Salmos 73
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | LXX |
---|---|
1 Salmo. De Asaf. En verdad bueno es Dios para Israel, el Señor para los de puro corazón. | 1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου |
2 Por poco mis pies se me extravían, nada faltó para que mis pasos resbalaran, | 2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω |
3 celoso como estaba de los arrogantes, al ver la paz de los impíos. | 3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου |
4 No, no hay congojas para ellos, sano y rollizo está su cuerpo; | 4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν |
5 no comparten la pena de los hombres, con los humanos no son atribulados. | 5 ως εις την εισοδον υπερανω |
6 Por eso el orgullo es su collar, la violencia el vestido que los cubre; | 6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην |
7 la malicia les cunde de la grasa, de artimañas su corazón desborda. | 7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου |
8 Se sonríen, pregonan la maldad, hablan altivamente de violencia; | 8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης |
9 ponen en el cielo su boca, y su lengua se pasea por la tierra. | 9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι |
10 Por eso mi pueblo va hacia ellos: aguas de abundancia les llegan. | 10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος |
11 Dicen: «¿Cómo va a saber Dios? ¿Hay conocimiento en el Altísimo?» | 11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος |
12 Miradlos: ésos son los impíos, y, siempre tranquilos, aumentan su riqueza. | 12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης |
13 ¡Así que en vano guardé el corazón puro, mis manos lavando en la inocencia, | 13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος |
14 cuando era golpeado todo el día, y cada mañana sufría mi castigo! | 14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν |
15 Si hubiera dicho: «Voy a hablar como ellos», habría traicionado a la raza de tus hijos; | 15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ |
16 me puse, pues, a pensar para entenderlo, ¡ardua tarea ante mis ojos! | 16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον |
17 Hasta el día en que entré en los divinos santuarios, donde su destino comprendí: | 17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα |
18 oh, sí, tú en precipicios los colocas, a la ruina los empujas. | 18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου |
19 ¡Ah, qué pronto quedan hechos un horror, cómo desaparecen sumidos en pavores! | 19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος |
20 Como en un sueño al despertar, Señor, así, cuando te alzas, desprecias tú su imagen. | 20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων |
21 Sí, cuando mi corazón se exacerbaba, cuando se torturaba mi conciencia, | 21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου |
22 estúpido de mí, no comprendía, una bestia era ante ti. | 22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν |
23 Pero a mí, que estoy siempre contigo, de la mano derecha me has tomado; | 23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε |
24 me guiarás con tu consejo, y tras la gloria me llevarás. | |
25 ¿Quién hay para mí en el cielo? Estando contigo no hallo gusto ya en la tierra. | |
26 Mi carne y mi corazón se consumen: ¡Roca de mi corazón, mi porción, Dios por siempre! | |
27 Sí, los que se alejan de ti perecerán, tú aniquilas a todos los que te son adúlteros. | |
28 Mas para mí, mi bien es estar junto a Dios; he puesto mi cobijo en el Señor, a fin de publicar todas tus obras. |