et le voilà desséché: il se desséchera sur la terre où il fleurissait.
11 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	11 Une parole de Yahvé me fut alors adressée:
12 Ειπε τωρα προς τον οικον τον αποστατην? δεν εννοειτε τι δηλουσι ταυτα; ειπε, Ιδου, ο βασιλευς της Βαβυλωνος ηλθεν εις Ιερουσαλημ, και ελαβε τον βασιλεα αυτης και τους αρχοντας αυτης, και εφερεν αυτους μεθ' εαυτου εις Βαβυλωνα?	12 “Tu diras à cette bande de rebelles: Ne savez-vous pas ce que cela signifie? Voici: le roi de Babylone est venu à Jérusalem, il a enlevé son roi et ses chefs et les a emmenés avec lui à Babylone.
13 και ελαβεν απο του σπερματος του βασιλικου και εκαμε συνθηκην μετ' αυτου και εκαμεν αυτον να ορκισθη? ελαβε και τους δυνατους του τοπου,	13 Ensuite il a pris un rejeton de race royale, il a conclu une alliance avec lui et lui a imposé un serment. Il a même pris les responsables du pays
14 δια να ταπεινωθη το βασιλειον, ωστε να μη ανορθωθη, δια να φυλαττη την συνθηκην αυτου, ωστε να στηριζη αυτην.	14 pour que le royaume reste petit, ne puisse pas se révolter, et que l’autre garde et respecte son alliance.
15 Απεστατησεν ομως απ' αυτου, εξαποστειλας πρεσβεις εαυτου εις την Αιγυπτον, δια να δωσωσιν εις αυτον ιππους και λαον πολυν. Θελει ευοδωθη; θελει διασωθη ο πραττων ταυτα; η παραβαινων την συνθηκην θελει διασωθη;	15 Mais ce prince s’est révolté contre le roi de Babylone, il a envoyé des messagers en Égypte pour qu’on lui donne des chevaux et une armée nombreuse. Pourra-t-il réussir? Après avoir rompu l’alliance, va-t-il s’en tirer?
16 Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, βεβαιως εν τω τοπω του βασιλεως του βασιλευσαντος αυτον, του οποιου τον ορκον κατεφρονησε και του οποιου την συνθηκην παρεβη, μετ' αυτου εν μεσω της Βαβυλωνος θελει τελευτησει.	16 Par ma vie - parole de Yahvé, c’est dans le pays du roi qui l’a mis sur le trône qu’il mourra, chez ce roi dont il a méprisé le serment et rompu l’alliance. C’est à Babylone qu’il mourra.
17 Και δεν θελει καμει υπερ αυτου ουδεν εν τω πολεμω ο Φαραω, με το δυνατον στρατευμα και με το μεγα πληθος, υψονων προχωματα και οικοδομων προμαχωνας, δια να απολεση πολλας ψυχας.	17 Le Pharaon ne lui enverra pas un fort contingent, avec beaucoup de monde, quand on élèvera le remblai et les tours pour abattre les défenseurs.
18 Διοτι κατεφρονησε τον ορκον παραβαινων την συνθηκην? και ιδου, επειδη, αφου εδωκε την χειρα αυτου, επραξε παντα ταυτα, δεν θελει διασωθη.	18 Il a méprisé le serment, il a rompu l’alliance alors qu’il avait donné sa parole; et après cela il s’en sortirait?
19 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ζω εγω, βεβαιως τον ορκον μου τον οποιον κατεφρονησε, και την συνθηκην μου την οποιαν παρεβη, κατα της κεφαλης αυτου θελω ανταποδωσει αυτα.	19 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé: Aussi vrai que je suis vivant, je ferai retomber sur sa tête mon serment qu’il a méprisé et mon alliance qu’il a rompue.
20 Και θελω εξαπλωσει το δικτυον μου επ' αυτον και θελει πιασθη εις τα βροχια μου? και θελω φερει αυτον εις Βαβυλωνα, και εκει θελω κριθη μετ' αυτου περι της ανομιας αυτου, την οποιαν ηνομησεν εις εμε.	20 J’étendrai sur lui mon filet et il sera pris dans ses mailles ( ).
21 Και παντες οι φυγαδες αυτου μετα παντων των ταγματων αυτου θελουσι πεσει εν μαχαιρα, και οι εναπολειφθεντες θελουσι διασκορπισθη εις παντα ανεμον? και θελετε γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ελαλησα.	21 Ses gardes tomberont sous l’épée et les survivants seront dispersés à tous les vents: alors vous saurez que moi, Yahvé, j’ai parlé.
22 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Και θελω λαβει εγω εκ του υψηλοτερου κλαδου της υψηλης κεδρου και φυτευσει? θελω κοψει εγω εκ της κορυφης των νεων αυτου κλωνων ενα τρυφερον και φυτευσει επι ορους υψηλου και εξοχου?	22 Voici ce que dit Yahvé: Je prendrai moi-même sur le cèdre ( ) une jeune pousse, et je la planterai sur une montagne haute et fière.
23 επι του υψηλου ορους του Ισραηλ θελω φυτευσει αυτον, και θελει εκφερει κλαδους και καρποφορησει και θελει γεινει κεδρος μεγαλη και υποκατω αυτης θελουσι κατασκηνωσει παν ορνεον και παν πτηνον? υπο την σκιαν των κλαδων αυτης θελουσι κατασκηνωσει.	23 Je la planterai sur une haute montagne d’Israël, elle se développera, elle produira du fruit et deviendra un cèdre magnifique; sous lui se reposeront tous les oiseaux de toute espèce, ils s’abriteront à l’ombre de ses branches.
24 Και παντα τα δενδρα του αγρου θελουσι γνωρισει, οτι εγω ο Κυριος εταπεινωσα το δενδρον το υψηλον, υψωσα το δενδρον το ταπεινον, κατεξηρανα το δενδρον το χλωρον, και εκαμον το δενδρον το ξηρον να αναθαλλη. Εγω ο Κυριος ελαλησα και εξετελεσα.	24 Tous les arbres dans la campagne sauront alors que je suis Yahvé: j’abaisse l’arbre élevé et j’élève l’arbre humilié, je dessèche l’arbre vert et fais fleurir l’arbre sec; moi Yahvé je l’ai dit, et je le ferai.