ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.	1 Le fils sage écoute la discipline de son père, le railleur n'entend pas le reproche.
2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.	2 Par le fruit de sa bouche l'homme se nourrit de ce qui est bon, mais l'âme des traîtres se repaît deviolence.
3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.	3 Qui veille sur sa bouche garde sa vie, qui ouvre grand ses lèvres se perd.
4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.	4 Le paresseux attend, mais rien pour sa faim; la faim des diligents est apaisée.
5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.	5 Le juste hait la parole mensongère, mais le méchant déshonore et diffame.
6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.	6 La justice garde celui dont la voie est honnête, le péché cause la ruine du méchant.
7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.	7 Tel joue au riche qui n'a rien, tel fait le pauvre qui a de grands biens.
8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.	8 Rançon d'une vie d'homme: sa richesse; mais le pauvre n'entend pas le reproche.
9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.	9 La lumière des justes est joyeuse, la lampe des méchants s'éteint.
10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.	10 Insolence n'engendre que chicane; chez qui accepte les conseils se trouve la sagesse.
11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.	11 Fortune hâtive va diminuant, qui amasse peu à peu s'enrichit.
12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.	12 Espoir différé rend le coeur malade; c'est un arbre de vie que le désir satisfait.
13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.	13 Qui méprise la parole se perdra, qui respecte le commandement sera sauf.
14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.	14 L'enseignement du sage est source de vie pour éviter les pièges de la mort.
15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.	15 Un grand bon sens procure la faveur, la voie des traîtres est dure.
16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.	16 Tout homme avisé agit à bon escient, le sot étale sa folie.
17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.	17 Messager malfaisant tombe dans le malheur, messager fidèle apporte la guérison.
18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.	18 Misère et mépris à qui abandonne la discipline, honneur à qui observe la réprimande.
19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.	19 Désir satisfait, douceur pour l'âme. Abomination pour les sots: se détourner du mal.
20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.	20 Qui chemine avec les sages devient sage, qui hante les sots devient mauvais.
21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.	21 Aux trousses du pécheur, le malheur; le bonheur récompense les justes.
22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.	22 Aux enfants de ses enfants l'homme de bien laisse un héritage, au juste est réservée la fortunedes pécheurs.
23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.	23 Riche en nourriture, la culture des pauvres; il en est qui périssent faute d'équité.
24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.	24 Qui épargne la baguette hait son fils, qui l'aime prodigue la correction.
25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.	25 Le juste mange et se rassasie, le ventre des méchants crie famine.