SCRUTATIO

Sabato, 21 giugno 2025 - San Luigi Gonzaga ( Letture di oggi)

Job 7


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 ¿No es una milicia lo que hace el hombre en la tierra? ¿no son jornadas de mercenario sus jornadas?1 Nonne militia est vita hominis super terram,
et sicut dies mercennarii dies eius?
2 Como esclavo que suspira por la sombra, o como jornalero que espera su salario,2 Sicut servus desiderat umbram,
et sicut mercennarius praestolatur mercedem suam,
3 así meses de desencanto son mi herencia, y mi suerte noches de dolor.3 sic et ego habui menses vacuos
et noctes laboriosas enumeravi mihi.
4 Al acostarme, digo: «¿Cuándo llegará el día?» Al levantarme: «¿Cuándo será de noche?», y hasta el crepúsculo ahíto estoy de sobresaltos.4 Si dormiero, dicam: Quando consurgam?
Et rursum exspectabo vesperam
et replebor doloribus usque crepusculum.
5 Mi carne está cubierta de gusanos y de costras terrosas, mi piel se agrieta y supura.5 Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris;
cutis mea scinditur et diffluit.
6 Mis días han sido más raudos que la lanzadera, han desaparecido al acabarse el hilo.6 Dies mei velocius transierunt quam navicula texentis
et consumpti sunt deficiente filo.
7 Recuerda que mi vida es un soplo, que mis ojos no volverán a ver la dicha.7 Memento quia ventus est vita mea,
et non revertetur oculus meus, ut videat bona.
8 El ojo que me miraba ya no me verá, pondrás en mí tus ojos y ya no existiré.8 Nec aspiciet me visus hominis;
oculi tui in me, et non subsistam.
9 Una nube se disipa y pasa, así el que baja al seol no sube más.9 Sicut consumitur nubes et pertransit,
sic, qui descenderit ad inferos, non ascendet
10 No regresa otra vez a su casa, no vuelve a verle su lugar.10 nec revertetur ultra in domum suam,
neque cognoscet eum amplius locus eius.
11 Por eso yo no he de contener mi boca, hablaré en la angustia de mi espíritu, me quejaré en la amargura de mi alma.11 Quapropter et ego non parcam ori meo;
loquar in tribulatione spiritus mei, confabulabor cum amaritudine animae meae.
12 ¿Acaso soy yo el Mar, soy el monstruo marino, para que pongas guardia contra mí?12 Numquid mare ego sum aut cetus,
quia posuisti super me custodiam?
13 Si digo: «Mi cama me consolará, compartirá mi lecho mis lamentos»,13 Si dixero: Consolabitur me lectulus meus,
et assumet stratum meum querelam meam,
14 con sueños entonces tú me espantas, me sobresaltas con visiones.14 terrebis me per somnia
et per visiones horrore concuties.
15 ¡Preferiría mi alma el estrangulamiento, la muerte más que mis dolores!15 Quam ob rem eligit suspendium anima mea,
et mortem ossa mea.
16 Ya me disuelvo, no he de vivir por siempre; ¡déjame ya; sólo un soplo son mis días!16 Desperavi; nequaquam ultra iam vivam.
Parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
17 ¿Qué es el hombre para que tanto de él te ocupes, para que pongas en él tu corazón,17 Quid est homo, quia magnificas eum?
Aut quid apponis erga eum cor tuum?
18 para que le escrutes todas las mañanas y a cada instante le escudriñes?18 Visitas eum diluculo
et singulis momentis probas illum.
19 ¿Cuándo retirarás tu mirada de mí? ¿no me dejarás ni el tiempo de tragar saliva?19 Usquequo non avertes oculos a me?
Nec dimittis me, ut glutiam salivam meam?
20 Si he pecado, ¿qué te he hecho a ti, oh guardián de los hombres? ¿Por qué me has hecho blanco tuyo? ¿Por qué te sirvo de cuidado?20 Peccavi; quid faciam tibi,
o custos hominum?
Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis?
21 ¿Y por qué no toleras mi delito y dejas pasar mi falta? Pues ahora me acostaré en el polvo, me buscarás y ya no existiré.21 Cur non tollis peccatum meum
et quare non aufers iniquitatem meam?
Ecce, nunc in pulvere dormiam;
et, si mane me quaesieris, non subsistam! ”.