1 χαριν διαφορου πολλοι ημαρτον και ο ζητων πληθυναι αποστρεψει οφθαλμον | 1 Molti peccano a causa del denaro, chi vuole arricchire non guarda in faccia a nessuno. |
2 ανα μεσον αρμων λιθων παγησεται πασσαλος και ανα μεσον πρασεως και αγορασμου συντριβησεται αμαρτια | 2 Tra le giunture delle pietre s'innesta il palo, così nella compravendita s'introduce il peccato. |
3 εαν μη εν φοβω κυριου κρατηση κατα σπουδην εν ταχει καταστραφησεται αυτου ο οικος | 3 Per chi non persiste nel timore del Signore, presto la sua casa andrà in rovina. |
4 εν σεισματι κοσκινου διαμενει κοπρια ουτως σκυβαλα ανθρωπου εν λογισμω αυτου | 4 Scuotendo il vaglio rimane il lordume, discutendo con uno ne emergono gli errori. |
5 σκευη κεραμεως δοκιμαζει καμινος και πειρασμος ανθρωπου εν διαλογισμω αυτου | 5 Il forno rifinisce i vasi del ceramista, il ragionamento rivela il carattere d'un uomo. |
6 γεωργιον ξυλου εκφαινει ο καρπος αυτου ουτως λογος ενθυμηματος καρδιας ανθρωπου | 6 Dal frutto si apprezza chi coltiva l'albero, così dal parlare l'intimo dell'uomo. |
7 προ λογισμου μη επαινεσης ανδρα ουτος γαρ πειρασμος ανθρωπων | 7 Non lodare un uomo prima che lo veda ragionare, solo qui c'è la prova del suo valore. |
8 εαν διωκης το δικαιον καταλημψη και ενδυση αυτο ως ποδηρη δοξης | 8 Se persegui la giustizia la raggiungerai, te ne rivestirai come di splendida veste. |
9 πετεινα προς τα ομοια αυτοις καταλυσει και αληθεια προς τους εργαζομενους αυτην επανηξει | 9 Gli uccelli simili s'appollàiano insieme, la verità abiterà con quanti la praticano. |
10 λεων θηραν ενεδρευει ουτως αμαρτια εργαζομενους αδικα | 10 Il leone sta in agguato per la preda, il peccato per quanti fanno cose ingiuste. |
11 διηγησις ευσεβους δια παντος σοφια ο δε αφρων ως σεληνη αλλοιουται | 11 Il pio parla sempre con sapienza, lo stolto è instabile come la luna. |
12 εις μεσον ασυνετων συντηρησον καιρον εις μεσον δε διανοουμενων ενδελεχιζε | 12 Non perdere tempo tra gli stolti, in compagnia dei saggi férmati. |
13 διηγησις μωρων προσοχθισμα και ο γελως αυτων εν σπαταλη αμαρτιας | 13 La conversazione degli stolti è abominevole, essi ridono nei piaceri del peccato. |
14 λαλια πολυορκου ανορθωσει τριχας και η μαχη αυτων εμφραγμος ωτιων | 14 Chi giura molto fa rizzare i capelli, quando litiga ci si tura le orecchie. |
15 εκχυσις αιματος μαχη υπερηφανων και η διαλοιδορησις αυτων ακοη μοχθηρα | 15 I superbi in rissa versano sangue, fa pena sentire le ingiurie che si scambiano. |
16 ο αποκαλυπτων μυστηρια απωλεσεν πιστιν και ου μη ευρη φιλον προς την ψυχην αυτου | 16 Chi svela i segreti perde la fiducia e non trova per sé un amico. |
17 στερξον φιλον και πιστωθητι μετ' αυτου εαν δε αποκαλυψης τα μυστηρια αυτου μη καταδιωξης οπισω αυτου | 17 Affeziònati all'amico e rèstagli fedele, ma se hai svelato i suoi segreti non ricercarlo più; |
18 καθως γαρ απωλεσεν ανθρωπος τον νεκρον αυτου ουτως απωλεσας την φιλιαν του πλησιον | 18 come infatti si perde un morto tu hai perduto la sua amicizia; |
19 και ως πετεινον εκ χειρος σου απελυσας ουτως αφηκας τον πλησιον και ου θηρευσεις αυτον | 19 come ti sfugge un uccello di mano hai perduto l'amico e non puoi riprenderlo più. |
20 μη αυτον διωξης οτι μακραν απεστη και εξεφυγεν ως δορκας εκ παγιδος | 20 Non andargli dietro, è scappato lontano, è fuggito come gazzella dalla trappola. |
21 οτι τραυμα εστιν καταδησαι και λοιδοριας εστιν διαλλαγη ο δε αποκαλυψας μυστηρια αφηλπισεν | 21 Si può fasciare la ferita e perdonare l'insulto, ma chi tradisce i segreti non ha più speranza. |
22 διανευων οφθαλμω τεκταινει κακα και ουδεις αυτα αποστησει απ' αυτου | 22 Chi strizza gli occhi ordisce danni, perciò chi lo vede s'allontana da lui. |
23 απεναντι των οφθαλμων σου γλυκανει το στομα αυτου και επι των λογων σου εκθαυμασει υστερον δε διαστρεψει το στομα αυτου και εν τοις λογοις σου δωσει σκανδαλον | 23 Davanti agli occhi ti dice parole dolci e ammira i tuoi discorsi, ma poi modifica la sua bocca e t'insidia con le tue stesse parole. |
24 πολλα εμισησα και ουχ ωμοιωσα αυτω και ο κυριος μισησει αυτον | 24 Odio molte cose ma non come odio lui, anche il Signore lo odia. |
25 ο βαλλων λιθον εις υψος επι κεφαλην αυτου βαλλει και πληγη δολια διελει τραυματα | 25 Chi tira in alto la pietra gli ricade in testa, così un colpo con l'inganno colpisce il suo autore; |
26 ο ορυσσων βοθρον εις αυτον εμπεσειται και ο ιστων παγιδα εν αυτη αλωσεται | 26 chi scava una fossa vi cade, e chi tende una trappola v'incappa; |
27 ο ποιων πονηρα εις αυτον κυλισθησεται και ου μη επιγνω ποθεν ηκει αυτω | 27 chi fa il male gli rotola addosso, senza che sappia da dove gli viene. |
28 εμπαιγμος και ονειδισμος υπερηφανω και η εκδικησις ως λεων ενεδρευσει αυτον | 28 Ludibrio e biasimo per il superbo, la vendetta lo attende al varco come leone. |
29 παγιδι αλωσονται οι ευφραινομενοι πτωσει ευσεβων και οδυνη καταναλωσει αυτους προ του θανατου αυτων | 29 Chi gode per la caduta del pio sarà preso nel laccio, il dolore lo consumerà prima della sua morte. |
30 μηνις και οργη και ταυτα εστιν βδελυγματα και ανηρ αμαρτωλος εγκρατης εσται αυτων | 30 Sdegno e collera meritano abominio, ma il peccatore se li porta dentro. |